"Bunu bana nasıl söylemezsiniz? Yatılı okul beni nasıl istiyormuş?"
Çıldırdım. Hiç bir okul beni istememiş. Daha doğrusu kontenjan doluymuş. Ve yatılı bir okul beni istemiş. Annenler kabul etmek zorunda kalmış.
"Kızım hiç bir okul seni istemedi. Bu okul yatılı, kabul etmek zorunda kaldık. Sadece bu okul aldı. Okumanı istiyoruz."
"Anne şaka mı bu? Kamera şakası değil mi?"
Annem yere baktı iki damla yaş döktü. Victoria şok olmuş bir şekilde bize bakıyordu. Hiç birşey demeden babama baktım. Bağırmaya başladım.
"Bana bunu nasıl yaparsın. Baba yatılı okul ne demek. Orasını geçtim bu okul bizim burada mı?"
Sesim kısık çıktı. Babam boğazını temizledikten sonra gözlerimin içine baktı.
"Sınırdan önceki kasabanın ilerisindeki okul.."
"Yok artık.. Bay Cullen. Bana söz hakkı düşmez ama Meganı bırakamazsınız. Bayan Cullen siz de birşey söyleyin."
"Victoria kararı babası verdi. Bana söz hakkı düşmez artık. Megan, Meg... Üzgünüm.. Yarın sabah yola çıkacağız. Akşam hazırlan. Herkes masaya otursun. Karar verilmiştir."
Gözlerim dolmuştu. Victorianın da öyle... Birşey demeden masaya oturduk. Kimse ses çıkarmadan yemeğimizi yedik. Masayı topladık. Babama döndüm.
"Yukarı çıkabilir miyiz?"
Gözlerimin içine baktı. Başını onaylarcasına salladı. Hemen yukarı çıktık. Victoria tam birşey söyleyecekken hemen söze başladım.
"Hiç birşey söyleme. Gideceğim. Kabul etmesem bile gideceğim. Zorla. Şimdi uyuyalım. Yarın erken kalacağım."
Kafasını onaylarcasına salladı. Uyuyamıyordum. Yarım saat yatağın içinde döne döne uyumaya çalıştım. Sonra okul aklıma geldi. Nasıl biryer olabilir diye düşünmeye başladım. Sonra gözlerim ağırlaştı. Uyuya kaldım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ISIRIK
VampireYeni okulum garipti. Ama bunu yeni öğrenmiştim. Çünkü içindeki öğrenciler, daha doğrusu okuldaki herkes bana, beni yiyecekmiş gibi bakıyorlardı. Onların yedikleri şeyleri ben yiyemiyordum. Belkide ben öyle sanıyordum. Belki bende gariptim. Benim de...
