COME TO MY

-4-

Resmen yorumlarınızı okumak için bölüm yazıyorum dnfknf O kadar güzelsiniz ki❤ Hepinizi seviyorum

***

"Max!"

"Max, nerdesin? Yemeğini yemen gerekiyor."

Uzun, sarı tüylerle kaplı köpek yanına geldiğinde Kyungsoo gülerek yere bağdaş kurdu.

"Yemek deyince hiç şakan olmuyor."

Önünde ki köpeğin boğazını ve başının üstünü seviyordu. Köpek Kyungsoo'ya biraz yaklaştığında Kyungsoo köpeğe sarıldı.

"Sevdiğim tek kız sensin." biraz durduktan sonra ekledi. "Bir de annem. Aslında bu aralar Yoonmin noonayı da seviyorum ama sevmemeliyim."

Kulağını köpeğe yaklaştırdı. "Oh? Neden mi?"

Geri çekilip köpeğin yüzünü ellerinin arasına sıkıştırdı. Köpek neşeyle havlıyordu. Uzun zamandır Kyungsoo onunla ilgilenememişti.

"Çünkü... Onun yanından ayrılmam gerekiyor, onu seversem ayrılamayacağımdan korkuyorum. Çok sevimli birisi ve onu seven birisi kesinlikle onun isteklerine hayır diyemez."

Kyungsoo kendini yere atıp kollarını iki yana açarak yattığında, Max'de yanına oturmuştu.

Köpek havladığında Kyungsoo hafifçe kafasını kaldırıp gülerek Max'e baktı. Ardından tekrar kafasını yere koydu. "Haklısın tek sebebi bu değil. O Jonginle evlenecek."

Köpek oturduğu yerden kalkıp Kyungsoo'nun suratını yalamaya başladığında Kyungsoo kahkahalarını durduramıyordu.

Tanrım! Bu hayatta verdiği en iyi karar Max'i sokakta gördüğünde almak olmuştu. Max onun tek arkadaşıydı.

Kahkahalarının arasından telefonunun sesini duyduğunda kayarak Max'den kaçtı.

Kyungsoo telefonuna baktığında tanıdık bir numara değildi. Bazen gece birlikte olduğu adamlar kendini Kyungsoo'nun telefonundan çaldırıp numarasını alıyordu.

Eğer yine öyleyse büyük ihtimalle tekrar numarasını değiştirecekti.

Paçalarını çekip, havlayan köpeğine gülücük gönderip telefonu açtı. "Efendim?"

"Benim, Kim Jongin."

Kyungsoo telefonu kulağından çekip ekrana baktı. Bu şimdi Jongin'in numarası mıydı?

"E-evet?"

"Geçen gün hastanede seni bıraktığım için üzgünüm." Kyungsoo sesinin pekte üzgünmüş çıkmadığını fark etse de sadece "önemli değil" dedi.

"Biliyorsun bu gün Yoonmin'in izin günü, benim de sadece akşam bireysel çekimlerim var. Yoonmin yemek yapıyor. Seni bekliyoruz."

Kyungsoo iki gündür evden çıkmıyordu. Hastaneden çıktığı gece aklına geldiğinde gözlerini sımsıkı kapattı. O sarışın neredeyse onu öldürecekti.

Neyse, en azından onun verdiği para sayesinde o adamın ödemesi gereken miktar kapanmıştı da Kyungsoo iki gündür kimse tarafından becerilmiyordu.

"Kyungsoo?" Telefonun diğer ucunda ki sesle kendine geldi. "Aah... Tamam bir saate orada olurum."

"Peki, bekliyoruz."

***

Kyungsoo köpeğinin yemeğini vermiş onunla biraz daha oynadıktan sonra giyinip evden çıkmıştı.

Otobüse bindiğinde uzun zamandır ilk defa kendini insan gibi hissediyordu.

Sadece bu gün diye düşündü. Sadece bu gün normal bir insan gibi olabileyim.