COME TO MY

-6-

Garipti.

Daha dün abisini yemeğe gelmesi için ikna etmeye çalışıyordu, şuansa yatağına uzanmış Kyungsoo'yu nasıl kurtaracağını düşünüyordu.

Kyungsoo onların yanından ayrılmalıydı çünkü Yoonmin'i bir fahişeye teslim edemezdi. Bu bir şekilde ortaya çıkabilirdi ve bu ortaya çıkarsa Yoonmin'in kariyeri tehlikeye girerdi.

Kyungsoo onların hayatlarında olmamalıydı ama neden ona gitmemesini söylediğini bilmiyordu. Sadece... Gitmemesini istemişti ve gitme demişti.

Jongin bu hayatta Yoonmin ve kendisi dışında hiçbir şeyi umursamazdı. Yoonmin için yapamayacağı hiçbir şey yoktu. Masum bir insanın canını yakmak bile olsa.

Ve yapmıştı da. Hiçbir suçu olmayan Kyungsoo'ya abisi Kris'i göstererek canını yakmıştı.

O, geçen gece evde Kyungsoo yukarıda birisiyle konuşurken zorla fahişe olduğunu anlamamıştı. Şuan konuşmaları tekrar gözden geçirince anlayabiliyordu ama o zaman anlamamıştı.

O gece Kyungsoo'yu olmasa bile abisini alıp götürmemişti. Kyungsoo'nun acı dolu çığlığını zevkten atılmış bir çığlık olarak algılayıp gitmişti.

Kyungsoo'nun canının her seferinde ne kadar yandığını düşünmeden edemiyordu. Onu hastaneye götürdüğünde 'yorgunluktan kaynaklanan ateş' gibi bir teşhis koymuşlardı.

Tam hatırlamıyordu çünkü Yoonmin'i izlmeye gitmişti. Kyungsoo hasta diye endişelendiği için Yoonmin'i rahatlatmalıydı. Çünkü onun için Yoonmin'den önemli hiçbir şey olamazdı.

Onun için Yoonmin'den başka önemli bir şey yoktu ki daha önemlisi olsun?

Ama o çocuğun aklından çıkmaması ne kadar normaldi?

Şuan evde biri tarafından becerilip becerilmediğini merak ediyordu.

Şuan ağlayıp ağlamadığını merak ediyordu.

Şuan canının yanıp yanmadığını merak ediyordu.

Şuan Jongin Kyungsoo'yu merak ediyordu.

Bu bir ilkti. Jongin, kendisi ve Yoonmin'den başka birini merak ediyordu.

Hızla yatağından doğruldu. Merak ediyorsa gidip bakmalıydı.

***

Kyungsoo televizyonun karşısına oturmuş, klimada en soğuğu açmıştı. Şuan çok üşüyordu ama klimayı kapatmak yerine üzerinde ki örtüye sarılıyordu.

Karşısında bir film oynuyordu ama onu izleyebilecek kadar rahat değildi. Boş geçirdiği üçüncü günüydü ve bu hiç normal değildi.

En son üst üste üç gün boş kaldığında o adamın borçlu olduğu faizcilerden birine borçları silme karşılığında bir geceliğine verilmiş ve sırayla oradaki herkes tarafından becerilmişti.

Kyungsoo hatırladıklarıyla ülperdi. Tekrar öyle bir şey olsun istemiyordu.

Kapının zilini duyduğunda Kyungsoo hafifçe irkildi. Ne bekliyordu ki? Birisi gelmişti işte. Ağlamamak için dudaklarını ısırırken tişörtünü arıyordu.

Sıcak olduğu için tişörtünü çıkarıp atmıştı ama şuan bulamıyordu. Zil bir kez daha çaldığında Kyungsoo kapıya doğru hareketlendi. Nasıl olsa çıkarmayacaklar mıydı tişörtünü?

Kapıyı açmadan önce gözünden tek bir damla süzüldü.

Böyle yaşamak istemiyordu.

Hızlıca tek damlayı silip kapıyı açtı. Kyungsoo kapıya büyük gözlerini daha da açarak bakarken Jongin kaşlarını çattı.

Jongin Kyungsoo'yu ittirerek salonun ortasına geçip bağırmaya başladı. "Nerdesin?! Çabuk ortaya çık ve bu evden defol!"