COME TO MY

-19(FINAL)-

Finalimiz için bol yorum lütfen <3

****

"Ne?"

Kyungsoo sinirle Jongin'i ittirdi. "Benimle dalga mı geçiyorsun?!"

"Ciddiyim Kyungsoo."

Kyungsoo avucunun içiyle alnına vurdu. "Kore'de eşcinsel evliliği yasal mı aptal!"

Kyungsoo hayal kırıklığına uğramış hissediyordu seviyorum diyebilirdi, terk edebilirdi. Ama onun duygularıyla böyle oynamaya hakkı yoktu.

"Evlenmek için kimsenin iznine ihtiyacımız yok!"

Kyungsoo bir süre Jongin'in suratına baktıktan sonra başını iki yana salladı. "Sen gerçekten aptalsın."

Kyungsoo kiliti açmak için hamle yaptığında Jongin ondan önce davranıp Kyungsoo'nun kollarını tuttu. "Aptalım evet. Şu şahşahalı hayatı sana tercih ettiğim için. Ama ne var biliyor musun? Seni bırakmama izin verdiğin için sen en büyük aptalsın."

Kyungsoo sertçe kollarını çekti. "Senin iyiliğini istiyordum aptal!"

Jongin bu defa Kyungsoo'yu kendine çekip sarıldı. "Benim iyiliğim sensin aptal..."

Minik beden kollarının arasında kaskatı kesilirken huzurluydu. Sanki ikisi bir yapbozdu ve Kyungsoo onu tamamlayan parçaydı.

Kyungsoo sessizliğini korurken Jongin kollarını sıkılaştırdı. "Bir şey demene gerek yok. Sadece yanımda ol. Korkmana gerek yok, zorlandığın zaman seni koruyacağım. Hakaret edecekler, lanet olası bir ibne olduğunu söyleyecekler. Hatta öyle ki uzmanlık alanın olan sesine bile dil uzatacaklar. Bir kalbin olduğunu unutacaklar. Ama o zaman ben yanında olup sana kalbinin varlığını hatırlatacağım. Her şeye rağmen seni seveceğim."

Kyungsoo ağlarken bunların mutluluk mu yoksa ondan ayrı geçen üç yılın acısı mı olduğunu bilmiyordu.

"Bir gün eve geldiğimde filmde ki kızla öpüştüğümde bir şey hissedip hissetmediğimi, hanginizin daha çekici olduğunu soran kişi olur musun? Zorlandığımda, yakışıklı olduğum için bana aşık olduğunu sanan aptal homofobik kızlar benden nefret ettiğinde, kalbim olduğunu unutarak konuştuklarında..."

Jongin geri çekilip Kyungsoo'yu kendinden ayırdı ve göz yaşlarını sildi. Ona inat gibi yenileri gelirken titrek bir nefes alıp gülümsedi. "Bana kalbim olduğunu hatırlatan kişi olur musun?"

Kyungsoo o an her şeyi unutmuştu. Ağlamaktan uyuyamadığı geceleri, kalbine yük olan özlemi... Her şeyi...

Usulca kafasını salladı. "Sana kalbin olduğunu hatırlatan kişi ben olacağım."

***

Kyungsoo geçen üç yıl boyunca geleceğinin nasıl olacağını düşünmüştü. Konserde hayranlarını selamlarken veya B.O.D'yle birlikte yemek yerken, pratik yaparken... Kendini bir sürü yerde düşünmüştü. Ama düşündüğü yerlerin arasında kesinlikle Jonginle birlikte bir kuyumcuda yüzük bakmak yoktu.

Jongin yüzükleri incelerken Kyungsoo gülümseyerek kenara yaslanmış onu izliyordu. Korkuyordu, başına neler geleceğini bilmese de tahmin edebiliyordu. Ama yanında Jongin olacaktı. Gerisinin ne önemi vardı ki?

"Kyungsoo-ah, gel bak. Bu nasıl?"

Kyungsoo gülümseyerek Jongin'in yanına gitti. Gümüş ortası gri taşlarla kaplı çok güzel bir yüzüktü. "Çok güzel Jongin."

Jongin eğilip Kyungsoo'yu öptüğünde Kyungsoo'nun gözü istemsizce onlara bakan kuyumcuya kaymıştı. Değişik bakıyordu. Ama bunun için endişelenmesine gerek yoktu. En kısa zamanda ilişkilerini bizzat kendileri açıklayacaklardı.