Addicted (Greek)

Αυτό το βράδυ...

Βγήκα από την αγκαλιά του και το άρωμα του είχε μείνει πάνω μου. Ήταν ότι πιο ωραίο μπορούσα να μυρίσω. Μετά άρχισαν οι γνωστές του βλακείες!
-Πάμε ένα στα γρήγορα?
-Πόσο μ*λ*κας παίζει να σαι?
Είπα χιουμοριστικά.
-Εε δεν έχω μάθει ακόμα.
-Χάχα. Ακόμα αναρωτιέμαι γιατί γίναμε φίλοι...
-Μα δεν έχεις καταλάβει?
-Τι να καταλάβω...? -.-
-Ότι με θεωρείς πανέμορφο και ήθελες να έχεις έναν τέτοιο να ζηλεύουν! ;)
-...Εσύ? Πανέμορφος? Χάχα!

Όσο αλήθεια και να ήταν πως είναι ένα μανάρι μ'αυτες τις ματάρες!!!

-Χάχα..Πρέπει να με δεις κι αλλιώς για να καταλάβεις! ;)
-Μήπως ξαναρχίσαμε τις μ*λ*κιες που πέρναμε παλιά? -.-
-Όχι! Σταματήσα ειπαμε!
-Καλά ντε.
-Τσσ καίγεσαι για μένα ;)
-Καλύτερα να καιγόμουν για τον άσχημο σκύλο της γειτόνισσας -.-
-...

Με κοίταξε μ'αυτα τα γλυκά ματάκια και δεν μπορούσα να του πω τέτοια μ*λ*κια!

-Καλά καλά οκευ!
-Σε λίγο θα έρθει ο μ*λ*κας ο Χάρης...
-Οκευ...
-Γι'αυτο, πάμε μια στα γρήγορα να μην μας διακόψει???
-Πόσα κιλά μ*λ*κας είσαι?
-Εε...Όσα είσαι και συ.. ;)
-Χα-Χα...
-Αφού και συ κάνεις βλακειούλες σαν εμένα! ;)
-Να μη σε νοιάζει τι κάνω εγώ... :|
-Πώς ακριβώς γίνεται αυτό..?
-...

Σε μια φάση, έπεσε πάνω μου και με πήρε αγκαλιά κρατώντας με σφιχτά από τη μέση...Αυτό το άρωμα..ΠΑΝΑΓΊΑ ΜΟΥ! *Ο*

-Μυρίζεις ωραία μικρή :3
-Εεεμ...θενκς..?

Όταν τελικά τον ξεφορτώθηκα από πάνω μου, ήρθαμε σε απόσταση αναπνοής...Είχα παγώσει. Δεν είπα ούτε έκανα τίποτα. Ήθελα πάρα πολύ να συμβεί κάτι και να έρθουμε ακόμα πιο κοντά...Αλλά χτύπησε η πόρτα. Σηκώθηκε να ανοίξει, με κοίταξε και μου έκλεισε το μάτι. Άνοιξε και τελικά ήταν ο Χάρης. Τότε ειπε:
Χ: Θέλετε να βγούμε απόψε?
Μ: Τι λες μικρή?
Κ: Ναι, αμέ. Θα είναι και η Τόνια σωστά?
Χ:Ναι... Πάω να ετοιμαστώ και κατά τις 21:00 θα έρθουμε από δω να φύγουμε όλοι μαζί.

Έφυγε και είμασταν πάλι εγώ και ο Μάρκος. Με κοίταξε μ'αυτο το απειλητικό βλέμμα του και σκέφτηκα κάτι του στιλ "Oh Boy!". Ήξερα πως κάτι θα κάνει πάλι! Ήρθε από πίσω μου και με φίλησε στο λαιμό. MAGIC! *.* Συνέχισε αλλά όσο και να μην ήθελα τον άφησα...Κάποια στιγμή ήρθα στον πραγματικό κόσμο και απομακρύνθηκα λίγο. Έφτασε 19:00 και γω ήμουν ακόμα στο σπίτι του.
Κ: Απφ...
Μ: Τι έπαθες?
Κ: Πρέπει να ετοιμαστώ και δεν θέλω να ξαναπάω σπίτι :(
Μ: Θες...Να σε πάω στης Τόνιας?
Κ: Μπορείς??
Μ: Και βέβαια!