Addicted (Greek)

Ποτέ ξανά!

Τελικά, λίγη ώρα αργότερα όταν ετοιμάστηκα, πήγαμε να φύγουμε και τότε άρχισαν ολα. Η μαμά μου ρώταγε που πάμε, τι θα κάνουμε και με ποιους θα είμαστε. Ναι, έμαθε για τον Μάρκο. Καταλαβαίνω ότι φοβάται ,όπως και ο πατέρας μου, αλλά της εξήγησα πως δεν θα έπαιρνα ποτέ ναρκωτικά.
Όταν επιτέλους την έπεισα πως δεν θα κάνω τίποτα "παρανομο", φύγαμε! Πήγαμε στις κούνιες, στη παραλία και σ'αυτο το παρκάκι, που με είχε πάει ο Μάρκος. Όλα αυτά, είναι τα αγαπημένα μου μέρη. Τότε μου είπε η Τόνια:
-Λοιπόν, τι έχει σειρά? Κανένα ρομαντικό δείπνο ή αγκαλίτσα στα παγκάκια?
-Πολύ αστείο...
-Σοβαρά τώρα, έχουμε πάει σε όλα τα μέρη που πάνε τα ζευγαράκια!
-Εε...Συγγνώμη...?
-Τέλος πάντων. Εεεμ...Κατερίνα...?
-Ναι?
-Εκεί δεν είναι ο Μάρκος με τον Χάρη?
-Ωχ...
-Ακόμα δεν καταλαβαίνω γιατί τον αποφεύγεις.
-Για να πάρει ένα μάθημα!
-Τι μάθημα? Μαθηματικών ή φυσικής?
-Πολύ πλάκα έχεις σήμερα εσύ...Εννοώ ένα μάθημα για το λάθος που έκανε.
-Ποιο από τα 2? Για τα ναρκωτικά ή για το ότι σου είπε ψέματα?
-Περισσότερο για τα ναρκωτικά. Δεν θέλω να μπλέξει περισσότερο.
-Αχουυ! Νοιάζεται για τον κολλ της.
-Ρε Τόνια...Μήπως ζηλεύεις?
-Τι?????? ΌΧΙ!
-Χαχαχαχα η Τόνια ζηλεύει που απέκτησα καινούριο κολλητό!
-Όχι! Δεν ζηλεύω!
-Καλά ότι πεις! Αλλά να ξέρεις ότι δεν βάζω κανέναν πάνω από σένα! Είσαι η αδερφή μου!
-Μη με κάνεις να βάλω τα κλάματα τώρα!
-Όχι βέβαια! Γιατί να σου φέρνω εγώ μυξομάντηλα???
-Χαχαχα αμάν πια ρε Κατερίνα!
Μετά από τη χαρούμενη συζήτησή μας, φτάναμε προς το μέρος του Μάρκου και του Χάρη. Ήθελε βέβαια να πάει να χαιρετήσει το αγόρι της και τον Μάρκο. Δεν έφερα αντίρρηση και χαιρέτησα και γω. Δεν έδωσα πολύ σημασία στον Μάρκο αλλά τον είδα πολύ στεναχωρημένο. Κάποια στιγμή ο Χάρης μου έκανε νόημα να πάμε κάπου αλλού να μου μιλήσει.
-Λοιπόν, Κατερίνα...
-Ναι...
-Ο Μάρκος δεν μπορεί μακριά σου και θέλει να είστε ξανά φίλοι και επιπλέον δεν τον αντέχω να με παίρνει τηλέφωνα και να μυξοκλαίει οπότε βοήθησε με! Οοουυφφ...Το πα..!
-Ουαου. Τόσο χάλια περνάει?
-Γνωστός σαρκασμός -.-
-Εγώ πέρναγα χειρότερα!
-Καλά ναι εσύ πέρναγες χειρότερα δεν αντιλέγω! Απλά παρτον πίσω!
-Γιατί, μου ανήκε?
-Κατάλαβες τώρα τι εννοώ!
-Καλά θα το σκεφτώ!
-Πήγαινε μιλά του ΤΏΡΑ!
-Τώρα δεν μπορώ...
-Γιατί?
-Γιατί μιλάω σε σένα ρε πανέξυπνε!
-Αυτός ο σαρκασμός σου πια!
-Ξέρω ξέρω... Σπάει νεύρα ;)
Μετά από τη πολύωρη κουβεντούλα με τον Χάρη, αποφάσισα να του μιλήσω. Τον πήρα από το χέρι και τον τράβηξα κάπου πιο μακριά από τους άλλους (έτσι βρήκαν την ευκαιρία να κάνουν τις γλύκες τους .-.). Χωρίς να πούμε τίποτα τον αγκάλιασα και του ειπα:
-Μου έλειψες ρε χαζέ!
-Και μένα μικρή!
-Λοιπόν...
-Λοιπόν...
-ΥΠΟΣΧΈΣΟΥ ΠΏΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΟΎΜΕ ΨΈΜΑΤΑ Ο ΕΝΑΣ ΣΤΟΝ ΆΛΛΟΝ ΠΌΤΕ ΞΑΝΆ!!!
-Υπόσχομαι μικρή!
-Ωραία. Καλή αρχή!
-Χάχα κατάλαβα! Έχω μπλέξει άσχημα εε?
-Δε λες τίποτα!
-Θα προσπαθήσω να είμαι καλό παιδί, μαμά.
-Χάχα! Τη γιαγιά και τον παππου σου να δούμε πως θα τους παλέψεις!
-Ωχ...Έχουμε και τους γονείς σου ε?
-Και τον αδερφό μου.
-Καλά, αυτοί πως το έμαθαν?
-Κοίταξαν τα μηνύματα στο Facebook...
-Ωωωωω...
-Έλα keep calm. Τους έχω μια χαρά ;)
-Τώρα ηρέμησα...
-Νομίζεις πως δεν μπορώ να τους πείσω ότι δεν είσαι ένας ηλίθιος που παίρνει ναρκωτικά και με έκανε να είμαι κλεισμένη στο δωμάτιο μου για μέρες? Τους έχω άνετα!
-Εγώ τα έκανα όλα αυτά? ._.
-Ναι εσύ! Έμαθα κιόλας πως μυξοέκλαιγες...
-Τον βλάκα! Τα είπε όλα!
-Ooh Yess!
-Πάμε σπίτι σου?
-Για εξηγήσεις να υποθέσω...
-Ναι...
-Οκευ...
Ξεκινήσαμε για το σπίτι μου και απ'εξω πάρα φύλαγε ο Νίκος. Μόλις είδε τον Μάρκο αγρίεψε περισσότερο. Στο τσακ ήταν να του χώσει καμία! Όταν φτάσαμε στη πόρτα του ειπα:
-Εσύ, ήσυχα εε..
-Αν δεν μας προσφέρει κάνα σακουλάκι με τις μ*λ*κιες του θα είμαι καλός.
Δεν το πίστευα πως το είπε αυτό. -.- Ο Μάρκος πρέπει να ένιωσε πολύ άβολα. Όταν μπήκαμε μέσα άρχισε η παράσταση... Η μαμά μου σηκώθηκε και με κοίταξε με αυτό το δολοφονικό βλέμμα της και επιτέλους ξεκόλλησε ο μπαμπάς από τον καναπέ! Άρα θα έχουμε μια μεγάλη ιστορία! Ο αδερφός μου τότε άρχισε να λέει τις δικές του κατηγοριες:
-Εγώ δεν τον θέλω αυτόν! Είναι ένας πρεζάκιας! Θα τη πλέξει με τα ναρκωτικά!
Φυσικά συνέχισε τις βλακείες του και κατάλαβα πως ο Μάρκος αισθανόταν άβολα και του έκανα νόημα να ηρεμήσει. Αμέσως μετά συνέχισε ο μπαμπας:
-Φυσικά και δεν είσαι καλό πρότυπο φίλου για τη κόρη μου, Μάρκο και δεν μπορώ να σε εμπιστευτώ!
Ο Μάρκος καθόταν με σκημένο το κεφάλι. Και μετά η μαμά μου..:
-Φοβάμαι πολύ για την Κατερίνα μου Μάρκο, και δεν μπορώ να την αφήσω να είναι φίλη μαζί σου. ΣΥΓΓΝΏΜΗ!
Ήμουν έτοιμη να εκραγώ! Τότε ήρθε και η δικιά μου σειρά:
-Λοιπόν, μιας και τελειώσατε, ήρθε η ώρα να πω και γω τη γνώμη μου. ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΆΖΕΙ!
Η μητέρα μου θύμωσε ακόμα περισσότερο και άρχισε το κύρηγμα:
-Τι εννοείς δεν σε νοιάζει νεαρή μου???
-Εννοώ, ότι τον εμπιστεύομαι όπως θα έπρεπε και σεις!
-Αυτά που λες είναι βλακείες! Πως μπορούμε να τον εμπιστευτούμε???
-Εγώ πιστεύω σ'εκεινον και θα τα σταματήσει!
-Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν συνήθειες! ΕΙΔΙΚΆ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΆ ΔΕΝ ΤΑ ΑΠΌ ΧΩΡΊΖΟΝΤΑΙ!
-Ωραία! ΘΑ ΑΡΧΊΣΩ ΚΑΙ ΓΩ ΝΑΡΚΩΤΙΚΆ!
Έμειναν όλοι τους. Ο Μάρκος με κοίταξε κατάματα και μου ειπε:
-ΝΟΜΊΖΕΙΣ! Δεν θα θα σε αφήσω να μπλέξεις μ'αυτα! Και αν είναι να το κάνεις για μένα εγώ σταματάω από σήμερα τα παντα!
Οι γονείς μου και ο αδερφός μου τον κοιτούσαν καλά με ανοιχτό το στόμα. Εγώ πάλι κατάματα. Τότε λέει ο πατέρας μου:
-Μάρκο...Καλύτερα να φύγεις αγόρι μου... Πρέπει να συζητήσουμε κάτι με την Κατερίνα.
-Όχι μπαμπά. Προτιμώ να πεις στον ίδιο ότι τελικά μπορούμε να κάνουμε παρέα.
-Μα πως το κα--...
-Απλά πες το!
-Λοιπόν ναι...Μπορείτε να κάνετε παρέα ξανά!
Χαρήκαμε και οι δύο πάρα πολύ όταν τον δέχτηκαν (ο μπαμπάς ουσιαστικά παίρνει τις αποφάσεις για όλη την οικογένεια) και αγκαλιστήκαμε. Μετά, τον συνόδεψα μέχρι την εξώπορτα και του ειπα:
-Πραγματικά τα εννοούσες όλα όσα είπες?
-Και βέβαια. Δεν θα σε άφηνα πότε να μπλέξεις σε τέτοια.
Για να τον ευχαριστήσω, του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο. Χαμογέλασε και μου ειπε:
-Φιλάς ωραία μικρή ;)
-Χάχα και συ έχεις ωραίο μάγουλο!
Η βραδιά τελείωσε πολύ ωραία τελικά. Οι γονείς μου και ο αδερφός μου, μου είπαν πως δεν έχουν πια πρόβλημα μαζί του μιας και ξέρουν πως θα με προσέχει. Φυσικά, και είπα τα πάντα στην Τόνια κατά γράμμα! Επιτέλους κοιμήθηκα ήρεμη :)
Υ.Γ. Η ΤΌΝΙΑ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΑΔΕΡΦΉ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΊΝΑΣ! ΑΠΛΆ ΕΊΝΑΙ ΠΟΛΎ ΠΟΛΎ ΠΟΛΎ ΚΟΛΛΗΤΈΣ! ;)