Γυρίσαμε σπίτι, που τώρα για λίγο καιρό θεωρείται..."μας"...Και πήρα τηλέφωνο τη Τόνια. Άργησε λίγο να απαντήσει αλλά τελικά...
Τ: Aloha Sis!
Κ: Που είσαι χριστιανή μου?!
Τ: Στη Θεσσαλονίκη με το μωρό μου :3
Κ: Γιατί δεν μας το είπατε??
Τ: Με πήρε ξαφνικά και μου είπε πως φεύγουμε! Και δεν έπαιρνα γιατί ήμασταν όλη την ώρα μαζί και..
Κ: Κατάλαβα! Περνάτε καλά?
Τ: Ναι φανταστικά!
Κ: Ωραία χαίρομαι! :3
Τ: Εσύ πως περνάς τις μέρες σου?
Κ: Θα σου εξηγήσω αργότερα. Τ: Τι συνέβη?
Κ: Θα σου πω όταν γυρίσεις.
Τ: Καλά...Αφού έκλεισα το τηλέφωνο ένιωσα ένα απαλό άγγιγμα στη πλάτη. Ήταν ο Μάρκος. Καθώς γύρισα να τον κοιτάξω τα πρόσωπά μας βρίσκονταν σε απόσταση αναπνοής για άλλη μια φορά. Ένιωσα τη καρδία του που χτύπαγε γρήγορα. Εμένα έχανε έναν με δύο χτύπους. Ήθελα να μείνω στα χέρια του. Θέλω να τον φιλήσω και να του πω πόσο τον αγαπάω αλλά κάτι με κρατάει. Σαν να μου έχει απαγορεύσει να το κάνω. Αλλά τη καρδία μου κάνεις δεν μπορεί να τη πάρει απ'αυτον. Του έχω παραδωθεί. Τα μάτια μας είχαν αλληλοκαρφωθεί και οι αναπνοές μας είχαν γίνει ένα. Ερχόταν ένα-ένα χιλιοστό πιο κοντά. Είχαμε έρθει πια, σε απόσταση που εάν κουνούσε τα χείλη του, θα χάιδευαν τα δικά μου... Ακόμα φοβάμαι να τον φιλήσω και γύρισα το κεφάλι μου στο πλάι. Δεν ξέρω τι συμβαίνει μαζί μου. Αλλά ξέρω πως φοβάμαι να του πω πως τον έχω ερωτευτεί. Ξεφύσιξε και πέρασε τα δάκτυλά του ανάμεσα από τα μαλλιά του ως ένδειξη απογοήτευσης και στεναχώριας.
Κ: Συγνώμη...
Μ: Όχι, εγώ συγνώμη...Θες..να...άστο...πάω να ξαπλώσω...Έφυγε λυπημένος και πραγματικά μετάνιωσα γι'αυτο που έκανα. Ήθελα να πεθάνω! Το σκέφτηκα καλά και αποφάσισα πως θα κάνω αυτό που μου λέει η καρδιά μου. Πήγα στο δωμάτιο και ξάπλωσα μπρούμυτα στο κρεβάτι με το ένα χέρι στο πηγούνι.
Κ: Θα κοιμηθείς?
Μ: Όχι...Εσύ?
Κ: Μπα..
Μ: Τότε γιατί ήρθες εδώ?
Κ: Για να κάνω κάτι...Γύρισε και με κοίταξε στα μάτια.
Μ: Τι?
Χωρίς δεύτερη σκέψη τον φίλησα. Σταματήσαμε απαλά και κοιταχτήκαμε στα μάτια. Ήταν η καλύτερη στιγμή της ζωής μου.
Μ: Γιατί? Γιατί το έκανες?
Κ: Γιατί το ήθελα.
Μ: Θέλω να σου πω κάτι..
Κ: Και γω..
Μ: Σ'αγαπαω Κατερίνα... Σ'αγαπαω από τη πρώτη στιγμή που σε γνώρισα. Ποτέ δεν σε είπα μικρή γιατί είσαι 17. Σε είπα έτσι γιατί είσαι η μικρή ΜΟΥ!Εκείνη τη στιγμή ένιωσα έναν ακόμα χτυπο της καρδιάς μου να χάνεται...
Κ: Και γω σ'αγαπαω. Τη πρώτη φορά που σε γνώρισα είχα προωθεί μαζί σου σε σημείο που το κατάλαβε μέχρι και η Τόνια. Είμαι τρελά ερωτευμένη μαζί σου. Και δεν υπάρχουν λόγια να το εξηγήσω...
Με έπιασε από τη μέση και με ξάπλωσε στο κρεβάτι. Ήρθε από πάνω μου και με φίλησε με πάθος. Δεν μπορούσα να σταματήσω αλλά έπρεπε να πάρουμε ανάσα. -.- Δάγκωσε το κάτω χείλος του σα να προσπαθούσε να συγκρατήσει τον εαυτό του. Κατάλαβα τι σκεφτόταν αλλά δεν είμαι έτοιμη. Τουλάχιστον δεν με πίεσε. Βασικά ούτε καν που το ζήτησε. Ήθελα πολύ να συνεχίσει η στιγμή αλλά το κουδούνι μας διέκοψε. Σηκωθήκαμε και πήγε να ανοίξει. Ήταν ένας ψηλός άνδρας με μαύρο κουστούμι και γυαλιά. Man in black όπως λέμε :ρ. Ήρθε προς το μέρος μου και είπε.
Μ: Σε παρακαλώ πήγαινε μέσα στο δωμάτιο...
Κ: Ποιος είναι αυτός?
Μ: Σε παρακαλώ...
Κ: Καλά...Πήγα στο δωμάτιο και με έφαγε η περιέργεια τι γινόταν. Πήγα πιο κοντά στη πόρτα μήπως ακούσω τίποτα και τελικά κάτι έπιασε τ'αυτι μου.
Μ:Σε παρακαλώ μην το κάνεις αυτό!
?: Πες μου ένα καλό λόγο!!!
Μ: ΤΗΝ ΑΓΑΠΆΩ!
?: Δεν με νοιάζει! Θα την χάσεις για πάντα!
Μ: Πάνω από το πτώμα μου!
?: Θα το δούμε αυτό μικρέ...Άκουσα τη πόρτα που έκλεισε και κάθισα στο κρεβάτι. Μπήκε μέσα ο Μάρκος και ήταν σε μια κατάσταση τρέλας!
Κ: Τι έγινε?!
Μ: Ότι κι αν γίνει ΠΟΤΈ δεν θα ξαναβγεις από το σπίτι μόνη! ΠΟΤΈ!
Κ: Μάρκο πες μου τι συμβαίνει...ΤΏΡΑ!
Μ: Αυτός που ήταν μέσα πριν, ήταν κάποιος από την ομάδα τέλος πάντων... Και..
Κ: Και..??
Μ: Έμαθαν πολλοί για τα ναρκωτικά που κυκλοφορούν στη γειτονιά και αφού εγώ έφυγα κατάλαβαν πως έχω μιλήσει σε κάποιους...Και τώρα θέλουν εκδίκηση.Τότε θυμήθηκα αυτά που λέγανε...
"Μ:Σε παρακαλώ μην το κάνεις αυτό!
?: Πες μου ένα καλό λόγο!!!
Μ: ΤΗΝ ΑΓΑΠΆΩ!
?: Δεν με νοιάζει! Θα την χάσεις για πάντα!
Μ: Πάνω από το πτώμα μου!
?: Θα το δούμε αυτό μικρέ..."Κ: Ο-οταν λες εκδίκηση?
Μ:...Όπως είπα δεν θα βγεις πότε από το σπίτι μόνη σου...
Κ: Μάρκο πες...
Μ: Πρέπει να ξεκουραστείς λίγο φαίνεσαι κουρασμένη.
Κ: Μάρκο!
Μ: Καλά...Τι ήθελε τελικά αυτός ο... man in black??
BẠN ĐANG ĐỌC
Addicted (Greek)
Lãng mạnΙσως να μην τελειωσουν ολα τοσο γρηγορα... Ισως να αρχισαν για να μην τελειωσουν... Αλλα το μονο σιγουρο ειναι πως θα κρατησουν για παντα μεσα στη καρδια μου...