Addicted (Greek)

Πώς κι από δω?

Ο Μάρκος δεν έλεγε να μου πει τι συνέβαινε...

Κ: Μάρκο Θα μου πεις ή να πάω να τον ρωτήσω εγώ?
Μ: ΕΣΎ ΔΕΝ ΈΧΕΙΣ ΚΑΜΙΆ ΑΠΟΛΎΤΩΣ ΔΟΥΛΕΙΆ ΜΑΖΊ ΤΟΥ!
Κ: Αν σύντομα δεν μου πεις τι συμβαίνει θα χάσω την υπομονή μου...
Μ: Αυτός ο μ*λ*κας είναι ο αρχηγός της ομάδας που ήμουν πριν...

Πολύ ωραία. ΠΑΑΑΡΑΑ πολύ ωραία.

Μ: Πολλοί έμαθαν για τα ναρκωτικά στη πόλη από κάποιον και νομίζουν πως τους κάρφωσα και στην αστυνομία.

Όσο πάει και χειροτερεύει το θέμα αγάπη μου.. -.-

Κ: Παρακάτω...
Μ: Αυτός...έβαλε τον αδερφό σου στο νοσοκομείο.

Ήμουν σε μια φάση "WTF?!". Πραγματικά αυτό το θέμα με τα ναρκωτικά με έχει κουράσει. Αλλά τον αγαπώ τον μαλακα.

Δεν Θα βάζω πια αστεράκια... -.-"

Κ: Τι πραγμα??
Μ: Αγάπη μου..
Κ: Φακ...
Μ: Εμ..υπάρχει και δεύτερο στάδιο εκδίκησης.
Κ: Δεν θα ζήσω..
Μ: Για να εκδικηθεί εμένα θα μου πάρει ότι πιο πολύτιμο έχω...

Τι? Τα υπέροχα ματιά σου? Α! Ναι..για σένα μιλάμε -.-

Κ: Τι..?
Μ: Εσένα...

Είμαι ότι πιο πολύτιμο έχει?! Γλυκούλης... :|

Μ: Δεν Θα ξαναβγείς πότε έξω χωρίς εμένα...
Κ: Πραγματικά πιστεύεις πως θα μου έκανε κακό?
Μ: Είναι ικανός για όλα... Δεν θέλω να πάθεις τίποτα θησαυρέ μου...

Ωπα...μισό...με είπε θησαυρό του?? Αααωω...

Κ: Καλά..σ'αγαπαω..
Μ: Και γω πανέμορφή μου...

Μετά απ'αυτα που άκουσα, θέλω να αυτοκτονήσω... Μα σοβαρά τώρα...Γιατί κάποιος να το έκανε αυτό?? Δεν έχει καν αποδείξεις πως ήταν ο Μάρκος που μίλησε! Η υπόλοιπη μέρα κύλισε ήρεμα. Πήγε 22:37 και πήγαμε να ξαπλώσουμε. Δεν κοιμηθήκαμε αμέσως και μιλάγαμε για αρκετή ώρα. Μετά άρχισαν τα χαδάκια :'3 Ήρθε από πάνω μου και έβλεπα στα μάτια του τη τρέλα. Μου "επιτεθηκε" με φιλιά και όσο πήγαινε και κατέβαινε. Έφτασε στο λαιμό. Πάντα μου θύμιζε εκείνο το απόγευμα που μου το έκανε για πρώτη φορά... Με κοίταξε στα μάτια σαν να μου έλεγε "Μην ανησυχείς δεν πάω παρακάτω." Και πραγματικά δεν πήγε. Ααχ αυτό το άρωμα... Αυτά τα μάτια...Αυτά τα χείλη... Τα θέλω μόνο δικά μου... Τον αγαπάω και φοβάμαι γι'αυτον.. Αν τον χάσω θα χαθώ μαζί του... Αν αρρωστήσει θα αρρωστήσω μαζί του... Αν πονέσει θα πονέσω μαζί του...Αν χαρεί θα χαρώ μαζί του... Απλά δεν θέλω να μου τον πάρει κανεις. Το πρωί έφτασε και ο Μάρκος κοιμόταν. Σηκώθηκα ήσυχα, ετοιμάστηκα και πήγα να φτιάξω πρωινό. Δεν είχα ιδέα τι να κάνω...Και σκέφτηκα κάτι του στιλ "Γιατί δεν φτιάχνω ένα κέικ που θα μείνει και μέρες? Ελπίζω δηλαδή...". Πήρα ότι χρειαζόμουν και τα έβαλα όλα πάνω στον πάγκο. Όταν έπρεπε να ανακάτεψω τα υλικά χρειαζόμουν μίξερ. Είχε ένα αλλά δεν ήθελα να τον ξυπνήσω και τα ανακάτεψα όλα με μια κουτάλα. Έβαλα το μείγμα στη φόρμα για κέικ και το έβαλα να ψηθεί. Άρχισα να καθαρίζω τον χαμό που είχα κάνει και άκουσα βήματα... Ξύπνησε ο πανέμορφός μου! Και είναι πολύ σεξυ χωρίς μπλούζα με τα τατου του να φαίνονται και τα μαλλιά του μπερδεμένα.

Μ: Καλημέρα μικρή...Τι κάνεις πάλι βρε? :3
Κ: Καλημέρα όμορφε. Φτιάχνω πρωινό.
Μ: Κέικ?! Κάθε μέρα από κάτι διαφορετικό θα φτιάχνεις βρε μωρό? ;)
Κ: Αφού ξέρω, γιατί να μην το κάνω? :)
Μ:Ότι πεις μικρή.

Ήρθε και με φίλησε στο στόμα. Ήταν απ 'αυτα τα...αερατα φιλιά. Αλλά και πάλι είναι γλύκα και τρυφερά. Όταν επιτέλους ετοιμάστηκε το κέικ έφτιαξα καφέδες και τον φώναξα να έρθει. Καθήσαμε στο τραπέζι και το πρώτο πράγμα που είπε ήταν.

Μ: Σ'αγαπαω...
Κ: Και γω Σ'αγαπαω.
Μ: Θες να βγούμε έξω σήμερα? Είναι η τελευταία μέρα πριν ανοίξουν τα σχολεία και θα σε χάσω για 8 ώρες...
Κ: Οκευ... Και μην ανησυχείς θα είμαστε συνέχεια μαζί...
Μ: Δεν θα κάνεις κοπάνα Κατερίνα...
Κ: Και πως θα σε βλέπω? :( Θα σαλτάρω εκεί μέσα χωρίς εσένα...
Μ: Θα έρχομαι εγώ. Ουτοσι αλλος έξω από το σχολείο θα είμαι όλη μέρα να σε προσέχω.
Κ: Σοβαρά τώρα...?
Μ: Σοβαρότατα μικρή...
Κ: Ωραία :) Θα είσαι δικός μου όλο το 24ωρο... ;)
Μ: Χάχα.

Μεσημέριασε. Φάγαμε και μετά κσθήσαμε αγκαλιά στο καναπέ και κάναμε χαδακια. Δεν μπορώ να χορτάσω τα φιλιά του... Το άρωμά του εισέβαλε ξανά μέσα από τη μύτη μου και τρέλανε το μυαλό μου... Μετά από λίγο αποφασίσαμε να δούμε μια ταινία.

Μ: Για πες. Τι ταινία θες?
Κ: Εμμ...καμιά δράσης?
Μ: Έχω το fast and furious 7..
Κ: Βλέπεις και συ εε?
Μ: Ναιι ;)
Είδαμε τη ταινία αγκαλιά στον καναπέ και όταν τελείωσε είχε πάει ήδη 18:00. Αρχίσαμε να ετοιμαζόμαστε για τη βόλτα μας, αλλά χτύπησε το κουδούνι...

Κ: Περιμένεις κανέναν?
Μ: Όχι. Ποιος να είναι πάλι?

Περισσότερα στο επόμενο παρτ..!!!