Addicted (Greek)

Η αλλαγή στη ζωή μας...

Γυρίσαμε και οι δύο μαζί και το άτομο που αντικρίσαμε έφερε δάκρυα στα μάτια μου...

Ήταν ο αγαπημένος μου αδερφός!

Κ: ΝΊΚΟ!!!!
Ν: Γειά σου αδερφούλα! :')

Έτρεξα κατά πάνω του και τον αγκάλιασα σφιχτά! Δεν το πίστευα πως ο αγαπημένος μου αδερφός ήταν καλά!

Κ: Νίκο μου! Αδερφούλη μου! Ανησύχησα τόσο πολύ!
Ν: Μου έλειψες αγάπη μου.

Μια στεναχώρια ξεχώρισα στο τόνο της γλυκιάς του φωνής που μου έλειψε τόσο πολύ. Θυμήθηκα το γεγονός με τον μπαμπά. Μπορεί να το ξέρει. Του ζήτησα να πάμε παραπέρα να του μιλήσω. Πριν προλάβω να πω τιποτα, η μαμά πετάχτηκε από το αυτοκίνητο και έτρεξε προς το μέρος μου. Μ'αγκαλιασε σφιχτά και οι ερωτήσεις από το στόμα της έτρεχαν ποτάμι.

Μ.Κ.: Αγάπη μου? Κορίτσι μου? Είσαι καλά ομορφιά μου?
Κ: Καλά είμαι μαμά. Ηρέμησε.
Ν: Έπρεπε να ερχόσουν από πριν να έσκαγες στα γέλια μαμά!
Μ.Κ.: Μπα? Γιατί?
Κ: Ωχ..
Ν: Φιλιόταν με τον πρεζάκια της παρέας! :'D

Το είπε για πλάκα φυσικά! Έτσι ελπίζω... Ένα πονηρό χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπο της μαμάς μου.

Μ.Κ: Το κορίτσι μου βρήκε αγοράκι??
Κ: Μαμαα...
Μ.Κ: Καλά καλά. Ποτέ θα έρθεις σπίτι?

Αυτή ήταν μια δύσκολη ερώτηση. Δεν ήθελα να φύγω...

Κ: Μαμά...

Πριν προλάβει να πει τίποτα πετάχτηκε ο Νίκος.

Ν: ΌΧΙ!
Κ: Έλα βρε Νικοο..Τον αγαπάω και δεν θέλω να τον αφήσω...
Ν: Δεν θα μείνεις μόνη σου μαζί του!
Κ: Μα... τον χρειάζομαι...
Ν: Μαμά φύγε λίγο...
Μ.Κ.: Τι συμβαίνει παιδιά?
Ν: Απλά πήγαινε στ'αμαξι.

Έφυγε και μείναμε μόνο εγώ και ο Νίκος.

Ν: Σου μίλησε? Ήρθε από κει?

Έκανα πως δεν ήξερα τίποτα αλλά είχα καταλάβει για πιο πράγμα μιλούσε.

Κ: Τι να μου έχει πει? Και ποιος να έρθει?
Ν: Ένας άντρας δεν ήρθε μια μέρα στο σπίτι του?
Κ: Α..Ναι...
Ν: Σου μίλησε?
Κ:...Ναιι...
Ν: Δεν το πιστεύω πως μπλεξαμε έτσι...
Κ: Νίκο, τον αγαπάω και δεν θα μας χωρίσει κάνεις.
Ν: Όχι! Δεν θα σας χωρίσει κάνεις! Σε καταλαβαίνω... Απλά φοβάμαι για σένα.
Κ: Ωραία, αφού δεν μπορώ να μείνω εγώ μαζί του, θα μείνε αυτός μαζί μας.
Ν:...Χαχαχα!
Κ: Γιατί γελάς? -.-"
Ν: Εγώ δεν έχω πρόβλημα. Ο μπαμπάς τι θα πει είναι το θέμα.
Κ: Μην ανησυχείς... Έχει άλλες ασχολίες αυτός!
Ν: Έμαθες?
Κ: Το είδα με τα ίδια μου τα μάτια..
Ν: Και γω... Όταν γύρισα από το σπίτι του Βασίλη τους βρήκα να κοιμούνται στο κρεβάτι αγκαλιά. Δεν έδωσα σημασία όσο νεύρα και να είχα.
Κ: Εγώ τους πέτυχα πιο νωρίς...
Ν: Θέλω...Θέλω να του σπάσω τα μούτρα!
Κ: Τσσ δεν είναι σωστό. Αλλά του αξίζει..
Ν: Θα το πούμε στη μαμά?
Κ: Εγώ προσωπικά ναι! Δεν θα την αφήσω να πιστεύει ότι την αγαπάει!
Ν: Τέλος πάντων. Σήμερα θα κοιμηθείς στου Μάρκου αλλά από αύριο μαζεύεσαι σπίτι. Και αν συμφωνήσει να έρθει και κείνος.
Κ: Σ'ευχαριστω αδερφούλη μου! Ξέρεις, εσένα γνώρισα σαν μπαμπά από παλιά... Μόνο εσύ με προσεχές...και συνεχίζεις...

Δάκρυα έτρεξαν από τα μάτια μου και όταν γύρισα και τον κοίταξα κατάματα, είχε βουρκωσει. Τον αγκάλιασα και τον φίλησα απαλά στο μάγουλο. Επέστρεψα στη παρέα και όταν με είδε με τα μάτια βουρκωμένα ο Μάρκος σηκώθηκε πάνω και με πήρε αγκαλιά.

Μ: Τι έγινε μικρή μου??
Κ: Ο Νίκος και η μητέρα μου θέλουν να γυρίσω πίσω...
Μ: Τι?! ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΑΦΉΣΩ ΜΌΝΗ!
Κ: Περίμενε... Απόψε θα κοιμηθώ σε σένα. Αλλά αύριο πρέπει να γυρίσω...Και επειδή ο Νίκος ξέρει τι συμβαίνει και σε εμπιστεύεται είπε πως αν θες, μπορείς να έρθεις να μείνεις μαζί μας...Θες?
Μ: Πλάκα κάνεις? Και βέβαια θέλω πανέμορφή μου! Ξέρει για τον πατέρα σου?
Κ: Ναι τους έπιασε μαζί. Θα το πούμε στη μητέρα μου γιατί δεν θέλουμε να ζει ένα ψέμα...
Μ: Δηλαδή...είμαστε κομπλέ?
Κ: Ναι αγάπη μου..

Άρχισε να βραδιάζει αρκετά και αποχαιρετησαμε τα παιδιά και γυρίσαμε σπίτι. Πήγα να ντυθώ και είπα να κάνω ξεχωριστή την αποψινή νύχτα. Έβαλα ένα σούπερ μίνι μαύρο φόρεμα που ήταν περίπου 3 (!!!) παλάμες πάνω από το γόνατο. Μπήκε στο δωμάτιο και με κοίταγε με γουρλωμένα τα μάτια και αυτό το πονηρό χαμόγελο στο πρόσωπό του. Φυσικά και δεν θα το κάναμε! Απλά θα ήταν μια ξεχωριστή νύχτα... Ήρθε από πάνω μου και με φίλησε γλυκά στο στόμα. Οι γλώσσες μας πολεμούσαν η μία την άλλη... τα χέρια του ταξίδευαν στο σώμα μου.. Μου ψιθύρισε με τη βράχια του φωνή...

Μ: Ξέρω πως δεν είσαι έτοιμη... Δεν θα κάνω τίποτα και μην φοβάσαι....
Κ: Δεν σε φοβάμαι...

Όλο το βραδυ ακολούθησαν φιλιά, χάδια...Και το πρωί μας βρήκε σύντομα....