Gecenin Siyahı

Beceriksiz

Deniz yakışıkllı çocuktu hemde çok yakışıklı ben bu düşünceler içerisindeyken "sizi benim evime götürüyüm benim yanımda kalırsınız" dedi "hayır deniz buna hiç gerek yok" dedim ama nafile damlayı ve bavulları tutup dışarı doğru gitmeye başladılar beynim ne olduğunu geç algıladığı için denizin beni elimden tutup dışarı çekmesiyle ne olduğunu anladım "hayır bak teşekkür ederim ama beni hiç tanımıyorsun bende seni tanımıyorum o yüzden. Senin evine gelemem" dedim "seni tanımadığımı kim söyledi?" diyip beni ön koltuğa yerleştirdi yol boyunca hiç konuşmadık. Ama aklımdan hep bu düşünceler geçiyordu.

Seni tanımadığımı kim söyledi? Ve bu cümle neden kalbimin yerinden çıkacak gibi atmasına sebep oldu? Deniz arabayı durdurduğunda vardığımızı farkettim. Arkaya baktığımda damla uyuyordu. Deniz beni beklemeden arabadan inip damlayı kucağına aldı ve evine doğru yürümeye başladı kapıdaki görevlilere bişey söyledi ve arabaya doğru geldiler bende anca kendimi toplayıp arabadan indim ve evine girdim.

Damlayı ikinci kata çıkarıp yatağa yatırdı bende salona geçip oturdum. Damlayı yatağa yatırdığında gelip yanıma oturdu tam beş dakika oniki saniye boyunca konuşmadık. Sessizliği bozan ben oldum "neden bize yardım ediyorsunki? Bunun için hiçbir sebebin yok bizi daha tanımıyorsun bile" gözlerini kısıp bana baktı "dedim ya belkide tanıyorumdur" dedi. Ah böyle gizemli konuşmasa keşke herşey daha kolay olur. "ben uyuyacağım diyip damlanın uyuduğu odaya geçtim ve uyudum. Daha doğrusu uyumaya çalışıyordum beni nerden tanıyor acaba bana mı aşık? ama o kadar yakışıklı bir çocuk neden bana aşık olsunki? Sonunda bu düşüncelerden kurtulup uyudum yatakta on tur dönmenin sonucunda rahat pozisyon bulup uyuyabildim.

Sabah yanık kokusuyla uyandım ve hemen aşağı indim deniz sözde krep yapıyordu ama televizyondaki maça dalmıştı bende hemen ocağı kapatıp deniz e içimden sövmeye başladım denizde beni farketmiş olucakki hemen mutfağa koştu. "şey siz uyanmadan önce size krep yapmak istedim ama yaktım" dedi o kadar şirin gözüküyorduki kıyamadım ve ben krep yapmaya başladım. Sonunda güzel bit kahvaltı hazırlamıştık ve damlayı da uyandırıp kahvaltı ettik. Deniz bana çok yakınmış gibi geliyor hele kokusu çok tanıdık sanki ona her geçen gün daha da bağlanıyormuşuz gibi geliyor.

Acaba ben deniz e aşık falan mı oluyorum 'hayır tabikide o senin kardeşin gibi' dedi içsesim sonuçta bize yardım etti onu kardeşim olarak görüyorum.