Gecenin Siyahı

13. Bölüm

Gözlerimi açtığımda denizi görememiştim. Çokta umrumdaydı, beni silmesi bu kadar kolaysa bende onu kolaylıkla silebilirdim. Odama geri dönüp yatağıma uzandım, artık birşey yapmak istemiyorum. Ne yaşamak, ne konuşmak nefes almak bile zor geliyor artık. Beni hayata bağlayan herşehi tanrı aldı elimden.

Bir ay sonra;
Evet yaz tatilinin bitmesine bir ay kalmıştı sonuna kadar bu otel odalarında kalamazdım ya. Ben ne yapacaktım sokakta mı yaşıyacaktım bundan sonra? Elbet bir gün elimdeki paralar bitecekti. Çalan telefonumla yatağımı alt üst edip sonunda telefonumu bulmuştum, ekrana baktığımda deniz arıyordu ilk başta açmasamda, merakıma yenik düşüp açtım.
"Alo"

"alo yağmur, şey damla seni görmek istedi buraya gelirmisin? "dediğinde telefonu yüzüne kapatıp evlerine doğru yürümeye başladım. Evlerine yetişince kapıyı çaldım, buraya geldiğimiz ilk gün aklıma geldi, ah ne diyorum ben?! Kapının açılmasıyla karşımda b*k suratı gördüm, onu geçip içeri geçtim, damla direk kucağıma atladı evet deniz i seçtiği için ona küsmeyecektim.
"nasılsın ablacım"

"iyiyim abla, sen nasılsın? Nerde kalıyorsun? "

" boşver küçüğüm"dediğimde deniz

"gerçekten yağmur nerde kalıyorsun? "

" ah sanki çok umrunuzda! "dedim

" biz senin aileniz! "dedi deniz ona abi demeye utanıyordum.

" bu karşımda oturan, orozpu yüzünden evimden ailemden oldum, onlar benim için öldüler! "dedim.

" ama bak ben yaşıyorum ve karşındayım! "dedi deniz

abilik bu mu hı? Abilik bumu bir kız için kardeşinden vazgeçmek ondan ailesini ayırmak bu mu abilik? teyzesini ve kardeşini taraf seçmeye zorlamakmı abilik?! "diyip evden çıktım gerçekten buraya gelmem büyük bir hataydı. Şimdi ben nereye gidecektim bir evim bile yoktu sonsuza dek otelde kalamıyacağıma göre, belkide bir ev satınn alabilirdim ama banka hesabım 'abim onu kapatmıştır' dedim, ama sonra bankaya gitmeye karar verdim. Bankadan içeri girdim ve kredi kartımı uzattım ve limitini sordum banka hesabımda tam yüz bin tl e olduğunu öğrendim, ben harbi salağım diyip paranın hepsini çektim. Hatırlıyorum yıllar önce annem ve babam bu parayı üniversite için yatırmışlardı bu parayı üniversite için kullanıcaktım. Burukça gülümsedim, anne ve babamı çok özlemiştim,

Bir ev tutmaya karar verdim satılık olan evlere bakmaya başladım özellikle okulun yakınlarında olan evlere bakıyordum çünkü bir de yol kirasına para koyup paramı bitiremezdim okulun birazcık ilerisinde bir apartmana girdim pek lüks olmasada birşeye benziyordu zaten tek ben kalacağım için problem yoktu

"şey acaba bu ev ne kadar tutar? "

" ilandada gördüğünüz gibi seksen bin efendim, yalnız bu evi siz mi tutacaksınız? Yani küçük değilmisiniz? Dedi

"evet"dedim umursamaz bir tavırla "evi alıyorum" dedim ve evi satın aldım içinde eşya yoktu resmen şimdi ev aldımda su faturası elektrik faturası nasıl geçineceğim ben diye sitem etmeye başladım şu an elimde yirmi üç bin tl e vardı bununla bir müddet geçinirdim ama iş bulmam gerekecekti ve artık alışverişi unutmam gerekiyordu, ev işini hallettim ama evin tapusu için yaşım yetmiyormuş, aklıma teyzem geldi ondan rica ettim ve evi onun üstüne yaptım ama başka çarem yoktu, teyzem her ne kadar evi görmek istesede ona evi göstermedim ve bana evi bulması için uğraşmayacağına dair söz verdi

Daha erken olduğu için eve bir yatak almak ve mobilya bakmak iyi olur dedim, tabikide ikinci ellerin olduğu bir yere gidip yatak ve koltuklar seçtim, onra mutfak için tava, tencere, yağ domates vs. şeyler aldım ilk günden bütün eşyalarımı getirmişlerdi, cebimden iki bin tl gitmişti bundan sonra daha hesaplı olacaktım, yeni ev yeni eşyalar derken göz kapaklarım yavaş yavaş kapandı.