Chapter 23

1.3K 108 3
                                    

Kelsey:

Απλωνοντας το χερι μου, κατεβασα το χερουλι της πορτας του δωματιου στο οποιο βρισκοταν ο Justin με τον ωμο μου, δυο ποτηρια γεματα με καφε στα χερια μου. Σπρωχνοντας με την πλατη μου την πορτα, την ανοιξα, μπαινοντας μεσα οπου περιμενα να δω τον Justin ειτε ξυπνιο ειτε να κοιμαται αλλα ημουν εκπληκτη οταν δεν τον βρηκα εκει, το κρεβατι φτιαγμενο σαν να μην ηταν εδω για μια βδομαδα.

Σχεδον ριχνοντας τους καφεδες, τους αφισα στο χαμηλο ντουλαπι κοντα στην πορτα πριν ψαξω τριγυρω για καποιο ιχνος του οτι εφυγε ή ηταν εδω. Οταν κατεληξα χωρις στοιχειο τελος παντων για το που μπορουσε να βρισκεται το αγορι μου, πανικος με διαπερασε. "Νοσοκομα!" Φωναξα, τρεχοντας προς την πορτα. "Νοσοκομα, ελα εδω παρακαλω!"

Πηγαινοντας πισω στο δωματιο, εριξα τα δαχτυλα μου στα σκεπασματα του κρεβατιου, δαγκωνοντας το μαγουλο μου για να κρατηθω απο το να περασω τα ορια και να τρελαθω. Τριγυρνωντας στο δωματιο ακουσα βηματα να ερχονται προς το μερος μου, αφησα μια ανασα. "Που ειναι το αγορι μου? Τον πηρατε για εξετασεις?"

"Οχι." Επιβεβαιωσε με κομμενη την ανασα.

"Ενταξει τοτε φωναξτε την ασφαλεια, τωρα." Περασα τα δαχτυλα μου μεσα απο τα μαλλια μου, αναρωτουμενη για το που θα μπορουσε να ειναι τωρα.

Ανοιγοντας το στομα της για να πει κατι, η πορτα του μπανιου ανοιξε, ο Justin βγηκε προσεκτικα, ντυμενος.

"Αυτο ειναι το ατομο που αναζητειτε?" Η νοσοκομα πειραξε γλυκα, τα ματια της εδειχναν συμπονια.

"Ω, ευχαριστω Θεε." Μουρμουρισα στον εαυτο μου, το κεφαλι μου επεσε προς τα πισω καθως ανακουφιση με κατελαβε. Χαμογελωντας ευγενικα στη νοσοκομα, πηγα στο Justin, πεφτωντας πανω του και ταραχτηκε, απομακρυνοντας τα χερια μου.

"Α, σκατα." Ειπε μεσα απο σφιγμενα δοντια. Βαζοντας ενα χεριι στο στηθος του, εσκυψε πριν ισιωσει τον εαυτο του. "Ηρεμα μωρο μου." Ειπε βραχνα.

"Συγγνωμη." Μουρμουρισα απολογητικα. "Που ησουν?" Ρωτησα. "Ανησυχησα."

"Για τι να ανησυχεις-"

"Μπηκα μεσα και ελειπες, απλα-"

"Ειναι ολα ενταξει?" Η νοσοκομα διεκοψε βιαστικα, αναρωτουμενη τι συνεβαινε.

"Ναι, ναι, ναι, ειμαστε μια χαρα." Ο Justin σηκωσε το χερι του σαν να της κανει νοημα να μην πλησιασει περισσοτερο.

Danger's Back(Greek)Where stories live. Discover now