Danger's Back(Greek)

Chapter 52

Κρυμμένος στις σκιές της κατεστραμμένης πολυκατοικίας, ο Justin περίμενε υπομονετικά να περάσει η ώρα με την πλάτη του ακουμπησμένη στον κατεστραμμένο τοίχο. Τινάζοντας στάχες από την άκρη του τσιγάρου του, εισπέπνευσε άλλη μια τζούρα καπνού, αφήνοντας τον να διαπεράσει το στήθος του πριν τον αφήσει και τον αφήσει να γυρνάει ασταμάτητα στον αέρα.

Σταγόνες από τον σπασμένο νεροχύτη στην κουζίνα αντηχούσαν καθ'όλο τον κενό χώρο, κάνοντας χειρότερο το απόκοσμο συναίσθημα. Ήταν σκοτεινά μέσα, καθόλου φως εκτός από τη μικρή λάμπα που είχε τοποθετήσει δίπλα στις προμήθειές του για τη νύχτα.

Τα μεσάνυχτα είχαν περάσει, οι γρύλοι που κρύβοντας κάτω από τους θάμνουν ήταν έξω και ακούγονταν στο κρύο ενώ μερικά αυτοκίνητα πήγαιναν στον προορισμό τους.

"Έρχεται," ο Bruce εμφανίστηκε στην πόρτα, κλείνοντας το τηλεφώνημα και βάζοντας το κινητό του πίσω στην τσέπη του τζιν του. "Είσαι σίγουρος πως θες να το κάνεις μόνος?"

"Το έχουμε συζητήσει ήδη," μίλησε απότομα, τα σκοτεινά μάτια του έλαμπαν από το φεγγαρόφωτο που έμπαινε από το ασημένιο των κουρτινών που κάλυπταν τα βρώμικα παράθυρα καθώς πήρε το τσιγάρο του από τα χείλη του, αφήνοντας το να κρέμεται από τα δάχτυλά του. "Ο Cole είναι δικός μου."

Ρίχνοντας τον τσιγάρο στο έδαφος, το πάτησε με τη σόλα του παπουτσιού του πριν δείξει προς την είσοδο, "τώρα δώσε προσοχή."

Το κουδούνισμα κλειδιών αυτοκινήτου ακούστηκε από την άλλη άκρη της πόρτας και όλοι έμειναν ακίνητη, περιμένοντας την τέλεια στιγμή για να χτυπήσουν.

"Έχουμε δύο σακούλες με χόρτο εδώ και μερικές στίβες κόκα," μουρμούρισε ένας από αυτούς, "ο Lyndon είπε πως τα ήθελε όλα για την αποψινή αποστολή."

"Εντάξει, λοιπόν, βιαστείτε τότε και τελειώστε πριν αργήσουμε και βάλει τα κεφάλια μας σε ασημένια πιατέλα." Σπρώχνοντας το κλειδί στη σχισμή πριν το γυρίσει και ανοίξει την πόρτα, δεν πήρε πολύ μέχρι ο Bruce να κάνει κεφαλοκλείδωμα στον Peter και να χτυπηθεί ο Cole στο κεφάλι.

"Δέσε τον," ο Justin μουρμούρισε, βλέποντας τον Marcus να πιάνει τον Cole κάτω από τα χέρια του και να τον τραβάει στο άλλο δωμάτιο.

"Τι στο διάολο είναι αυτό?!" ο Peter γρύλισε με θυμό καθώς προσπάθησε να παλέψει στο κράτημά πάνω του. Με τα χέρια του τώρα πίσω από την πλάτη του σε μια γωνία που η πλάτη του ήταν τεντωμένη, έσφιξε τα δόντια του, τα μάτια του γούρλωσαν σαν ένα τάρανδο που πιάστηκε στους προβολείς.