Chapter 39

1.7K 112 11
                                    

Είχαν περάσει τρεις μέρες τώρα από τότε που ο Marcus βγήκε από το νοσοκομείο και όλοι κατάφεραν επιτέλους να ηρεμήσουν αρκετά για να απολαύσουν τις τελευταίες τους μέρες στα Barbados.

Τα αγόρια δεν είχαν μιλήσει στον Leo από τον τσακωμό τους στο νοσοκομείο, χωρίς να μπορούν να τον κοιτάξουν στα μάτια μετά από ότι ανακάλυψαν. Είχαν πει στον Marcus για την όλη κατάσταση, ενημερώνοντας τον για ό,τι είχε χάσει καθώς ανάρρωνε.

Τα κορίτσια δεν ήξεραν τίποτα και απ'όσο ήξεραν, ο Leo είχε πάρει μερικές μέρες για να συλλογιστεί τι είχε συμβεί στο club, αγνοώντας την αλήθεια.

"Είσαι εντάξει?" Η Kadra ρώτησε για πέμπτη φορά εκείνο το πρωί κάνοντας τον Marcus να μουγκρίσει απογοητευμένος ενώ καθόταν σε μία καρέκλα θαλάσσης, αφήνοντας τον ήλιο να πέσει πάνω του, ο γιατρός του είχε πει ότι ήταν εντάξει εφόσον είχε καλυμμένη την πληγή.

"Είμαι μια χαρά." Ο Marcus μουρμούρησε μέσα από τα σφιγμένα δόντια του, πιάνοντας την κορυφή της μύτης του. "Και θα είμαι εντάξει σε δέκα λεπτά από τώρα γι'αυτό άφησέ με ήσυχο, εντάξει?" Η υπομονή του είχε διαλυθεί τελικά, χωρίς να μπορεί να χειριστεί την Kadra να τον ρωτάει συνέχεια, η ανησυχία της μεγάλωνε το στρες του.

Η Kadra κατσούφιασε. "Συγγνώμη. Ξέρεις απλά ανησυχώ-"

Ο Marcus κούνησε το κεφάλι του, κοιτώντας τη. "Με πνίγεις μωρό μου." Παραδέχτηκε σιωπηλά.

Ανοίγοντας το στόμα της, η Kadra φούσκωσε τα χείλη της, συνήθως τώρα θα είχε ανταπαντήσει αλλά δεν το έκανε καθώς του γύρισε την πλάτη της, ξεφυσώντας. "Ό,τι πεις." Μουρμούρησε. "Αλλά όταν αρχίσει να τρέχει αίμα ξανά, μην τολμήσεις να έρθεις σε μένα κλαίγοντας.

Γνωρίζοντας ότι τα έκανε θάλασσα τώρα, ο Marcus την πλησίασε αλλά δεν την έπιασε καθώς απομακρύνθηκε. "Kadra..."

"Λυπάμαι, η Kadra δεν είναι διαθέσιμη. Το αγόρι της φέρεται σαν κόπανος και δεν έχει τη διάθεση να του μιλήσει τώρα. Παρακαλώ πείτε του να έρθει όταν σταματήσει να φέρεται σαν μαλάκας. Μπιιιιιιιπ!" Η Kadra φώναξε σε μία γλυκιά, σαρκαστική φωνή πριν τον αγριοκοιτάξει και γυρίσει, πηγαίνοντας προς τα κορίτσια.

Ρίχνοντας το κεφάλι του πίσω ενοχλημένος, ο Marcus σήκωσε τα χέρια του στον αέρα. "Γιατί σε μένα?" Φώναξε στον αέρα πριν μουγκρίσει με οργή.

"Θα γυρίσει." Ο Marco χτύπησε ελαφρά τον ώμο του, πίνοντας μία γουλιά από τη μπύρα του και κάθισε δίπλα του, το μαυρισμένο στήθος του βρεγμένο από το νερό. "Πάντα γυρνάνε." Μουρμούρισε πειραχτικά καθώς έδωσε στον Marcus ενα μπουκάλι νερό.

Danger's Back(Greek)Where stories live. Discover now