Danger's Back(Greek)

Chapter 29

 Kelsey:

Ο αερας ηταν πυκνος καθως καθομασταν ολοι στο σαλονι, κανενας μας δεν ελεγε ουτε εκανε τιποτα. ο John ηταν με την Carly η οποια ελεγχε την πληγη στον ωμο του, σιγουρευοντας οτι δεν αιμορραγουσε ή οτι τα ραμματα που του εκανε δεν θα ανοιγαν. Με τη βοηθεια ολων μας, η Carly καταφερε να βγαλει τη σφαιρα και να φτιαξει την πληγη παλευοντας με τα δακρυα που απειλουσαν να πεσουν καθως το εκανε.

Ο Bruce καθοταν με το κεφαλι στα χερια, αρνουμενος να μας κοιταξει στα ματια καθως σκεφτηκε το τι θα εκανε μετα. Ο Marcus και ο Marco κοιτουσαν εξω απο το παραθυρο, τα ματια τους στο κατεστραμμενο γρασιδι και το χαος απο γυαλια στο πατωμα.

Ο Justin, απο την αλλη, καθοταν σε μια καρεκλα με μενα στα ποδια του αν και δεν ξερω καν αν ενιωθε την παρουσια μου πανω του. Τα ματια του ηταν κενα με σκοταδι καθως κοιτουσε το κενο. Η φλεβα στο λαιμο του παλλονταν καθως εσφιγγε και ξεσφιγγε το σαγονι του αρνουμενος να πει λεξη, τα χερια του εσφιγγαν γυρω απο το σωμα μου που και που.

Ειναι ετσι για την τελευταια ωρα απο την επιθεση που εγινε για να σκοτωθουμε ολοι.

Διακηρυξαν πολεμο, αυτο ειπε ο Justin και το βλεμμα των αγοριων μου ελεγε οτι αυτο δεν ηταν το τελος.

Πραγματι, οι Ελευθεροι Σκοπευτες διακηρυξαν πολεμο κατι που σημαινει οτι ολα οσα συνεβησαν τις τελευταιες εβδομαδες τελειωσαν και τωρα, ερχονταν για μας με πληρης δυναμη, ηθελαν αιμα και δεν θα σταματουσαν μεχρι να νικησουν.

Δαγκωνοντας το χειλος μου, ενιωσα το στομαχι μου να γυρναει προς ολες τις κατευθυνσεις σαν πληντυριο. Η χολη μου ανυψωθηκε στο λαιμο μου αλλα την πιεσα προς τα κατω καθως πηρα αναπνοη απο τη μυτη μου.

"Αυτο που συνεβη αποψε...," Ο Bruce αρχισε, τρομαζοντας μας ολους απο την ξαφνικη επιθυμια του να μιλησει. Καθαριζοντας το λαιμο μου με το κεφαλι του ακομα προς τα κατω, εσφιξε τα δεμενα δαχτυλα του, παλευοντας με την παροτρυνση θυμου που αρχισε να παλλεται στις φλεβες του. "ειναι καθαρα ο λογος που δεν ηθελα να συμβει τιποτα απο αυτο. Η μαχη, τα οπλα...ολα εγιναν λουτρο αιματος-εγιναν πολεμικη ζωνη."

"Θελουν πολεμο μαζι μας απο την πρωτη μερα που ηρθαν εδω." Ο Justin μιλησε μονοτονα αλλα το πληγμα στις λεξεις του ηταν προφανες. "Αν νομιζες διαφορετικα τοτε ησουν σε αρνηση-" Αφηνοντας ενα σαρκαστικο γελιο, ο Justin κουνησε το κεφαλι του. "Εισαι σε αρνηση." Διορθωσε, πιεζοντας τον εαυτο του να κοιταξει τον Bruce, τα ματια του εκαναν τρυπες στην πλατη του, μουσκεμενη με ιδρωτα απο το ποσο πιεσης που εβαζε στους ωμους του. "Ηθελες να πιστεψεις στο καλυτερο της καταστασης αλλα ειδα το τελικο αποτελεσμα απο την αρχη. Ηθελαν να φυγουμε Bruce και απο σημερα, ειναι προφανες οτι δεν θα σταματησουν μεχρι να το καταφερουν."