TÖRE

BÖLÜM 5 ♉VERDİM GİTTİ♉

"Kadın Küfretmez.'Peki' der 'İyi' der 'Sen Bilirsin' der."

BÖLÜM 5:♉VERDİM GİTTİ.♉

KEYİFLİ OKUMALAR :))

Bir şeyi yapmak zordur derler,yıkmak kolay.Gerçekten de öyleymiş bunu anladım,bunu çıkardım kendimden...

5 sene boyunca ben okumak için kendim için çektiğim zorluk şu an sadece 5-6 gün içinde yıkılabiliyor.Ne acı...

Duyduklarımla tekrar kendime zorla gelmiş,direk cevabı yapıştırmıştım "Bu kadar erken mi!" diye.Evet biliyorum bu kadar erken olduğunu ama hazmedemiyordum,kabul edemiyordum daha doğrusu istemiyordum.Ben zaten evet dediğim zaman bütün çıkış kapılarımı kapatmıştım kendimce.O lanet berdele bir kız daha ekleniyor diye yazdırmıştım.

Tabi ben hariç bu habere herkes seviniyordu.Daha biz birbirimizin henüz bir şey olmamışken etraftan tebrik sözcüklerini duyuyordum.

Ben az önce biz birbirimiz mi demiştim?Böyle şeyler sana düşünmek yasak Zenan.Sen hiç bir zaman o adamla biz olmayacaksın.Böyle şeyler düşünmek yok!diye kendime tembihte bulunuyordum.

Cevabımı bile kimse takmamıştı.Sadece bizim porsuk bana sinsi gülüşüyle evet olduğunu söylemişti.Bunun üzerine tabağıma dönmeye karar vermiştim.Yine iştahım kaçmıştı ve ben kafamdaki düşüncelerle boğuşuyorum.

Tabağımla oynamayı kesip direk odama gitmeye karar verdim.Tam sandalyeyi çektim gidiyordum ki arkamdaki ses "Nereye gidiyorsun?Hiç bir şey yemeden."diye sormuştu.Tabi buna sormak denirse.Şu an onunla hiç kavga veya laf yetiştirmenin zamanı değildi,o yüzden şöyle cevap verdim "Yedim ben" dedim."Hem sabahları pek bir şey yiyemiyorum."dedim.Üstüne açıklama bile yapmıştım.

Bu durumlar bende biraz istisnadır.Pek rastlanmaz açıklama yapmam.Hele sinir veya gıcık olduğum birisiyse.

Açıklamamı da yaptığıma göre direk odama çıktım.Aklımda direk uyumak vardı.Nasıl olsa biraz kestirmek ve benim bu düşüncelerimden biraz sıyrılmam gerekiyordu.Nasıl olacaksa Beni isteyecektiler.

Ve kendimi uykunun kollarına teslim ettim.

♉1-2 saat sonra♉

Annemin bana delici gözlerle karşımda dikilmesiyle uyandım.Daha doğrusu bağırıp içeri "Zenan sen ne yapıyorsun kaç saattir odada." diyip odaya bodoslama atlamasıyla uyandım.Bi uykuma karışmayın arkadaş ya.

"Uyuyorum Dayé (anne) görmüyor musun?"dedim.Uykuluyken sakın bana dokunmayın!Çok asabi oluyorum ve bağırıyorum.Böyle olduğu zamanlarda kendime hakim olmaya çalışıyorum.

"Kizâmın (Kızım) seni akşama istemeye gelecekler ama sen uyirsen.Hiç bir hazırlığa yardım etmiysen.Hadi onu geçtim hazırlanmıysen bile." Annem yine sitemini ne kızdığını açık açık belli etmişti.

"Tamam Daye.Hazırlanırım ben şimdi."dedim ve banyoma gidip elimi yüzümü yıkadım.Odaya geri döndüğümde de annem odadaydı.Ona "Hayırdır anne." der gibi baktım.Annem de anlamış olacak ki "Birlikte bakalım ne giyeceğine.Sana yardımcı olmak istiyorum.Hem ne var bunda.Kızım bir kere isteniyor." dedi.

Annemin böyle şeyler demesine çok şaşırmış bi o kadar mutlu olmuştum.

"Peki" diyerek kafamı salladım.

Dolabımın kapağını açtım ama pek iç açıcı değildi.Ben pek elbise kızı değildim yani giymiyordum.Annem yanıma gelip "Çıkarsana kız bi elbise!"dedi kolumdan çektiği gibi diğer tarafa savrulmuştum.Kendisi geçti dolabın başına ama pek bir şey yapamadı.Çünkü elbisem yok benim,var da günlük.