TÖRE

BÖLÜM 10 ♉PORSUK SURAT'IN YARIN GECEYİ BEKLİYOR ;) ;)♉

"Hayatta Tam Anlamıyla Güvenme.Unutma ki; Beyaz Gülün Bile Gölgesi Siyahtır."

KEYİFLİ OKUMALAR :)))

BÖLÜM 10 ♉ "PORSUK SURAT'IN YARIN GECEYİ BEKLİYOR!! ;) ;)"♉

Bugün benim kınam vardı.Bugün benim o kınada ağlamamı bekliyorlardu.Ağlama sebebime bilseler,çektiğim acılara ağlayacaktım.

Bana dün Aziz'in kastetmeye çakıştığı konuyu unutmamıştım.Çok kırıldım.İnsan böyle der mi ki?Sevmiyorsun anladık da onu böyle şeyler yaparak kırmak çok çok canice.Tamam takmam bunları ama şimdi cidden neden taktığımı bilmiyorum şu an tek istediğim bunları ona ödetmekti.Ne ara bu hale bilmiyorum.Onun bana yaptığı hareketleri takmam,ondan bunları yaptığı için intikam almak istemem doğru değil çünkü bunlar bana göre biraz fazla.Ya da kocam(!) olacağı için yani benle mecbur bir ömür boyu yaşayacağı için böyle davranması bana ağır gelebilir.

Yataktan kalkıp banyoya gittim.Günlük rutin işlerimi hallettikten sonra çıktım.Geceliklerimi çıkartıp üzerime tek omuzu açık bol kısa bir t-shirt ve altına yüksel bel kot dizde yırtığı olan bir pantolon geçirdim.Normalde şort giyerdim ama malesef ki giyemiyorum.Hele bir Ankara'ya gideyim de.

Aşağıya indim yine tüm aile tam takır kahvaltıdaydı.Hepsi mutluydu çünkü biricik(!)kızlarının bugün kınası yarın ise düğünü vardı.Ben düğün istemiyorum gerçi sadece nikah olsa güzel olurdu ama aşiretlere layık bir düğün olması gerekiyor unutuyorsun Zenan.

Asmin kalkmış mıydı?Onu aradı gözlerim.Sonra gördüm onu büyük abimin yanındaki sandalyeye oturmuştu.Böyle bakınca sanki yerler değişmişti.Ben gideceğim ya yarın evden ondadır.Ulan ben daha evden gitmeden oturma planı değişiyor.Eminim benim yerime de Jiyin oturacaktı.Şöyle bir düşündüm de ben de konağa gittiğim zaman Jiyin'in yerine otururum.

"Günaydın" deyip boş sandalyeye oturdum.Yavaş bir şekilde kahvaltımı yapmaya başladım.Madem onlar beni ve benim duygularımı umursamıyorlar bende umursamayacağım.

Buna kendin inanıyor musun Zenan?

Hayır.

Onlar zaten bu yaşıma kadar benim ne hissettiklerime neler yaşadıklarıma önemsemediler ki.Bunu bana zaten 5 sene önce göstermişlerdi.Şimdi mi onlardan böyle bir şey bekleyesin.Bir tek Berzan abime güveniyordum artık o da yok.Sadece Asmin ve pınar var.Onlar benim ailem,arkadaşım,dostum...

Asmin'in izin isteyip masada kalktığını görünce bende onla birlikte kalktım.Onunla konuşmam gerekiyordu.Artık değişmişti yani sürekli bir şeyler düşünüyor.Onla bu konuları konuşmam lazım.Hemen bende "Afiyet olsun" diyerek takıldım benim Asminkoşumun peşine.

"Asmin konuşalım mı biraz?"Galiba duymamıştı.Bu kız neden bu kadar düşünüyor.Tekrar "Asmin!"dedim.Bir anda korkmuşcasına irkildi hemen "HIH" diye bir ses çıkardı."Sana dedim Asmin biraz konuşalım mı?" Neden bana öyle bakıyorsun kardeşim çökmüş gibi.Sanırsınız ben zorla evlendirilmiyorum da o evlendiriliyormuş gibi...

"Tabi." dedi Yüzüne tebessüm koymaya çalışarak.Ardında devam etti."Benim odamda konuşalım." "Tamam."diyerek onu onayladım.Odasına yani Asmin'in kaldığı odaya doğru yürümeye başladık.Kapıyı açıp içeriye girdik ve yatağın üzerine oturduk.Nasıl başlayacağımı bilmiyordum.

"Asmin sen buraya geldin ama senle fazla ilgilenemedim.Kusura bakma arkadaşım."

"Saçmalama" dedi."Olabilir sonuçta senin düğün hazırlıkların var hem ben bunları zaten bilerek geldim dostum sıkıntı yapma.Ha bu arada kusura ben değil belediye bakıyor." O az önce ne dedi?Ben pek duymadım da.Ayy Allah'ın üzüntü ve dalgınlık bizim kızda kafa yaptı."Asmin sen iyi misin?" dedim şakayla karışık şekilde.Yine daldı gitti ve yüzündeki gülümseme soldu.