TÖRE

BÖLÜM 7 ♉BUNUN HESABINI ÇOK KÖTÜ SORACAĞIM ♉

"Kötüysem Çirkinsem Kime Ne ?"

"BÖLÜM 7:♉"BUNUN HESABINI ÇOK KÖTÜ SORACAĞIM♉"

Beklemediğim güne yani düğünüme sadece iki üç gün bir süre kalmıştı.Ben artık o aileden bir birey olup "Kızılboğa" soyadını taşıyacaktım ama onun kadını olmayacaktım.Belki bir ihtimal ona karşı bir şeyler hisseder ve hisselerimiz karşılıklı olursa - ki bu ihtimal bile değil- o zaman düşünürüm.

Bugün huzurluydum ve mutluydum çünkü benim en iyi arkadaşlarımdan Pınar ve Asmin gelecekti.

Büyük uğraşlarım sonucunda Cengo abimi ikna etmiştim.Dünden beri peşindeydim abimin.Tabi sonunda bana dayanamayarak kabul etti.Cengo abim evli mi? diye sorarsanız.Hayır evli değil kendisi.Tek temennim onunda kız kaçırıp bizim gibi bir kızın hayatını maf etmemesiydi.Ama yapmazdı,diye düşünüyorum.

Heyecanla erken kalkıp üzerimi değiştirdim ve aşağıya indim koşturarak.Hemen abime dönerek: "Abi artık gitsek ya artık havaalanına da kızları alsak."dedim ona."Ne acelen var Zenan? Uçağın inmesine bir ya da bir buçuk saat var!"dedi biraz şimdi gitmemiz erken der edasıyla.Ahh abi beni tanımıyor musun?Ben böyleyim işte.Her şey hemen olsun isterim,anında.

Abime biraz yalakalık yaparak:" Biliyorum acele ediyorum ama ne yapayım? Onları çok özledim abiii!" dedim ellerimi birleştirip ardı ardına "lütfen,lütfen" diyorum ve sonunda kabul etti.Tabi ki de bana dayanamadı,dayanamaz."

"Tamam Zenan kahvaltı yapalım öyle çıkalım bari"

"Hayır abi yapmayalım.Kızlar geldiğinde aç olabilir.Onlarla kahvaltı yaparız ."dedim.

"Tamam hayde çıkalım o zaman"dedi.Hemen siyah Range Over'ına binip havaalanına doğru gitmeye başladık.

Size şuan ne kadar mutlu olduğumu tarif edemem.Bu süre içinde yaşadığım en güzel gün kesinlikle bu gün.Pınar ve Asmin'i o kadar özledim ki.Evet abartmış olabilirim ama insan bir ayda nasıl bu kadar özler ?diyebilirsiniz.Ancak biz aynı evde yaşadığımızdan hep birlikteydik.Hiç bu kadar uzak kalmamıştık birbirimizden.

Sonra onları düşünmeye başladım.

Asmin,tam bir Karadenizli.Zaten memleketi Trabzon'du.Benle aynı yaşta değil.Benden 2 yaş büyük ve üniversiteyi de 2 sene sonra kazanmış.Aslında kazanmış da istediği bölümü değil.İşte bizim kızda ki inat ve hırsı.Aynı bölüm de değiliz, buna biraz da üzülüyorum.Hukuk okuyor bizim kız.AHH bir de şivesi vardır onun ama sadece benim ve Pınar'ın yanında konuşur öyle.Bir de arada canımız sıkkın olup bizi güldürmek için.İnatçı ve dediğim dedik biri.Her konuda haklı olayı başarıyor.Belki bu yüzden hukuk seçtiğini düşünüyorum.Pek o konuda konuşmaz ama galiba nişanlı gibi bir şey parmağından çıkarmadığı bi yüzüğü var nişan yüzüğüne benzediğinden bu tezi söylüyorum.O konuda pek konuşamaz.İşte bizim Asmin'imiz.

Gel gelelim Pınar'a...Kendisi Antalyalı ve bize nazaran daha uçuk bir tip.Her şeye hemen inanan kişilerden,pek yalnız bırakmayız onu.Birde hayat onun için eğlenmekten ibaret.Rahat biridir yani.En önemlisi hanımefendinin gel-gitleri vardı.Nasıl anlatsam?Ruh hali hemen değişebiliyo.Bu yüzden pek bir anlatmayız ona gel gitlerin de ağzından kaçırabiliyor.Pınar benden bir yaş büyüktü.O ise mimarlık okuyordu.

Öyle işte bizim kızlarda böyle yine ve yine onları çok özlediğimi fark ettim.

Abimin kolumu dürtmesiyle geldiğimizi anlamıştım.Arabadan hemen inip hızla havaalanına doğru gitmeye başladım desem yalan olur resmen koşuyordum.Abim peşimden: "Zenan arabayı park edip geliyorum."dedi.Bende anlamış anlamında elimi kaldırdım.Hemen uçağa yakın bir yer bulup oraya oturdum ve beklemeye başladım galiba yarım saat sonra burdadırlar.