Spencer ↣ Calum Hood (Türkçe Çeviri)

[ beş ]

[ beş ]

Reklamı değiştirmek için indiren adamları izlerken Spencer ilan panosunun önündeki otobüs bankında oturuyordu.

Reklam onun küçüklüğünden beri oradaydı. Mahalle tam anlamıyla zengin olmadığından pek reklam değişikliği istenilmiyordu.

Akan yaşlarını baldırlarında hissedene kadar ağladığını fark etmemişti.

Kapüşonlu birisi yanına oturdu. "Bunu indirdiklerine inanamıyorum. Çok romantik bir reklamdı, değil mi?"

Burnunu çekti. "Öyle, en sevdiğimdi."

"Benim de. Kız arkadaşımla beni hatırlatıyordu."

"Ona noldu?"

Yabancı duraksamadan cevap verdi. "Öldü." Bunu söylemeye çoktan alışmıştır.

"Üzgünüm."

"Oluyor işte." Yabancı omuz silkti. "Ama en sevdiğimdi, benim de."

Çocuğun dediği Spencer'a neden bu çocuk gibi daha çok insanın bu görüşe katılamadığını merak ettirdi. Her zaman itiraz etmeleri gerekiyordu.

Ama Spencer fark etti ki, sohbetleri söndüğünde ve yerini rahatsız edici bir sessizlik aldığında, itiraz etmek konuşulacak konular sağlıyordu.

Ve konuşacak birine ihtiyacı vardı. İhtiyacı vardı.

Normal bir günde, kol kola gezen ve birbirine gülümseyen çiftleri gördüğünde neredeyse ağlıyordu. Düğünlere bile gidemiyordu çünkü depresyona giriyordu.

Bir yoldaşa ihtiyacı vardı.

Ve itiraz edip ona katılmayan tek bulduğu kişi –hoş, ona fazla bağlandığı için onu terk etmişti.

Ama anca bu kadarını yapabilirdi – birisine bağlanmak.

Ve romantik-Calum bile bunu değiştiremezdi.