Jeremy.

Chapter 5

De dag van de waarheid. Gisteravond was ik in slaap gevallen met de gedachte : 'Misschien zou alles goedkomen.' Laten we het hopen. Ik keek op de wekker en zag dat het 7 uur was. Ik stapte uit mijn bed en nam een douche. Aangekleed en wel stond ik in het midden van mijn appartement. Ik keek om me heen. Mijn ogen gleden over de wekker. Half 8 pas. Wat moest ik doen met al die tijd? Ik opende de gordijnen en keek naar buiten. Ik staarde naar een meisje dat in de tuin zat met haar telefoon. Over haar schouder zag ik dat ze een video op YouTube aan het kijken was. Ineens schoot het wachtwoord van het YouTubekanaal AltijdCompilaties me te binnen! Snel startte ik mijn computer op. Gelukkig was hij net zo snel als vroeger. Ik klikte op Google Chrome. 'Sneller sneller' siste ik tegen het scherm. Toen hij geladen was klikte ik zo snel mogelijk op YouTube. Ineens ging alles heel snel. Ik logde in en zag mijn oude vertrouwde kanaalnaam met de banner. Ik leunde naar achter op mijn bureaustoel en keek naar de letters alsof er stond dat ik iemand gevonden had die ik jaren geleden kwijtgeraakt was. In feite was dat ook zo. Ik miste het. Ik miste het video's maken en het gamen met vrienden. Langzaam kwam ik overeind en klikte ik op de laatste video. Terwijl mijn stem door de boxen mijn appartement binnen drong scrolde ik naar beneden naar de reacties. Het deed me pijn. 'Doorgaan! Alsjeblieft?' zei een meisje genaamd Julia. 'Dit kan niet waar zijn.' stond er. Het kwam van ene Michelle. Maar er waren ook reacties van jongens. 'Man... Dit kan niet man. Jezus' zei ene Stijn. Ik voelde een traan over mijn wang glijden. Snel veegde ik hem weg met mijn mouw. Ik scrolde verder. Als magie stond er 'Fack. Dit zijn veel te veel #tranen voor mij... :(' al die tijd had ik niet op mijn stem die door de boxen klonk geluisterd. 'Het spijt me.' hoorde ik mezelf zeggen en dat was het einde van de video. Ik slikte. Toen nam ik een besluit. Ik ging naar mijn opnameprogramma. Ik zette mijn webcam aan en drukte op opnemen. 'Eh... Hallo. Ik ben nog steeds Jeremy. En ik... Ik kan niet zonder dit. Zonder het video's maken. Wie is er nog? Wie van mijn oude fans is er nog?' zei ik. Er gleed een traan over mijn wang. Ik veegde hem weg en wilde weer verder praten maar het lukte niet. De tranen bleven maar komen. 'Hashtag Tranen...' zei ik zacht en ik liep uit het beeld naar de badkamer. Ik gooide een plens water in mijn gezicht. Ik liep terug om het opnameprogramma uit te doen. Ik dacht na. Zal ik de hele wereld laten weten hoe moeilijk ik het heb? 'Ja.' zei ik beheerst en met mijn verstand op nul begon ik te bewerken.

Toen de video online stond was het al 3 uur. Tijd om naar Joost te gaan! Zenuwachtig liep ik naar buiten.

Cliffhanger!
-Luca x)