Jeremy.

Chapter 11

'Joost?' vroeg ik toen ik de keuken in liep. 'Kunnen we niet..' zei ik maar ik stopte toen we het geluid van gebroken glas hoorde. Met geschrokken ogen keek ik Joost aan. Joost was de eerste die in beweging kwam. 'Vertel het later maar.' zei hij. Hij liep naar de deur en ik zette gauw het gas uit. Samen liepen opende we de deur. 'Fuck.' hoorde ik Joost zeggen die voorop liep. Snel keek ik over zijn schouder. 'Jezus.' zei ik en toen ik een meisje op de grond zag liggen. Ik rende langs Joost naar het meisje toe en hij volgde me. 'L-leeft ze nog?' stamelde Joost. 'Ja, bel 112.' zei ik. Hij pakte zijn telefoon en wilde bellen maar ineens hoorde we een lage mannenstem zeggen 'Daar komt niets van in.' ik keek naar de man die bovenaan de trap stond. Hij had een pistool vast. Joost liet zijn telefoon vallen en ik liet het meisje los. 'Wat wil je van ons.' zei ik brutaal. 'Jullie zijn van TV, hè?' zei hij ineens. Ik wilde het ontkennen maar Joost bevestigde hem al. Ik kon hem wel slaan nu. Godverdomme. 'Meekomen.' zei hij en met onze handen in de lucht liepen we voor hem uit. 'Damn you.' fluisterde ik naar Joost die voor me liep. 'Bek houden jullie.' zei de man. Toen we boven in het appartementencomplex kwamen wees hij ons naar de achterste deur. Nummer 45, onthouden. Dacht ik. Joost liep voorop naar binnen. 'Wie de fack heb jij meegenomen!?' riep een man vanuit binnen. 'Deze twee heren zijn van TV. Van de wereld draait door ofzo. We kunnen vast wel losgeld voor ze krijgen.' reageerde de man triomfantelijk. Ik probeerde niet geschrokken te reageren. 'Jezus waarom kan je het niet klein houden man. Maar nu heb je het natuurlijk al gedaan.' zei hij. 'We kunnen ze beter meenemen naar de loods.' zei de eerste man. Zo gezegd zo gedaan.

Toen we in de loods aankwamen werden we in een kleine ruimte neergezet met 1 bed net zoals bij de 'Heineken ontvoering.' viel me op. Het enige verschil was dat wij 2 normale mannen zijn en Heineken wereldberoemd was. De deur werd gesloten. 'Godverdomme man.' zei ik als eerste. Joost was nog steeds geshockeerd zag ik. 'J-ja..' zei hij en hij ging op de grond zitten. Ik had hem nog nooit zo bang gezien.

Hoi. Oh ja, als je de Heineken ontvoering niet kent is dat geen probleem.