Arkadaşlar farklı bir şey yapıp bir de hikâyenin diğer karakterlerinden olan Hilal'in ağzından yazmak istedim bu bölümü.
Benim için de farklı olacak. Lütfen nasıl bulduğunuzu yorumlayın.
Hilal karakterini nasıl bulduğunuzu ve hikâyenin gidişatını beğenip beğenmediğinizi bildirn lütfen!
Umarım beğenirsiniz.
Multimedya da Hilal var.
Hilal'in ağzından...
“sen” dedi Batu, ve durakladı. Azra da tam karşısında hiç bir şey söylemeden öylece duruyordu.
“aramıza hoş geldin cadı” dediğinde şaşırdım çünkü Batuhan bu kelimeyi pek sevmezdi. Bu yeniydi..
“cadı?” diye sordu Azra. Sanki hiç bir şey anlamamış gibi.
Arkasında duruyordum Zehra ve Rüzgar da öyle, ama Azra bizi daha farketmememişti.
“uzun zamandır seni bekliyoruz” dedim olayı kolay yoldan anlatmaya çalışarak. Bana dönüp öylece şaşkın şaşkın baktı. Haklıydı, yine de hadi ama! bu kadar şaşıracak ne vardı ki?
Biri bana “sen aslında marslısın yarım akıllı!” dese anca bu kadar şaşırırdım herhalde.
“size, su işi kızı korkutmadan yapın demiştim ” diyerek bize doğru gelen abime baktım.
Azra'ya yaklaşıp “merhaba, ben Ege. Sende Azra olmalısın ” diyip elini uzattı. Ah! Ne kadar da nazik ti ama. Gözlerim yaşardı.
Azra abimin eline hiç bakmadan
“arkadaşlarının tanışma şekli biraz farklıymış doğrusu” dedi öfkeli bir sesle. Sonra da arkasına dönerek yürümeye başladı. Doğrusunu söylemek gerekirse, abim her zaman bu kadar kibar olmazdı. Kaba ve sert bir çocuk da değildi ama kibar olduğu da söylenemezdi.
Zehra bana bakıp umutsuzca başını salladı. Hemen ardından
“Azra sana ihtiyacımız var” dedi Rüzgar.
Azra olduğu yerde durdu.
“sen olmazsan bu güçlerle daha fazlasını yapamayız” diyip bütün gizemi ortalığa açmıştı. En başından beri istediği de buydu zaten. Kolay yoldan, anlat gitsin işte mantığı.
Azra dönüp bize baktı.
“siz?” dedi,
abim lafını keserek
“evet biz de senin gibiyiz.” dedi.
Bir kaç adım öne atılarak Azra nin yakınına gittim.
Bu kızı gördüğüm ilk an kendime sıcak hissetmiştim zaten.
“bize katıl Azra” dedim sakin bir sesle. “eğer sen de olursan sayımız tamamlanacak ve..”
“ve ne?” diyerek sözümü kesti pezevenk. Sözümün kesilmesi en nefret ettiğim şeydi.
“çemberinize falan mi katılmamı bekliyorsunuz?” dedi şaşkınca birazda öfkeliydi.
“bunun ne kadar tehlikeli olduğunu biliyor musunuz siz?” diye ciddileşti.
“sırf bunun yüzünden, delirip kafayı yiyen ne kadar çok kişi var biliyorsunuz değil mi?”
”sorun yok. Eğer her şeyi düzgünce yaparsak kimseye hiç bir şey olmayacak” dedi Rüzgar.
Sesini her duyduğumda içimde öyle bir enerji oluşuyordu ki sanki kendimi kontrol edemeyecekmişim gibi oluyordum.
Ondan hoşlanlanıyordum. Açıkçası bu hoşlanmaktan da biraz fazlaydı. Hadi ama kimi kandırıyorum ki ben! Ona deli oluyor, her hücremle onu istiyordum. Yapabileceğim hiç bir şey yoktu. Çünkü onun bir kız arkadaşı vardı...
“düşünsene” dedi Batu çok bilmiş bir ses tonuyla.
“gücünü istediğin gibi kontrol edebildiğini. Nerede, ne zaman olacağına sen karar veriyorsun ve istemediğin hiç bir şeyi duymak zorunda kalmıyorsun. Ayrıca istediğin şeyi her yerden duyabilirsin” her ne kadar abartarak anlatmış olsa da, söylediklerinin çoğu doğruydu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AVCI
Genç Kurgu“Hayat bir satrançtır ufaklık. Sakın kaybetmekten korkma. Nede olsa oyun bitince şah da piyon da aynı kutuya konur.” -İz sürücü “Sen benim sürekli ağlayan, sulu gözlü prensesimsin, ama güçlü olmalısın güzelim. Çünkü, aslında her prensesin içinde bir...
