Vampire Hate

Κεφάλαιο 18

Κεφάλαιο 18

ΑΛΙΣ

«Τι είπες μόλις τώρα;» ρωτάω σιγανά λες και φοβάμαι μήπως μας ακούσει κανείς.

«Είμαι ερωτευμένος μαζί σου.» επαναλαμβάνει σιγανά-πιο ήρεμα αυτή τη φορά.

«Δεν γίνεται αυτό Γουόρνερ, έχω ένα ταίρι και εσύ θα βρεις το δικό σου σύντομα.»

«Μα εγώ εσένα θέλω!»

«Δεν γίνετε αυτό που λες, αν πραγματικά όμως με θες ευτυχισμένη πρέπει να με αφήσεις να φύγω.»

«Όχι αυτά τα κλισέ Άλις! Σου έδωσα τα πάντα, την ζωή σου πίσω, ένα καταφύγιο, σε έσωσα, σε ανέστησα, σε έκανα βρικόλακα με κυνόδοντες τόσο κοφτερούς και σου έδωσα τη δύναμη να μπορείς να ξεκλειδώσεις την κάθε σου δύναμη, σου έδωσα τα πάντα!»

«Γουόρνερ, σε ευχαριστώ για αυτά που μου έδωσες αλλά δεν είμαι χαρούμενη εδώ. Θέλω να είμαι δίπλα στον Έιντεν και να είμαι ελεύθερη να ζήσω όπως θέλω.»

Ο Γουόρνερ κάθισε και σκέφτηκε για ένα λεπτό αυτά που του είπα και εγώ χώνεψα όλα αυτά που μου είπε. Ποιος θα το φανταζόταν;

«Καλά, μπορείς να φύγεις αλλά δεν θα είμαι υπεύθυνος για οποιοδήποτε τραυματισμό σου.»

«Ευχαριστώ Γουόρνερ.»

Δεν μου απάντησε απλά συνέχιζε να κοιτά έξω από το παράθυρο του γραφείου του.

Βγήκα έξω και έκλεισα την πόρτα μαλακά πίσω μου.

Κοίταξα τα μπλε μάτια του Έιντεν και είδα πολλά τόσα πολλά συναισθήματα, αλλά κυρίαρχο ήταν ο θυμός. Δεν είπα λέξη, είχαν σίγουρα ακούσει τα πάντα. Ο Άνταμ σε μια προσπάθεια να ελαφρύνει το κλίμα πρότεινε να πάμε να πακετάρουμε.

Χωρίς δεύτερες σκέψεις κατευθυνθήκαμε όλοι στο δωμάτιο.

Δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, γκρι τείχη ένα γραφείο για δύο άτομα και μια μεγάλη ντουλάπα. Τέσσερεις τείχη όλο αναμνήσεις, όλο μιζέρια αλλά και χαρά.

Πήρα τον σάκο μου με τα ήδη πακεταρισμένα ρούχα από το σπίτι. Έβγαλα την βαλίτσα μου και έχωσα μέσα ότι είχα και δεν είχα. Τέλος. Αυτό ήταν, τελείωσα και από εδώ.

«Πάμε.» λέει ο Έιντεν με σιγανή φωνή.

Και αυτό κάναμε, φύγαμε, μακάρι για πάντα.

Μπήκαμε σε ξεχωριστά αμάξια, αλλά για κάποιο λόγο στο δικό μας-του Έιντεν- υπήρχε μια άβολη ένταση.

Του έπιασα τα χέρι, μπορεί να μην με ήθελε κοντά του τώρα, δεν ξέρω το γιατί απλά μπορεί να μην με ήθελε, αλλά μου το έσφιξε.

Χαμογέλασα, όλα είναι τέλεια.

«Έιντεν, ξέρω ότι είμαι το ταίρι σου και ότι φυσικά με θες κοντά σου αλλά είσαι σίγουρος ότι δεν γινόμαστε βάρος; Μπορώ να μείνω σε ξενοδ-»

«Μην τολμήσεις να τελειώσεις αυτή την πρόταση Άλις! Σε θέλω και θα σε θέλω κοντά μου όλη την μέρα, δεν πρόκειται να με αφήσεις!» μου λέει έντονα και μου σφίγγει λίγο παραπάνω το χέρι, όχι όμως τόσο για να με πονέσει.

«Ο Γουόρνερ είπε ότι σου έδωσε τα πάντα και ότι σε έσωσε, από τι σε έσωσε Άλις;»

Αυτή ήταν η ερώτηση που φοβόμουν, το να μάθει κάποιος το παρελθόν μου είναι επώδυνο, κανείς δεν το ξέρει καλά αλλά ο Έιντεν πρέπει να το μάθει. Και θα το μάθει. 

-----------------------------------------

Είμαι χάλια αλλά σταμάτησα τον πυρετό, έχω καταρροή πονάει ο λαιμός μου και τ αυτιά μου. 

ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΗΝΟΥΝ ΚΑΝ ΝΑ ΠΑΩ ΓΙΑ ΤΡΕΞΙΜΟ

δεν ξέρω πότε θα ανεβάσω το επόμενο κεφάλαιο αλλά σίγουρα δεν θα καθυστερήσει πάνω απο 3-4 μέρες. 

Ευχαριστώ για τα υπέροχα σχόλια και για τις ψήφους. Είστε φοβεροί!!

Δεν ξέρω αν είμαι η μόνη που θέλει να παει σχολείο αλλά πραγματικά θέλω. 

+Προς την Έμμα Κ+ οργάνωνα την ντουλάπα χθες και είδα μια πάπια-σε θυμήθηκα και γέλαγα για 5' χδ

Αυτάαααααα ψηφίστε και σχολιάστε 

Σ.Α.