Vampire Hate

Κεφάλαιο 19

Κεφάλαιο 19

ΕΙΝΤΕΝ

Είκοσι δευτερόλεπτα σιωπής μας τύλιξαν σαν λεπτή κουβέρτα. Δεν απάντησε. Δεν μίλησε. Κανείς μας.

«Δεν ήθελα να-» άρχισα να λέω, προφανώς δεν ήταν άνετη με αυτό το θέμα, προφανώς θα ήταν άσχημο.

«Πρέπει να μάθεις κάποια στιγμή και δεν θέλω να σου κρατάω μυστικά ούτε να σε βάζω σε κίνδυνο.»

«Όχι Άλις, αν δεν είσαι άνετη δεν θέλω να μάθω τώρα, δεν θέλω να νιώθεις υποχρεωμένη να μου πεις.»

«Σύντομα όμως θα σου πω.»

«όταν νιώσεις έτοιμη.» καταλάβαινα ότι η Άλις δεν ήθελε να μιλά για το παρελθόν της, πρέπει να ήταν πολύ άσχημο. Πολύ μαύρο, άβολο, σκοτεινό.

Δεν είναι η μόνη που έχει μυστικά, δεν είναι η μόνη που μπορεί να μετανιώνει.

Και εγώ μετανιώνω για πολλά λάθη μου, για πολλά προβλήματα που δημιούργησα.

Αλλά για ένα λάθος μετάνιωσα τόσος πολύ που αν μπορούσα να γυρίσω πίσω το χρόνο δεν θα πήγαινα σε εκείνο το μπαρ με τον τότε-καλύτερο-φίλο-μου που τώρα έχει γίνει γυναικάς, δε θα εμπιστευόμουν την κοπέλα που έφερε μαζί του. Ήταν μια από τις πιο άσχημες βραδιές όλης της ζωής μου. Εγώ ήμουν πολύ χαλαρός και δεν είχα πάρει χαμπάρι ότι η κοπέλα δεν ένιωθε άνετα με τον βλάκα. Την τράβηξε και της είπε κάτι στο αυτί πολύ σιγανά. Αυτή χαμογέλασε και τον τράβηξε στο μπάνιο. Δεν θέλω να θυμάμαι πως βρήκα την κοπέλα μετά.

Από τότε τον ξέκοψα, η κοπέλα δεν τα κατάφερε δυστυχώς γιατί οι πληγές ήταν πολύ βαθιές, δεν έχω αγγίξει γυναίκα ποτέ και αν γίνει- που θα γίνει τώρα που βρήκα το ταίρι μου- θέλω να είναι μαγική.

Η Άλις δεν είναι έτοιμη να μάθει για εκείνη τη βραδιά όπως και εγώ, δεν ξέρω πως θα αντιδράσω αν μάθω ότι κάποιος άλλος την έχει αγγίξει με τον τρόπο που θα την αγγίζω μόνο εγώ. Θα τρελαθώ, αυτό είναι σίγουρο.

Χαμένοι στις σκέψεις μας φτάσαμε στο σπίτι μας.

Πόσο πολύ μου αρέσει η σκέψη της Άλις, με τα παιδιά μας στο σπίτι μας!

Πραγματικά με έχει μαγέψει.

«Εμ, Έιντεν, που θα κοιμηθώ;» με ρωτά η αθώα φωνή της Άλις

«Στο δωμάτιό μου- στο δωμάτιό μας»

«Έιντεν, δεν νιώθω και...» άρχισε να λέει και η καρδιά μου έχασε ένα χτύπο, μα και βέβαια δεν θέλει να είναι δίπλα μας.

Ο λύκος μου άρχισε να κλαψουρίζει και με έκανε να θέλω να κλαψουρίσω και εγώ.

Της μουρμούρισα να μείνει στο απέναντι δωμάτιο και γρήγορα μπήκα στο δικό μου και έκλεισα την πόρτα λίγο πιο δυνατά από ότι έπρεπε.

Ήθελα να τα σπάσω όλα αλλά κρατήθηκα γιατί η Άλις προφανώς θα ακούσει το σαματά.

Είχε βραδιάσει και εξαντλημένος ξάπλωσα στο κρεβάτι.

Μέσα από τον λήθαργο με έβγαλε μια χαμηλή φωνή.

«Έιντεν.»

«Έιντεν»

«Άλις;», σηκώθηκα πανικόβλητος και αντανακλαστικά την κάλυψα με το σώμα μου «Είσαι καλά; Είναι κανείς εδώ; Σε πείραξε κάποιος;»

Έβαλε το ζεστό χέρι της στη γυμνή σάρκα της πλάτης μου και ανατρίχιασα.

«Όλα καλά απλά δεν μπορούσα να κοιμηθώ και είπα, μόνο αν θες και εσύ-»

«Μπες στο κρεβάτι Άλις.» της λέω με ένα πιο ήρεμο τρόπο αλλά το γεγονός ότι θα κοιμόμασταν στο ίδιο κρεβάτι με εμένα μόνο με ένα παντελόνι και εκείνη με ένα αθλητικό σουτιέν και κολάν δεν βοηθούσε την κατάστασή μου.

Μπήκα κάτω από τα σκεπάσματα και ο λύκος μου άρχισε να γουργουρίζει όταν φυλάκισα την Άλις στην αγκαλιά μου.

«Καληνύχτα καρδιά μου.»

«Καληνύχτα Έιντεν» 

------------------------------------------------ 

Επέστρεψα, πήγα για τρέξιμο, και ψώνισα σχολικά...τα καλύτερα ψώνια της ζωής μου. σε 2 μέρες σχολείο, είμαι ενθουσιασμένη!!! το  τραγούδι είναι το Do I wanna know by Artic monkeys 

Ψηφίστε και σχολιάστε! Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ!!

Σ.Α.