Κεφάλαιο 6

1.1K 118 4
                                    

Κεφάλαιο 6

ΑΝΤΑΜ

«Άνταμ σήκω!»

«Σε λίγο»

«Άνταμ πρέπει να φύγουμε!»

«Σε 10 λεπτά»

«Άνταμ, θα σου δώσω σοκολάτα!»

«Είμαι όρθιος!! ΜΗΝ ΦΑΣ ΤΗΝ ΣΟΚΟΛΑΤΑ!!» ούρλιαξα στην Άλις

«Καλά, καλά μην τσιμπάς!» μου λέει και μου δίνει την Lacta. Έσκισα το περιτύλιγμα και την καταβρόχθισα με την μια.

«Που θα πάμε;» την ρωτάω όταν τελείωσα το μάσημα

«Πρέπει να πάμε στα καταστήματα, έχουμε μόνο δερμάτινα ρούχα που είναι ακατάλληλα για το σχολείο και επίσης πρέπει να περάσω από το σπίτι μου για να πάρω μερικά πράγματα που χρειάζομαι.»

«Άλις είναι επικίνδυνο να πας πάλι στο παλιό σου σπίτι» της λέω με σιγανή φωνή

«Το ξέρω αλλά έχω ήδη μιλήσει με τον Γουόρνερ και το επιτρέπει αλλά πρέπει να είμαστε πάρα μα πάρα πολύ προσεκτικοί.»

«Καλά. Αφού το θες τόσο πολύ. Θα πάμε όμως στο εμπορικό πολύ γρήγορα γιατί ξέρεις ότι βαριέμαι τα ψώνια.» της απολογούμαι αλλά τι να κάνουμε οι άντρες σιχαίνονται τα ψώνια.

«Μην ανησυχείς, και εγώ σιχαίνομαι τα ψώνια αλλά αν έχω καλή παρέα και σοκολάτα είμαι μια χαρά» μου λέει με ένα χαμογελάκι

«Μισό, δηλαδή μου λες ότι θα πάρουμε σοκολάτα;» την ρωτάω όλος ελπίδα

«Ναι! Άντε όμως ντύσου, δεν έχουμε όλη την ημέρα μπροστά μας»

«Μάλιστα καπετάνιε!»

«Άνταμ, πως θα πάμε στο εμπορικό;»

«Με το αμάξι μου! Εκτός αν θες να πληρώσεις το ταξί.»

«Έχεις αμάξι;» με ρωτά έκπληκτη

«Ναι, μου το αγόρασαν οι γονείς μου πριν φύγουν για ένα μεγάλο ταξίδι στην Ιαπωνία για τη δουλειά τους, αλλά δυστυχώς δεν... δεν επέστρεψαν ποτέ.» της λέω με πνιγμένη φωνή. Οι γονείς μου είναι ένα πολύ ευαίσθητο θέμα που δεν μου αρέσει να αναφέρω.

«Λυπάμαι.» και ξέρω ότι το εννοεί. Της χαρίζω ένα σίγουρο χαμόγελο και βγάζω τα κλειδιά από ένα κουτάκι.

«Πάμε;» την ρωτάω

«Πάμε, αρκεί να μην μας πατήσει κανείς!» είπε «Και να μην συγκρουστούμε. Άνταμ είσαι καλός οδηγός;»

«Πάμεεεε!!» της λέω με έναν θυμωμένο τόνο.

Vampire HateWhere stories live. Discover now