Vampire Hate

Κεφάλαιο 25

Κεφάλαιο 25

ΑΛΙΣ

Έφτασα στην Ελλάδα μετά από ώρες. Υπερβολικά πολλές ώρες.

Κάθε φορά που κοίταζα κάτω σκεφτόμουν τι άφηνα πίσω ή αν έκανα το σωστό.

Αλλά κάθε φορά που σκεφτόμουν ο φιλί τους ήθελα να τα σπάσω όλα.

Ναι, κάνω το σωστό. Το σωστό.

Ένα δάκρυ κατάφερε να κυλίσει από τα μάτια μου.

Έφτασα μία ώρα μετά στο σπίτι της γιαγιάς μου που ήταν στο κέντρο της Αθήνας.

Ένιωθα χάλια, ένιωθα ότι άφηνα ένα κομμάτι του εαυτού μου πίσω. Μάλλον άφησα ένα της καρδιάς μου κομματιασμένο στο δωμάτιό του.

«Γιαγιούλα!» λέω στην κοντή γριούλα που βγήκε από το σπίτι με την μπλε ποδιά της. Αμέσως έπιασα τον λαιμό μου αλλά το τυχερό μου κολιέ από την υποτιθέμενη μητέρα μου δεν ήταν εκεί και δεν θα ξεναείναι εκεί. Ποτέ.

«Άλις, αγάπη μου, τι έγινε;» απαντά η γιαγιά. Το σπίτι ήταν όμορφο ακόμα και στο πολύβουο κέντρο.

«Που ξέρεις ότι κάτι έγινε;» ρωτάω

«Έπιασες τον λαιμό σου κυρία μου, δεν μπορείς να κρυφτείς από εμένα. Πριν όμως μου μιλήσεις, πέρνα μέσα καλέ! Τι στέκεσαι στην πόρτα;»

Πέρασα μέσα στο μικρό της σπίτι αλλά αμέσως ένιωσα εκείνη τη ζεστασιά.

«Τι ψήνεις;» τη ρωτάω σε μια απόπειρα να ξεφύγω από την ερώτηση που μας βασάνιζε και τις δύο μας.

«Δεν γλιτώνεις.» μου λέει με σοβαρό τόνο. Κάθισα στον παλιό καφέ καναπέ και κάθισε απέναντί μου προσφέροντας μου ένα κομμάτι σπανακόπιτα που είχε φτιάξει το οποίο καταβρόχθισα σε δευτερόλεπτα.

«Πες μου τώρα τι έγινε και είσαι σε μαύρα χάλια.»

«Κοίτα γιαγιά, υπάρχει ένα αγόρι που μου αρέσει πάρα πολύ και μου έδειχνε ότι του άρεσα και εγώ, που λογικά εννοώ προφανώς του άρεσα. Ναι, ήμασταν στο σχολείο και είδα ένα κορίτσι να τον φιλάει για περίπου πέντε δεύτερα αλλά εκείνος δεν τραβήχτηκε. Ή τουλάχιστον δεν τον είδα γιατί έφυγα, δεν άντεχα ούτε για ένα παραπάνω δεύτερο να τους βλέπω.» της λέω με χαμηλή φωνή

«Αχ αγάπη μου.» μου λέει και με παίρνει αγκαλιά καθώς ξέσπασα σε γοερά κλάματα.

«Γιαγιά δεν είμαι απλώς ερωτευμένη, νομίζω τον αγαπάω.» της λέω ανάμεσα στα αναφιλητά.