Vampire Hate

Κεφάλαιο 35

Κεφάλαιο 35

ΑΛΙΣ

«Τι έχεις Έιντεν;»

Με κοίταξε νευρικά και δεν μου απάντησε.

«Έγινε κάτι με την αγέλη;»

Κουνά το κεφάλι αρνητικά. Αναστέναξα και δεν τράβηξα άλλο την συζήτηση.

Έβγαλα την σακούλα με το φόρεμά μου από την ντουλάπα και του έκανα νόημα να ντυθεί.

Μπήκα στο μπάνιο και αφού είχα πλυθεί μερικές ώρες πριν άρχισα να φτιάχνω τα μαλλιά μου. Τα έκανα ένα σινιών κότσο με δυο μπούκλες να πέφτουν χαριτωμένα δίπλα στο πρόσωπό μου.

Δεν βάφτηκα πολύ, έβαλα μια λεπτή στρώση αιλάινερ και λίγη μάσκαρα. Τέλος το κόκκινο κραγιόν αποτελείωσε το σύνολο. Έβγαλα το φόρεμα από την σακούλα. Ήταν κόκκινο με αρκετές στρώσεις υφάσματος, η πλάτη ήταν όλη ανοιχτή. Το φόρεσα και μετά έβαλα τα τακούνια μου.

Κοίταξα τον εαυτό ου στον καθρέφτη και χαμογέλασα.

«Άλις, αγάπη μου, πρέπει να φύγουμε!»

«Έρχομαι!»

Βγήκα από το μπάνιο και άκουσα τον Έιντεν να παίρνει μια απότομη ανάσα.

Τον κοίταξα πανικόβλητη.

«Έχω κάτι;»

Δεν μίλησε απλά με τράβηξε απαλά και με κοίταξε από την κορυφή ως τα νύχια.

«Είσαι πανέμορφη.»

Γέλασα και μας έβγαλα από το δωμάτιο.

Στον δρόμο προς το παλάτι τα χέρια μου είχαν αρχίσει να ιδρώνουν και ένα άσχημο προαίσθημα είχε φωλιάσει στην κοιλιά μου.

Κάτι δεν πάει καλά.

«Άλις φτάσαμε.»

Σαν κύριος, ο Έιντεν ήρθε και μου άνοιξε την πόρτα.

Περάσαμε τις εντυπωσιακές χρυσές πόρτες και μπήκαμε μέσα στην αίθουσα. Από μακριά άκουγα έναν απαλό ήχο φωνών που τραγουδούσαν και μπορούσα ήδη να μυρίσω τα ακριβά αρώματα.

Ο Έιντεν άρχισε να μιλά με γνωστούς του και με σύστησε σε όλους όσους ξέρει.

Καθώς μιλάγαμε με τον βασιλιά ακούσαμε έναν ήχο σαν κόρνα και όλοι γυρίσαμε προς τις πόρτες.

Στο δωμάτιο δεν ακουγόταν τίποτα.

Τα πάντα ησύχασαν.

Η καρδιά μου άρχισα να χτυπά δύο φορές πιο γρήγορα και προσπάθησα να εντοπίσω την μυρωδιά αλλά με τα ακριβά αρώματα γύρω μου δεν μπορούσα.

Άκουσα μερικές κοφτές ανάσες και προσπάθησα να δω τι αντίκριζαν αλλά ήμουν πολύ μακριά και η εικόνα χανόταν στα υφάσματα.

Μα ποιος είναι;

«Τι θες εδώ βρικόλακα;»

Δεν μπόρεσα να ακούσω τι έλεγε γιατί τα πολλαπλά γρυλίσματα δεν με άφηναν.

«Μα σας διαβεβαιώνω ξέρω πολύ καλά αρκετούς από εδώ μέσα.»

Αυτή η φωνή. Την ξέρω.

«Πάμε να φύγουμε Έιντεν.» του λέω και τον τραβάω από το μανίκι.

«Μα γιατί καλή μου Άλις, δεν με πεθύμησες;» απαντά όχι η φωνή του Έιντεν αλλά εκείνου.

«Παράτα μας Φιν!»

888888888888
Ξεχασα να βαλω την φωτογραφια
Την ζωγράφισε η φιλη μου Αλεξανδρα και απλα λατρεψα το σχεδιο!!!!

Δεν ειναι φοβερο;;;
Ψηφιστε και σχολιαστε
Σ.Α.