The Forgotten Girl #2

22

{Melissa}

Eenmaal op het strand aangekomen zoeken we een plekje en leggen we onze handdoeken in het zand. Ik trek mijn jurkje over mijn hoofd en ga op mijn handdoek liggen.

'Mason, wil je mijn rug insmeren?' vraag ik.

'Ja, tuurlijk.' Even later voel ik de koude zonnebrand op mijn huid waardoor ik kippenvel krijg. 'Sorry.'

'Geeft niet.' Mason verspreidt de zonnebrand over mijn rug en mijn schouders. Vervolgens doet hij mijn benen.

'Klaar.' Ik ga rechtop zitten.

'Dank je' glimlach ik. Hij glimlacht terug en geeft de zonnebrand aan mij. Ik smeer de rest van mijn lichaam in.

'Wil je mijn rug ook doen?' vraagt Mason als ik klaar ben. Ik knik en smeer wat zonnebrand op zijn rug.

'Gaan jullie mee het water in?' vraagt Max.

'Ik wel' zeg ik terwijl ik opsta. De anderen volgen mijn voorbeeld en met z'n allen lopen we richting de zee. Zodra het lauwwarme water mijn voeten raakt sluit ik even mijn ogen.

'Kom je?' hoor ik Mason vragen. 'Max en Sky zijn al in het water.'

'Ja, ik kom' zeg ik en ik open mijn ogen. Samen met Mason loop ik verder het water in. Max en Sky staan een eindje verderop elkaar onder water te duwen. Ik kijk ze lachend aan.

'Mason, wedstrijdje zwemmen?' stelt Max voor.

'Waarheen?' vraagt Mason.

'Die rots.' Hij wijst naar een rots een stukje verderop.

'Oke.' Meteen beginnen ze met zwemmen. Sky komt naar me toe.

'Dus' begint ze. 'Tussen jou en Mason gaat het goed?'

'Ja, het gaat wel beter' antwoord ik.

'Wel beter?' vraagt Sky. 'Ik dacht dat het goed ging aangezien jullie nogal heftig aan het zoenen waren.' Ik voel mijn wangen rood kleuren en Sky schiet in de lach.

'En jij en Max dan?' verander ik van onderwerp. 'Mason zag jullie zoenen.' Nu is Sky degene die rood wordt. Ze slaat haar ogen neer.

'Ik weet het niet' zegt ze schouderophalend. 'Ik vind hem echt heel leuk en toen we zoenden dacht ik dat hij mij ook leuk vond, maar daarna deed hij net alsof er niks was gebeurd. Volgens mij ziet hij me als een vriendin, meer niet.'

'Hij vindt je wel leuk' stel ik haar gerust. 'Alleen jongens zijn raar. Daar moet je mee leren leven.' We kijken elkaar even aan en schieten dan in de lach.

'Wat is er zo grappig?' vraagt Mason terwijl zijn arm rond mijn middel glijdt.

'Niks' antwoord ik. 'Wie heeft er gewonnen?'

'Ik!' roept Max.

'Alleen omdat je voorsprong had' zegt Mason. Max rolt met zijn ogen. Ik leun tegen Mason aan.

'Zullen we naar de handdoeken gaan?' fluistert hij. Ik knik.

'Wij gaan naar de handdoeken' vertel ik.

'Oke.' Max richt zich weer op Sky. Ik grinnik en loop achter Mason aan.

Als we bij de handdoeken zijn laat ik me erop vallen.

'Waar hadden jullie het net over?' vraagt Mason terwijl hij naast me komt liggen.

'Sky is verliefd op Max' vertel ik. 'Maar nadat ze hadden gezoend deed Max net alsof er niets was gebeurd.'

'Raar.' Mason zet zijn zonnebril op. 'Max is namelijk ook verliefd op Sky.' Ik kruip tegen Mason aan en sluit mijn ogen.

'Melis, toen ik met Max dat wedstrijdje zwemmen heb gedaan heb ik iets ontdekt.' Ik open mijn ogen weer en kijk hem nieuwsgierig aan.

'Wat dan?'

'Er is een soort van grot. Ik wil het je wel laten zien maar pas vanavond.'

'Oke.' Ik glimlach naar hem en leg mijn hoofd op zijn borst.

'Ik hou van je' fluistert hij.

'Ik ook van jou.'