The Forgotten Girl #2

28

{Melissa}

Na het eten lopen Mason en ik weer terug naar het hotel. Mason laat zijn hand in de mijne glijden. Ik beantwoord hem met een kneepje als teken dat het goed is. Het begint al aardig af te koelen en er ontstaat dan ook kippenvel op mijn huid.

'Heb je het koud?' vraagt Mason.

'Een beetje' antwoord ik. Hij laat mijn hand los en slaat zijn arm om me heen. Hij drukt me tegen zich aan. We lopen de hoek om en ik zie het hotel al staan.

'Mason, de lucht begint grijs te worden' zeg ik. 'We kunnen maar beter doorlopen.' Hij knikt en laat zijn arm van me afglijden. Vervolgens versnellen we onze pas en komen we al vrij snel bij het hotel. Zodra we binnen staan begint het buiten te regenen.

'Net op tijd' zegt Mason. Ik glimlach en knik. We lopen richting de lift. Mason drukt op het goede knopje. Ik pak zijn hand vast en leun tegen hem aan.

'Heb je het nog koud?' vraagt hij.

'Nee.' De liftdeuren openen weer en we lopen de lift uit. Mason opent de deur van onze kamer en laat me naar binnen gaan. Als hij ook binnen is laat hij de deur achter zich dichtvallen. Ik ga op bed zitten en trek mijn schoenen uit die ik vervolgens vlakbij de muur gooi.

'Melis, is alles goed?' vraagt Mason terwijl hij naast me komt zitten.

'Ja, hoezo?' vraag ik verbaasd.

'Je zegt niet zoveel.'

'Oh, niet gemerkt. Er is niets aan de hand hoor.'

'Weet je het zeker?' Hij kijkt me aan. 'Als er iets is kan je het altijd zeggen.'

'Weet ik. Maar er is niets.'

'Oke.' Ik kijk hem nu ook aan. Zijn felblauwe ogen staren doordringend in de mijne. Ik bijt op mijn lip wanneer zijn hoofd dichterbij komt. Als zijn zachte lippen de mijne raken voel ik de bekende vlinders weer door mijn buik vliegen. Ik ga erin mee en vraag om toestemming die ik meteen krijg. Masons hand gaat naar mijn rug. Hij trekt de rits naar beneden en laat me dan even los. Hij helpt me uit mijn jurk en gooit de lap stof op de grond. Daarna voel ik zijn lippen weer op de mijne. Zal hij weten dat ik er klaar voor ben om verder te gaan? Ik pak de onderkant van zijn shirt vast en trek hem omhoog. Mason laat me los en pakt het shirt van me over die hij in een simpele beweging uittrekt. Al snel ligt zijn broek ook op de grond. Mason duwt me in het matras en komt boven me hangen. Zijn lippen verkennen mijn nek. Op een gegeven moment zuigt hij aan mijn huid. Daarna kijkt hij op.

'Ben je er klaar voor?' vraagt hij. Ik knik.

'Ja.' Hij glimlacht kort en dan vinden zijn lippen de mijne weer.

Ik hijg uit en draai me op mijn zij zodat ik Mason aan kan kijken. Hij kijkt me glimlachend aan en legt zijn hand op mijn wang.

'Hoe vond je het?' vraagt hij. 'Deed het pijn?'

'Op zich viel het wel mee' antwoord ik eerlijk. 'Ik had het echt veel erger verwacht.'

'Je hebt er toch geen spijt van hè?'

'Nee, ik was er klaar voor.' Ik druk een kus op zijn lippen. 'Ga je mee douchen?'

'Is goed.' We stappen uit bed en lopen de badkamer in. Mason zet alvast de douche aan terwijl ik de rode plek in mijn nek bekijk.

'Nu ziet iedereen dat je van mij bent' mompelt Mason in mijn oor. Ik glimlach en draai me naar hem toe. 'Kom.' Hij pakt mijn hand vast en trekt me mee de douche in. Ik sla mijn armen om hem heen en leg mijn hoofd tegen zijn borst. Mason drukt zijn lippen op mijn haar.

'Ik hou van je' mompel ik tegen zijn borst.

'Ik meer van jou.' Een tijdje staan we zo, zwijgend in elkaar armen. Het water van de douche komt op onze lichamen maar geen van ons lijkt er last van te hebben. Zijn hartkloppingen tegen mijn oor geven me een comfortabel gevoel waardoor ik niet van plan ben om hem los te laten.

'Melis' verbreekt Mason de stilte. 'Misschien moeten we maar eens iets nuttigs gaan doen.'

'Doen we al.' Hij lacht en laat me los. Daarna pakt hij de shampoo.

'Draai je eens om' zegt hij. Ik doe wat hij zegt. Ik voel dat hij een klodder shampoo op mijn haar spuit.

'Jij kan ook echt niet normaal iemands haar wassen hè' lach ik.

'Nou en.' Hij verspreidt de shampoo over mijn haar. 'Jij bent de eerste bij wie ik het doe.' Ik krijg een glimlach op mijn gezicht. Daarna was ik de shampoo uit mijn haar.

Na ruim een half uur onder de douche te hebben gestaan drogen we ons af. Ik trek mijn onderbroek aan en loop dan de slaapkamer in.

'Wat ga je doen?' vraagt Mason.

'Jouw shirt aantrekken' antwoord ik terwijl ik zijn shirt van de grond raap. Snel trek ik hem aan en ga vervolgens in bed liggen. Mason komt naast me liggen en slaat zijn armen om me heen. Ik leg mijn hoofd op zijn borst.

'Melissa, je weet toch dat ik je niet gebruik of zo?'

'Ja.'

'Oke, mooi.'

'Mason, ik hou van je' zeg ik zacht.

'Ik hou ook van jou, Melissa. Veel meer dan je denkt.' Hij plaatst een kus op mijn voorhoofd en dan sluit ik mijn ogen. Nog even voel ik hoe Mason zijn grip verstevigt, maar daarna heeft de slaap me te pakken en val ik in slaap in de armen van de jongen van wie ik het meeste hou.

(Sorry dat ik dit niet eerder heb aangekondigd maar dit is het einde van 'The Forgotten Girl'. Er zal geen vervolg meer komen. Ik hoop dat jullie dit verhaal leuk vonden en ik wil jullie bedanken voor al jullie lieve reacties en alle stemmen. Jullie kunnen altijd mijn andere verhalen lezen. Er staat nu een nieuw verhaal online waar ik binnenkort aan ga beginnen. Hij heet 'Verdoofd'. Neem vooral een kijkje. Nogmaals bedankt voor al jullie reacties en ik ben blij dat ik bij dit boek de 100K heb bereikt! Laat me weten wat je van dit boek vond x)