The Forgotten Girl #2

25

{Melissa}

Langzaam open ik mijn ogen. Ik knipper een paar keer en haal dan mijn hoofd van Masons borst af. Zuchtend rek ik me uit en kijk dan naar Mason. Hij ligt nog vredig te slapen. Zijn ene arm ligt op mijn schoot en de andere ligt gestrekt naast zich. Glimlachend ga ik weer liggen en draai me op mijn zij zodat ik naar hem kan kijken. Voorzichtig strijk ik een plukje haar uit zijn gezicht. Normaal staat hij altijd vroeg op maar vandaag niet, wat ik wel begrijp. Het is pas acht uur, wat betekent dat ik maar vijf uur slaap heb gehad. Dat zal ik later op de dag ook wel merken. Ik druk een lichte kus op Masons lippen en kijk hem aan. Hij mompelt wat en opent dan zijn ogen.

'Hoe laat is het?' vraagt hij met een hese ochtendstem.

'Acht uur' antwoord ik. 'Het was niet mijn bedoeling om je wakker te maken.'

'Het is niet erg.' Hij glimlacht naar me. Zijn ogen staan duf en zijn haar zit door de war. Ik glimlach terug.

'Ik hou van je' fluister ik.

'Ik ook van jou.' Mason versterkt zijn grip en houdt me steviger vast. Ik kruip tegen hem aan.

'Zullen we straks ontbijten?' stel ik voor.

'Is goed.' Mason laat me los en rekt zich uit. 'Zullen we ons dan maar gaan aankleden?'

'Oke.' We stappen uit bed en lopen de badkamer in.

'Wil jij eerst douchen?' vraag ik.

'We kunnen ook samen' zegt Mason, nogal onzeker.

'Is goed' zeg ik.

'Echt? Als je het niet wilt dan...'

'Mason' onderbreek ik hem. 'Gisteravond hebben we toch ook samen gedoucht?'

'Dat weet ik wel maar douchen is best wel intiem en misschien vond je het gisteravond niet fijn ofzo.' Ik glimlach en druk een kus op zijn lippen.

'Ik vond het wel fijn' zeg ik. 'Ik moest alleen even wennen. Het was de eerste keer dat ik zoiets deed.' Mason knikt en pakt de onderkant van zijn shirt dat ik aanheb vast.

'Mag ik?' vraagt hij. Ik knik. Hij trekt het shirt over mijn hoofd en gooit het bij de deur. Als hij mijn lichaam bekijkt bijt hij op zijn lip. 

'Je bent zo ontzettend mooi' zegt hij als hij me weer recht in mijn ogen kijkt. Ik glimlach kort naar hem en zet de douche aan. Wat moet ik zeggen? Dank je wel? Ik zucht onhoorbaar en bijt kort op mijn lip. Als ik me weer omdraai zie ik dat Mason zijn boxer al heeft uitgetrokken. Ik zet een stap opzij zodat hij erdoor kan en trek mijn onderbroek uit zodra hij onder de douche staat.

'Melis' begint Mason.

'Ja?'

'Ik ben blij dat je weer normaal eet.' Ik stap bij hem onder de douche. 'Ik hoef niet per se iemand die zo dun is als een rietje.'

'Dus als ik dat wel was zou je niks met me willen?' vraag ik.

'Zo bedoel ik het niet.' Hij pakt mijn hand vast. 'Het maakt me niet uit hoeveel je weegt. Maar, ik dacht dat jij je misschien zo voelde, alsof je te dik voor me was. Ik ben voor je gevallen om wie je bent, je persoonlijkheid. Niet om je uiterlijk. Je bent echt mooi maar dat is gewoon geluk hebben. Ook al was je zo lelijk als een trol zou ik nog een relatie met je nemen. Want jij maakt me gelukkig.' Ik glimlach en knuffel hem. Mason slaat ook zijn armen om mij heen en wrijft zacht over mijn rug.

'Ik hou onvoorstelbaar veel van je' mompelt hij.

'Ik hou ook van jou.' Ik laat hem weer los en pak de shampoo. Vervolgens smeer ik het spul ik mijn haar en was ik het eruit. Mason staat me al die tijd aan te kijken.

'Wat is er?' vraag ik.

'Gewoon.' Hij haalt zijn schouders op. Daarna drukt hij me zacht en voorzichtig tegen de muur. 'Ik mag toch wel naar je kijken?' Voor ik antwoord kan geven zijn zijn lippen op de mijne gedrukt. Ik ga erin mee en sla mijn armen rond zijn nek. Als ik hem loslaat zet hij een stap bij me vandaan.

'We moeten maar iets nuttigs gaan doen voordat we hier nog een jaar staan' zeg ik.

'Je bent wel goed in overdrijven hè?' lacht Mason. 'Een jaar? Hooguit een uurtje.'

'Weet je wel hoe lang dat is?' vraag ik.

'Ja, dat weet ik. Maar wij betalen het water hier niet.'

'Dat is waar.'