Yağmur (Düzenlenicek)

*Herşey*

"Yağız? Biz şimdi neyiz?"

Hafif tebessüm etti. "Ne olmamızı istersin?" dedi salak. Aklınca ona çıkma teklifi edicem. "Kardeş olabilir mesela" kaşlarını çattı ve "nasıl yani sen, sen beni" ciddi bi tavır takındım bende. "Evet Yağız aynen öyle. Artık seni istemiyorum galiba, galiba ben artık başkasından hoşlanıyorum.
Bunun için sordum sana biz neyiz diye. Umutlanmanı istemem." dedim kendimi gülmemek için zor tutarken.

Sanki arapça konuşmuşum gibi baktı bana. Sonra güldü.
Neye gülüyo ki bu? Bağırıp çağırması gerekmezmiydi?
"Rüya lafı ağzımdan aldın.
Ben zaten artık Gizem'e aşığım. Bunu öğrendiğim iyi oldu" diyip gülümsedi.Nasıl ya!!! "Sil beni aklından" dedi bu sefer. Lan Gizem kim!?
Benim aklım almıyo ya. Tam ağzımı açıcaktım ki" beni bırakmak gibi bi düşünce varsa kafanda onu da sil." diyip dik dik bi bakış attı. Bu hasta halimle bile beni zorluyo ya. "Gizem kim Yağız? S*iktirme belanı! Yolarım lan ikinizide!"

Bilmiş bi şekilde sırıttı aptalak. "Sakin sakin. Ben senin için neyim onu bilemem ama sen benim için herşey'sin Rüya. Sen benim Herşey'imsin." dedi. Yatakta yanıma yer açtım. "Gelsene." dedim yanımdaki boşluğu gösteririken. Yanıma uzandığında bi kolunu başının altına aldı ve diğer eliyle yanağımı okşamaya başladı bana dönüp. Kalbim hızlanıyordu. Kafasını bana biraz daha yaklaştırınca geri çekilme ihtiyacı duymadım.
"Biz şimdi neyiz biliyormusun? Akıp giden zamana göz kırpan yorgun yıldızlar gibiyiz. Birbirlerine uzanamayan, boşlukta, iki yalnız yıldız gibi. Acı çekiyor ve kendimize gömülüyoruz.
Bir zaman sonra, batık bir aşktan kalan iki enkaz olacağız." kafamı sallamakla yetindim. Yaklaşmaya başlayınca onu durdurmadım. Burunlarımız birbirine değince beni öpmek için eğdi başını. Parmağımla dudaklarımızın arasına bi parmaklık ördüm adeta. " 1 hafta cezan var unuttunmu?" dedim. Derin bi nefes alırken "beni deli ediyosun." dedi. Biz tam bu pozisyondayken içeriye Erdem daldı.Aslında Erdem' de çok iyi bi çocuktu. Ben Pınarla ikisini çok yakıştırıyorum aslında. Bi ara onları ayarlamayı aklımın bi köşesine yazdım.

"Abi bi dışarı gelsene. Aaa pardon yanlış bi zamanda geldim sanırım ama üzgünüm. Abi acil" dedi Erdem. Yağız bana bakmayı kesmeden dinlemişti onu.
Kafasını sallamakla yetindi.
Burnumun üstüne bi öpücük kondurup odadan çıkarken
" biyere ayrılma,gelirim ben şimdi"dedi ve göz kırpıp gülümsedi. Gülümseyerek karşılık verdim.

Koridordan bağırma sesleri duydum. Yataktan kalkıp kapıya ilerlediğimde duyduğum ses beni olduğum yere çiviledi. O ses? Ege!!!

Bölüm sonu...
Biliyorum biraz kısa oldu ama kesit gibi düşünelim bunu? Emeğe saygı. Pilis vote :* :)