Çocuk Olmak

107 7 0
                                    

Bir gün daha aydı. Yine açılan yorganımı üstüme çekiştirdim. Yeni yıla az bir süre kalmış, havalar iyice soğumuştu. Her zaman hayal ettiğim gibi, sanırım yeni yıla kar'la girecektik.

Ayağıma penguen'li puflarımı geçirip, annemin yanına indim. Yemek yemem lazımdı. Yaklaşık 2 saattir yemek yememiştim. Ölme ihtimalim bile var! (Uykusunda kalkıp atıştırdığı için 2 saat.)

Mutfağa indiğimde ortalık sakindi. Kimseyi göremeyince masaya oturup dolaptan çıkardığım gevrekle süt'ü boşalttım bir kaseye. Çikolatalı gevreğe bayılırdım. Bir dolu paketi tek seferde bitirebilecek mideye sahiptim.

Kasenin dibinde kalan sütü kimsenin de olmamasından faydalanarak, kaseden içtim.
Ne var, siz hiç yapmadınız sanki? Üstümü giyinmek için odama ilerledim. Yürürken puflarımı izliyordum. Çok zevkliydi! Odama vardığımda telefonumu elime aldım. "Aman Allahım yinemi!?" diyip telefonu masaya bıraktım. Bir kaç gündür gizli numara arıyordu ve ben açmaya yetişememiştim. Yine.

İçimde yeşeren pişmanlık duygusunu bastırarak telefonumun sesini açtım.
Eğer bir daha ararsa, konuşmak için sabırsızlanıyordum.

~~~~~~~~~~~~~

Ertesi gün,perşembe(2015'in son günü)

Dışarıda kar yağıyordu. Açıkçası kar' ı pek sevmezdim. Yağışını izlemek cidden hoştu ama bence oynaması zevkli falan da değildi. Hem bizlerin oynadıktan sonra girebilecek, hemen ısınıp sığınabileceğimiz bir yuvamız vardı. Dışarıdaki insanlara üzülürdüm. Hani şu cidden dışarıda olanlardan bahsediyorum, toplumun içinde sayılmayan, sokakta yaşayan insanlar.
Küçücük bebekler, çocuklar,gençler. Soğuktan ölen hayvanlar. Bir evi olsada, ısıtamayanlar da var tabi. Çatısından su akıtan yaşlı teyse sevinebilirmiydi kış'a? Evine götürecek odun/kömür bulamayacak bir babayı da düşünün köyde yaşayan. Köy çocukları da var, okula gitmek için bu soğukta kilometrelerce yürümek zorunda olan çocuklar. Söylenilcek pek söz yoktu. Dünya adaletsizdi.

Okula bugün gidecektim, çünkü konuşuyorduk.
Son gün olduğu için ders işleyen pek öğretmen yoktu ve eğlenceli geçiyordu.
Haftaya sınav haftasıydı.
Bu beni biraz ürkütsede hazırlanmaya koyuldum.

***

Okula vardığımda kapıda Pınarla ve Anıl karşıma çıktılar. Anıl eğilip yanağıma bir öpücük kondurduktan sonra gülümseyerek karşılık verdim. Pınarla da günaydınlaşarak sarıldık.
"Soğuk, içerde beklesek iyi olucak" diyen Pınar'a uyarak içeriye girdik. Sınıfa doğru girmek üzereyken elindeki afişle gelen bir çocuk bizi durdurdu. "Şey, Rüya bunu sana vermemi istediler. Bu akşamki düzenlenen yeniyıl partisine davetlisiniz." dedi.
Pınar"gereği yok, gelmiyoruz." diyince çocuğun elindeki afişi hızla aldım. Kendimden emin bir şeklide sırıtarak "geliyoruz" dedim.

~~~~~~~~~~~

Lacivert, mini ve göbek kısmında dekoltesi olan bir elbise seçmiştim giyinmek için. Annemden ayrı girmek istememiştim ilk başta. Annem de pınarın annesiyle beraber olucağını söyleyince içim rahatlamıştı.

"Kanka nasıl oldu?" Pınar ise kırmızı ve pek de mini sayılmıycak, sırt dekoltesi olan bir elbise giymişti. Altındaki bordo topukluları ve küpeleri tamamlamıştı giydiklerini. "İyisin iyi."
"Eee hadi yürü gidelim o zaman."

•••••••••••••

Taksi'ye parasını ödedikten sonra  göz kamaştıran bir bina çıkmıştı karşımıza.
Yaklaşık 20 kat'a yakın cam bir görüntüye sahip oteldi karşımızdaki. Partiyi kim hazırladıysa büyük bir masrafa girmiş olmalıydı.

Yağmur (Düzenlenicek)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin