Ochtend- Safa

24 0 0
                                    

"Goedemorgen allebei!" . Een vrolijke verpleegster met een dienblad komt de kamer binnen. Op het tafeltje tussen onze bedden in zet ze een dienblad neer met allemaal lekkere dingen erop. Yoghurt, besje en waffles! " Safa? Hopelijk vind je het niet erg dat je je kamer moet delen met Adam?" . Zo heet hij dus. Adam. " nee hoor, ik vind het niet erg" zeg ik kalmpjes, maar van binnen wil ik juichen dat ik het niet erg vind. Ze knikt en ze loopt weer weg. Adam kijkt koeltjes voor zich uit. Ik hoorde hem vanochtend vroeg de kamer verlaten met een zuster. Ik weet niet wat ze gingen doen maar waarschijnlijk is dat de reden van zijn wallen.
De rest van de ochtend is hij stil. Hij eet niks en ik bestudeer hem. " wat is er?" Vraag ik na een paar minuten naar hem staren. "Er is niks, ik voel me alleen niet zo lekker" zegt hij bot. "Er is dus wel iets!" Zeg ik " Ik heb een geheim!" . Adam kruipt een beetje omhoog. " Wat bedoel je?" Vraagt hij verbaasd. " Als ik me niet lekker voel ga ik naar buiten" . Ik kruip uit mijn bed en ga naast hem zitten. " Hoe wil je naar buiten gaan? We mogen deze kamer niet eens uit" . Ik kijk hem aan. " Misschien kunnen wij niet naar buiten, maar ik heb een ehhh... Boek...." . Ik kijk even of hij verveeld gaat kijken omdat ik het over een boek heb. Dat doen veel mensen. Maar dat doet hij niet. " Het ehh.... Gaat over een meisje die een reis maakt door een bos en allemaal dingen ontdekt die ze nog nooit gezien heeft, dan word ze verliefd op iemand die daar woont en..." . "Goed" onderbreekt Adam me. "Goed wat?' . "Ik wil het horen" .

Alles Begon HierWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu