Een beer. Zijn ogen stonden bloed. Ik wilde gillen maar wist dat het niet slim was. Ik kroop langzaam achteruit. Maar de beer kwam steeds dichterbij. Hij deed niks, maar ik wist dat dat niet lang meer zou duren.
Ineens gromt de beer en zet ik het op een lopen.
Ik ren. De beer komt achter me aan. Het verbaast me dat hij me bij kan houden, want hij is dik. Om me heen begint het donker te worden. De zon gaat onder.
Ik begin te zweten. Ik ga dit nooit winnen. Ik blijf rennen, maar voel dat ik het niet lang meer vol ga houden.
Ik voel een steek in mn zij. Ik krimp een beetje ineen en dan schrik ik.
Voor me stopt het land. Ik kan niet meer terug. De beer is ongeveer 10 meter van me verwijderd.
Zonder na te denken spring ik in het water. Meteen voel ik dat ik bevries. Even ben ik bang dat mijn hart ermee stopt, maar zodra ik voel dat ik begin te zinken ga ik zwemmen en weet ik dat ik nog leef. Gelukkig.
JE LEEST
Alles Begon Hier
Aventure1 vakantie, 2 zieken en 1 weggelopen jongen. -stukje uit het boek- "Hoe kan je dat nou zeggen?! Ik ben ook je kind!". Hij zei niks. Hij haalde zijn hand naar achter. Nee, dit kon hij niet doen. Zo was hij niet. Maar ik had het fout. Ik voelde de pi...
