NİSAN SOKAĞI

Bölüm 4

**Trajedi; Hiç beklemediğimiz anlarda gerçekleşen, inanılması güç olaylar. Bu... Arka bahçemizin çimlerini mahfeden bir bahçıvanın çıkardığı işin şoku... Küçük bir kızın, oyuncak bebeğinin kafasının kopmasına verdiği tepki... Yada ocaktaki yemeğin yanmasıyla, yüzümüzde oluşan ifadeden anlaşılabilir.**

Emre hastanede Hale'nin Doktoruyla büyük bir tartışma içerisindeydi.Doktor ''Lütfen saki olun.'' Emre ise Doktora öyle bir baktı ki , adeta gözlerinden ateş fışkırıyordu. ''Nasıl sakin olmamı beklersiniz.Annem ölmedi.Ama sizin hatanız yüzünden gerçekten ölecekti.'' Doktor ''Hayır anneniz ölmüştü. Ama bazen böyle şeyler olabiliyor. Bunu halen daha tıp bile açıklayamamış.'' Emre ''Yani sizin demek istediğiniz annemin dirilmiş olabilme ihtimalimi.'' Dedi.

Jale ,Zafer ve Gülay eve girdiler.Jale kendini oturma odasındaki koltuğa bırakarak ''İnanamıyorum, kadın bildiğiniz hortladı.'' Zafer, Jale'nin yanındaki tekli koltuğa oturdu ve ''Gerçekten inanamıyorum. Böyle bir şey mümkün mü?.'' Gülay annesi ve babasının, Hale'nin olayına verdikleri tepkinin ardından ''Gerçekten tuhaf.Ama sanırım mümkün olabiliyor.İnternette görmüştüm. Buna benzer bir olay Çin'de de yaşanmış.'' ve ''Kısacası böyle bir cenaze törenine katılmak herkese nasip olmaz.'' Diye ekledi.

Handan oturma odasında oturmuş cenazede yaşadığı şoku atlatmaya çalışıyordu.O sırada Cemre elinde bir bardak suyla içeri girdi ve ''Sana su getirdim anne, biraz sakinleşmen gerekiyor.'' Handan suyu içti ve bardağı Cemre'ye uzatıp ''Teşekkür ederim canım.'' Cemre ''Gerçekten böyle bir şeyin mümkün olabileceği aklımın ucundan geçmezdi.'' Diyerek annesinin yanına oturdu.

Necla beyaz çerçeveli bahçe kapısına doğru yavaş adımlarla ilerlerken aklından ''Böyle bir şey nasıl olur ?'' Kapının camından içeriye süzülen ışığa daha fazla karşı koyamayarak eliyle gözlerini kapattı ve geçmişte yaptığı hatayı düşündü. Ardından da kapıyı açtı ve dışarıya çıktı.

Jale üzerine giydiği günlük elbisesi ile yatak odasından çıktı ve koridorda merdivenlere doğru ilerlemeye başladı. Merdivenleri tam inecekken içerisinin biraz havasız kaldığını düşündü ve arkasındaki teras kapısına doğru ilerledi.Beyaz çerçeveli kapıyı açtığı anda içeriye giren durgun rüzgar perdeleri sallamaya yetiyordu. Kuş seslerinin verdiği huzuru söylememek mümkün değildi. Biraz temiz havadan yararlanmak için terasa çıktığında, yan komşusu Necla'nın elindeki budama makasıyla bahçedeki kırmızı gülleri kopardığını gördü ve soramadan edemedi. ''Ne yapıyorsunuz Necla hanım ?'' Necla elindeki budama makasını birkaç saniyeliğine de olsa bıraktı ve Jale'ye doğru dönerek ''Buduyorum canım.'' Jale ise şaşkınlıkla Necla'nın çıkardığı işi görünce ''Bana daha çok öldürüyor muşsunuz gibi geldi.'' Necla ise çok soğuk kanlı bir şekilde ''Bazen güzel şeylerin oluşması için acımasız olmak gerekir canım.'' Dedi ve kalan gülleri de kendi yöntemiyle budamaya devam etti.

Gülay elinde cep telefonuyla Aslı ve Cemre ile mesajlaşıyordu. O sırada Jale merdivenleri indi ve oturma odasına doğru ilerledi. Meraklı gözlerle ''Ne yapıyorsun ?'' Gülay ''Aslı ve Cemre ile mesajlaşıyorum anne.'' ve ''Anne, benim şu yeşilli telefon kılıfımı hiç gördün mü?.'' Diye ekledi. Jale önce düşündü, ardından da ''Sanırım çalışma masanın ikinci çekmecesinde.'' Gülay telefonunu sehpanın üzerine bıraktı ve odasına çıkmak için merdivenlere doğru ilerledi. Jale tam mutfağa doğru giderken Gülay'ın telefonu kısa süreliğine çaldı. Yapmaması gerektiğini biliyordu ama yinede merakına yenik düştü. Telefonu eline aldı ve mesajı açtı. Mesajda ''Kararını verdin mi? Çünkü ben videodan bahsetmek istiyorum. Aslı'da öyle. Zaman aşımına uğramasından çok korkuyorum. -Cemre- .'' Yazıyordu. Jale kızının halen daha bu olayla uğraştığını fark etti ve doğru olanı yaptığını düşünerek mesajı sildi. Tam diğer mesajlara bakacakken Gülay'ın merdivenlerden indiğini duydu ve telefonu sehpanın üzerine usulca bıraktı. Ardından da mutfağa doğru ilerledi.