NİSAN SOKAĞI

Bölüm 11

SEZON FİNALİNE SON 2 BÖLÜM

-1 AY SONRA-

*Emre, yanan evimin tamiratını bitirdi ve ön bahçeme satılık levhasını çaktı.

Ertesi sabah Necla Güneş, pencere kenarındaki orkidesini sularken, Emre'yi valiziyle birlikte taksiye binerken gördü. Göz yaşlarına daha fazla hakim olamadı. Derin nefes aldı ve göz yaşlarıyla suladığı orkidesinin daha fazla suya ihtiyacı olmadığını düşünerek, mutfağa doğru ilerledi.

Aynı sabah Halide Gülçetin, eşi Ali Gülçetin ile sorunlarını çözmüş olmalıydı ki, şuanda mutfakta omlet yapıyordu.

Son üç haftadır hırsızlık olmazken, evlere giren kişinin kim olduğu halen daha gizemini koruyordu.

Gülay ise son yaşadığı olaydan sonra, psikolojik destek almaya başladı.*

**Bunu, bazen hepimiz yaşarız. Bir zaman gelir ve kendimize sorarız...

''Zaman nasıl da akıp gitti?''

''Daha dün beşikte salladığım bebeğim... nasıl bu kadar hızlı büyüdü?''

Biz bu sorularla birkaç saniyeliğine de olsa geçmişe giderken, zaman kaldığı yerden akmaya her zamanki hızıyla devam eder. **

Cemre neşeli bir şekilde merdivenlerden indi ve kahvaltı hazırlamakta olan annesi Handan'ın yanağından öptü.

''Benim harika anneme, kızından kocaman bir öpücük.''

Handan küçük bir kahkaha atarak ''Bu ilgi alakada ne böyle. Bir şey mi isteyeceksin yoksa?''

''Hayır Annecim. İçimden geldi.''

'' Eğer içinden geldiyse, buna çok çabuk alışabilirim.''

''Oh canım annem benim. Ah bu arada. Hazır aklıma gelmişken söyleyeyim.''

Handan meraklı bir şekilde Cemre'ye baktı.

''Geçenlerde yolda yürürken çok güzel bir çanta gördüm. Harika bir şey anne. Acaba bunun için bana bir 100'lük verir misin?''

Handan artık kızının sabahki neşenin sebebini anlamıştı. İki kaşını kaldırarak Cemre'ye baktı.

''Şimdi anladım bu sevginin kaynağının nereden geldiğini.''

Cemre annesine şeker yemekten dişleri çürümüş bir çocuk gibi sırıtırken, Handan bu ifadeye daha fazla dayanamadı.

''Tamam. Salondan cüzdanımı getir.''

Cemre salonda sehpanın üzerinde duran kadife siyah cüzdanı alıp, annesine uzattı ve ATM'nin başında beklercesine beklemeye başladı.

''Gerisini de baban tamamlasın.''

''İyide çanta 200 lira. Bu yüzden senden 100 lira istedim. Kalanını da babamdan alacaktım.''

Handan duyduğu miktar karşısında, gözlerini yuvalarında zar zor tutabildi. İstemeyerekte olsa cüzdanından bir 50 lira daha çıkarttı ve Cemre'ye uzattı.

Gülay, psikolog randevusu olduğu için tuvalette son hazırlıklarını yapıyordu. Saçlarını özentisiz bir şekilde taradı ve aynada kendine bakmaya başladı. Öylece durup kendine bakıyordu. Sanki yabancı birinin yüzünü ezberlermişçesine, ellerini yüzünde gezdiriyordu. Aynaya daha da çok yaklaştı. Bir den korkarak geri çekildi ve kenara koyduğu çantasını alıp tuvaletten çıktı.