STACEY
Naglalakad ako sa hallway nang makita ko si Yana na tumatakbo papalapit sa akin. Teka, umiiyak ba siya? Hala bakit?
Tatanungin ko na sana siya nang bigla niya kong yakapin habang patuloy ang pag-iyak.
"Uy. Yana beybs... Anyare sa'yo? Bat ka umiiyak?" nag-aalala kong tanong sa kaniya.
"C... I-I don't know w-what to do..." she keep on sobbing. Hala?
"Ha? Bakit ba? Sabihin mo sakin kung bat ka umiiyak." I uttered while caressing her back.
"C, I'm not expecting him to love me back naman eh. All I want is kami. Ayos na maging kami kahit hindi niya ako mahal. Basta maipadama ko lang sa kaniya kung gaano ko siya kamahal. Pero bakit ganun? I did my best, why does he need to break up with me? Tell me C, is there something wrong about me. May mali ba sakin?" I sighed as she said those words between her sobs. This is all my fault. Kung hindi ko sila sinet up it wouldn't be turning out like this. Hindi sana umiiyak sa harap ko si Yana ngayon. This is all my fault.
"Wala namang mali sa'yo Yana. Shhh wag ka nang umiyak. I'll fix this don't worry." sabi ko habang patuloy parin ang paghahagod sa likod ni Yana. I tried to comfort her pero mas lalo pa siyang humagulhol.
I sighed again and again. Mukhang kailangan kong kausapin si Francis.
-
Maya-maya pa ay medyo nahimasmasan narin si Yana at sinabing uuwi na raw muna siya dahil sumama ang pakiramdam niya. Inalok ko na siya na sasamahan ko nalang siya pero tumanggi. Kaya na raw niyang umuwi mag-isa baka daw siya pa maging dahilan ng absence ko sa klase ngayong araw. Kinukulit ko na siya na sasama ako sa kaniya pag-uwi pero ayaw niya talaga tutal nagpasundo narin naman daw siya sa driver nila. I just sighed and waved goodbye to her.Aftet she left, I went to look for Francis and then I saw him walking na para bang wala sa sarili.
"Francis!" tawag ko sa kaniya pero patuloy parin siyang naglakad as if wala siyang narinig. Hello? Ang lakas na kaya ng boses ko.
I ran towards him at nakita ko ang mukha niya. Haay, pati ba naman siya mukhang depress? Seriously?! Kailangan ko talaga siyang maka-usap. Mahirap makita ang bestfriend ko na umiiyak.
Hindi ko namalayan na sa pag-iisip ko ay nalagpasan na naman pala niya ako. Ugh. Ang bilis niyang maglakad!
"Saglit lang Francis!" tatakbo na naman sana ako papunta sa kaniya nang bigla akong hinarangan ni Cha.
"Uy C! Anong problema mo't sigaw ka ng sigaw diyan?" hindi ko siya sinagot at tiningnan ko si Francis na naglalakad na papalayo. Naku naman, saka pa sumingit 'tong babaeng 'to!
"Basta... Mamaya. Ugh! Wag ka munang harang ngayon please? Dun ka muna sa kape mo." I messed my hair nang mawala na sa paningin ko si Francis. Kasi naman! Nilagpasan ko si Cha na biglang napatameme. Hay naku. Ewan!
I searched for him but I can't find him. San ba nagpunta yung lalaking yun? Tama! Baka nasa back building! I've heard na favorite place niya yun especially when he want to unwind.
I paved my way to the back building, at hindi nga ako nagkakamali, nandito siya at naka-upo sa ilalim ng matandang puno ng mangga. Lumapit ako sa kaniya and there, I saw him... sleeping? Ewan, nakapikit siya eh.
"Francis let's talk." hindi siya umiimik. Panigurado namang hindi siya tulog eh, kaya naman bumuntong hininga ako at nagsimulang magsalita. Sa ayaw at gusto rin naman niya, mapapakinggan at mapapakinggan din naman niya eh.
"Francis, alam kong hindi lang si Yana ang nahihirapan dito. Pero Francis believe me, mahal ka ni Yana and she was so hurt earlier dahil sa nakipag-break ka. Francis please, balikan mo si Yana, ayokong nakikitang nasasaktan siya please. I'm begging you please. Sabi niya sakin kahapon na hindi naman siya nage-expect ng returb galing sayo basta maipadama niya lang sayo na---" I was shocked when he suddenly shouted.
"Stop it Stacey!" he was now sitting while he rested his back on the tree. He suddenly brushed his hair with his fingers, showing me a pissed expression.
"You don't know anything." he said in a low voice but then I saw him gritting his teeth. "You don't know anything because all you think about is your bestfriend's feeling! May magbabago ba kung babalikan ko siya? Sa tingin mo ba makakalimutan talaga kita? You know how much she's been hurt but you don't know how much I've been hurt too! Nagui-guilty ako dahil ginamit ko siya! You don't know how much I love you! Hindi mo alam kung gaano ako nasaktan when you rejected me. Hindi mo alam ang lungkot na nararamdaman ko everytime na pinagtutulakan mo ako kay Yana. You don't know how jealous I am whenever you were with Brent! Oo wala akong karapatan pero nagseselos ako! Mahal kita eh! And it hurts everytime I think na hindi mo ako kayang mahalin. Stacey, do you think kaya kong kalimutan ka sa pamamagitan niya? No Stacey, no! Because everything about her reminds me of you! You don't know how hard loving someone who can't love you back!" Hindi ko lang napigilan, nasampal ko siya.
"Do you think wala akong alam? I know how it hurts because I feel the same way on Brent too! Francis, ito na nga ako oh! Tinutulungan kang wag masaktan sakin kasi alam kong kahit kailan di ko kayang suklian ang pagmamahal mo! Francis don't be blind! Yana is always there for you even though you don't love her! Francis mas bigyang pansin mo yung taong nagmamahal sa'yo kahit na hindi mo mahal, hindi yung taong mahal mo nga, pero hindi naman kayang suklian ang pagmamahal na binibigay mo!" he glared at me.
"Eh bakit ikaw? You know that Brent can't love you back. Bakit di mo ako mapagtuunan ng pansin? Andito lang ako C oh! Andito lang ako!" napatigil ako, I saw tears running down from his eyes. "Ako nalang. Wag na si Brent." his voice were cracked.
"That's why I'm avoiding him. Because I know, he is happy to be with Miracle. Francis, mas pinili ko ang kaligayahan niya dahil mahal ko siya. Sana ikaw rin." tumalikod na ako. I don't want to cry. Masakit, kasi ngayon napapa-isip ako na hindi ako kayang mahalin ni Brent tulad ng pagmamahal ko sa kaniya.
I started to walk when I heard him say,
"Then tell me. Stacey, how can I unlove you?" I don't know either. Ako nga, hindi ko alam kung panong hindi mahalin si Brent eh. How can I unlove him?
I just sighed.
"Balikan mo si Yana, that's the only way for you to unlove me."
BINABASA MO ANG
I'm His Wendy
Roman d'amourHe's my Peterpan. But Me? For him? I am not his Wendy. I love him. But, I'm willing to be his Tinkerbell just to find his happiness, His Wendy. But I wish, I really wish that I'm His Wendy. [Slow update]