kraliyet vampirleri 1

yangın ve patlama (21.bölüm)

Duyduğum sesle irkildim. " kimsiniz!" Diye sertçe boşlukla konuşuyordum.
" kızım korkma benim " dedi annemin sesine çok benziyordu birden karşımda belirdi hızla geri çekildim yatağımın yanındaki camdan olan duvarıma yapıştım. " benden korkam" diyerek üstüme geliyordu. " imdaaat!" Diye çığırdım. Yanıma gelip omzuma dokundu " bırak beni imdaat sen öldün uzakdur benden uzak dur imdaat !" Yere çökmüştüm dizlerime sarılmıştım yanıma eğilip saçlarımdan okşamaya başlamıştı itmeye çalışıyordum ama ellerim içinden geçiyordu bu dahada korkutuyordu beni hıçkırıklarımın arasından " yardım ediiin!" Diyip çığlık attığım kapı yumruklanmaya başladı. Steve'de " steeeeve ! " ölen annem olduğunu söyleyen insan ustu varlık " geri gelicem kızım bana ihtiyacın olduğu zaman geri gelicem sadece beni düşünmen bana ihtiyaç duyduğunda beni düşünmen yeterli kızım senden başka kimse göremez beni bunu sakın unutma kendine iyi bak tekrar görüşmek üzere prensesim" dedi yanımdan ayrılıp kapıyı açtı steve kadının içinden geçmişti ama farkında değildi marklarda girdiler sonra steve bana sarıldı hala o kadını görüyordum. "Steve gidin burdan " demiştim kadının onlara bişey yapmasını istemiyordum " şiiit sakin ol leydim geçti samam mı geçti gitti artık yok " dedi "hayır o burda" diye sayıklıyordum angela geldi " noldu ?" Diye sordu "anne maria iyi değil " dedi grace endişeli bi sesle angela yanıma geldi ama steve benden ayrılmıyordu beni göğsüne yaslamıştı başımdan ve belimden tutuyordu saçlatımı okşuyor arada bi öpüp çenesini başıma koyuyordu bende tişörtünü simsıkı tutuyordum. Kapının yanındaki insan üstü varlık bay bay işareti yapıp yok oldu. Kapıdan içeri elizabet john ve charly girdi başkası girse bu kadar sevinmezdim. Elizabet koşarak yanıma oturdu steve beni bıraktı elizabetin boynuna sarıldım " anne korkuyorum ben !" Dedim " şiit şeyden korkuyorsun söyle bana" dedi " carolin annem geldi benimle konuştu ondan kaçmaya çalıştım üstüme geldi bana sarıldı bana ihtiyacın olduğunda hep yanında olucak beni senden başka kimse göremez dedi sonra gidip kapıyı açtı siz gelmeden hemen önce gitti"dedim " ama artık yok tamam mı " dedi ve anlımdan öptü "kraliçem gitmiş bidahada gelemicek tamam mı " dedi john ve elimi tuttu.

***

Steve'den

Şu carolinin ruhu olayı çok sinirimi bozmuştu maria kolay kolay ne korkan ne ağlayan ne çığlık atan nede yardım edilesice durumuna düşecek bi kız değil o çok güçlü bi kız ama bu olay gerçekten onu üzüyordu o üzülünce bende üzülüyordum ona bişey olsun istemezdim. Şuan birazdaha iyi ama yinede endişeleniyorum hepimiz bu olayı araştırmayı düşünüyorduk ama angela gelip bunun 5. Özel element oksuğunu ve ruhların mariayı ziyaret edebildiğini söyledi. Marianın ne zaman onlardan birine ihtiyaz duyarsa onlar o an marianın yanında biterler demişti. Kolyesiyle bi alakası varmı dedim çünkü eğitim odasındayken 'bu kolye elementler' falan demişti
Yuvarlak = hava
Damla şeklindeki = su
Kare = toprak
Üçgen = ateş
Ve
Hilal çeklindeki ise = ruh 'muş. Of bu olaylar çok karışık kafam almıyo. Ne vardıda normal bi vampir olsaydı ölürmüydü sanki. Aslı şimdi böyle bi vampir olduğu için ölücek annem bile kıskanırdı mariayı ondaki özellikler neden bende yokmuş diye kızardı. O kız bi bulunsun yaşamicak derdi ama allahtan ölmüştü öldüğüne hiç üzülmemiştim. Sevmiyordum annemi gıçıktı işte herşey onda olsun isterdi bencil pisliğin tekiydi babamda aynıydı tencere kapak misali onlardan ben nasıl çıkmışım hiçbir fikrim yok. Evlatlığım herhalde hahah neyse ya.

***

Maria'dan

Yemekhanede oturmuş kızlarla sohbet ediyorduk arkamızdaki masada oturan 2. Seviye kızlarının konuştuklarını duydum " sivillerin odasından bi kızın çığlığı yankılandı dün akşam elizabet hanımlar bile geldi düşünebiliyomusun o kızın kim olduğunu göremedim ama " dedi diğeri " ben gördüm ya ikizler varya onlardan kız olanmış şu sivillerin kaptanı olan mariamıdır nedir o kızmış valla çok ballıkar varya hemen geldikleri gibi siviller takımına geçtiler kesin toepillidir hepsi zaten biri komutanın kızı diğeri albayın torunu diğerleride arkadaşları diye hepsini toptan torpillemişler" dedi onlara döndüm " hayırdır kızlar dedikodumu yapıyodunuz hiç yakışıyomu ama çok ayıp" dedim masalarının önünde dikilip ellerimi masaya sertçe vurdum. İkiside hızla ayağa kalktı bütün yemekhane susmuştu kızlar "özür dileriz efendim " dediler onlardan yüksek mevkide olduğumuz için bize efendim diyolardı güzel bişey tabi.