Bölüm 13

126 8 5
                                    

Eylüllerin evine bırakmıştı Rüzgar beni. Evde kimse yok gibi derken, Eylül beni korkutmak için saklandığı yerden önüme atladı.

-Korktun mu?

Kahkaha atıyordu karşımda.

-Hiç komik değil, gerçekten.

Yüzüm duvar gibiydi.

-Sen bana hala kızgınsın değil mi?

-Umrumda bile değilsin.

Önümden çekilmesi için kenara ittim.

-Peki, o zaman kıyafetini giy. Kuaför gelecek.

Peşimden odama doğru geliyordu. Ama kuaför kelimesini duyunca arkamı döndüm.

-Kuaför eve mi gelecek?

-Evet, hem de en iyisi.

Yüzü çok mutluydu.

-Biz giderdik Eylül.

-Ne gerek var? Sevinmedin mi? Ben sevinirsin diye düşünmüştüm.

Haline acıdım ve yapmacık bir gülümsemeyi yerleştirdim yüzüme. O anda kapı çaldı. Kuaför gelmiş olmalıydı. Eylül aşağıya inmek üzere merdivenlere yöneldi. Kapıyı açmıştı. Seslerini duyuyordum.

-Hoş geldiniz.

Çok neşeliydi Eylül.

-Siz salona geçin, arkadaşımla birlikte üstümüzü giyinip geleceğiz.

Duyduğuma göre ilk olarak üstümü giyinecektim. Odama geçtim. Dolabımdan elbisemi itinayla aldım. Hemen üstüme geçirdim elbiseyi. Siyah ayakkabılarımı da elimde tutarak odadan dışarıya çıktım. Aynı anda Eylülde üstünü giymişti. Eşsiz gözüküyordu. Siyah straples, yere kadar uzanan elbisesiyle harika gözüküyordu. Elindeyse beyaz platformlu ayakkabıları. Gerçekten harika gözüküyordu.

-Harika gözüküyorsun Elis. Gözlerini senin üzerinden alamayacak.

-Asıl kendine bak, yine her zamanki gibi gözde olacaksın.

Kibirli bir bakış attı, ardından çığlık atarcasına gülmeye başladı. Onu önemsemeden aşağıya indim.Arkamdan geliyordu. Sonunda kuaförle karşılaştık.

-Merhaba, hoş geldiniz.

-Hoş bulduk. İlk olarak kimin saçını yapacağım?

Eylül hemen atladı.

-Elis'in.

Kuaför otur dercesine işaret etti ve bende söylediğini yaptım.

-Yalnız, ben karar veremedim ne model olacağına.

-Elbiseniz bu mu?

-Evet.

-O zaman bana bırakın, siz sadece oturun.

İşte şimdi keyfim yerine gelmişti. Tam istediğim kuaför türüydü. Saçlarımı ona teslim etmiştim. Ben yine kendi düşüncelerime dalmaya başlamıştım. Bu akşam eşsiz güzellikte olmalıydı. Bunu başarmalıydım. Hayatımdaki tek güzel olan şeyle, eşsiz bir akşam geçirmek istiyorum. Hayatımın merkezi olarak kalsın istiyorum. Onsuz bir hayat olmasın istiyorum.

Önüme dikilen aynayla irkildim. Bir anda aynada kendimi gördüm, ama bu sanki ben değildim.

-Nasıl yani?

-Beğendiniz mi?

-Ben, gerçekten şok oldum. Bu kadar beklemiyordum.

Saçıma fön çekmişti ama önüne bukleler yapmıştı. Makyajımı ise eşsiz bir güzellikte yapmıştı.

ELİSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin