ELİS

Bölüm 12

Sabah gözümü açtığımda Rüzgar yanımda oturmuş beni izliyordu. 

-Günaydın uykucu.

-Günaydın aşkım.

İlk öpücüğüm yanağımdaydı.

-Sabah sabah rüyanda mı gördün beni de, hemen başucuma geldin?

Keyfim yerindeydi. Ne de olsa bugün Rüzgar'ın doğum günüydü.

-Akşam sen uyuyunca hemen odama gittim, bir dakika daha görmeye tahammülüm yoktu seni.  Bir de rüyamda mı görecektim seni? Güldürme Elisciğim.

Karşıma geçmiş keyifli keyifli kahkahasını atıyordu.

-Sinir şey.

-Bir şey itiraf edeyim mi?

Mavi gözleriyle öyle güzel bakıyordu ki.

-Ne mesela?

Herhalde beni sevdiğini söyleyecekti, ya da çok güzel uyuduğumu.

-Çok pis horluyorsun, bir uyutmadın. Odama geçinceye kadar bir ufak belki kestiririm dedim, ama senle pek mümkün olmuyor. İkide bir de tam dalmadığın için uyanıyordun. En son derin bir uykuya daldın da, bende rahat ettim.

Kafasına yastığı attım.

-Pisliksin. Ben bir kere horlamam, sen kendi sesinden uyanmışsındır.

-Bir de şey var tabi. Meşhur sayıklamaların. Rüzgar seni seviyorum, Rüzgar seni seviyorum falan.

-Yok artık. Seni sevmiyorum, niye sayıklayayım?

-Hadi ya.

Yanağıma öpücük kondurmak için bana doğru geliyordu ki kapı çaldı. Bir rahat yoktu zaten.

-Sence kimdir?

-Baş belası arkadaşın Eylül diyorum, ya sen?

-Banu diyorum.

Rüzgar yüzünü ekşitti. Ardından yanımdan kalkıp alt kata kapıya doğru yöneldi, bende arkasından. Bu arada ikimizde pijamalı olduğumuzu fark ettim. Rüzgar kapıyı açtı ve doğru bilmişti, Eylül.

-Arkadaşım nerde?

İçeriye dalmıştı. Ona dargın olduğumu unutmuş gibiydi. İkimizi pijamalı görünce şok oldu. Dün Rüzgar'ı bir kaç dakika kapıda bekletip pijamamı giymiştim. Ben onu bekletiyorum sanmıştım ama o da uyuyacağından pijama giymeye gitmişti.

-Ay, ben... pardon. Yanlış zaman da mı geldim? Hemen çıkıyorum.

Rüzgar elini kapıya dayamış en güzel gülüşüyle gülümsüyordu. Bende sinirli sinirli ona bakıyordum.

-Eylülcüğüm, saçmalama.

Eylül anlamsızca bana bakıyordu.

-Yani, yok mu öyle...

-Canım gel, biz odaya çıkalım.

Kolundan tuttum üst kata çıkarıyordum. Arkama, Rüzgar'a baktım gülüyordu. Açıklama yapmadığı gibi sırıtıyordu birde. Eylül odaya geçmişti. Yatağın üstüne heyecanla oturdu.

-Ne oldu dün gece?

-Anlamadım.

-Ya ikinizde pijamalısınız kızım. Benle dalgamı geçiyorsun?

Her şeyi gerçekten yanlış anlamıştı.

-Eylül, saçmalama. Bir şey olmadı tabi ki. Ben korkmuştum. Yanımda dur dedim uyuyana kadar, o da nöbet tutarken uyuyakalmış. O doğal olarak uyuyacaktım pijamamı giydim.