Sen & Ben (BAŞLANGIÇ)

14 1 0
                                    

Bekledim ...
Sınıfa adımını atıp gözlüğünü düzelten Subutay'ın gelmesini , o dahi gelmedi . Ben geldim ; bu bomboş sınıfın içine masalarda defter , sıralarda uhu yapıştırırcasına yapışan yerinden kalkmayan popolar , havada kâğıttan uçak yapıp ordan oraya düşen sınıfa .

Bi terslik vardı bu işte .Hiç saatede bakmamistim .

Hemen muürümün yanına gittim .

Ben : Müdürüm kimse gelmedi sınıfa hoca bile dahil .
Müdür Bey : Oğlum bugün sizin dersiniz olmayacak , sınıf öğretmeninizin eşi vefaat etmiş .
Ben : Nasıl olur ya , kimse niye bana haber vermez lan , Olmaz kabul etmiyorum şaka yaptım diyin hocam ?

Müdürüm bana sarıldı . '' Ağlama aslanım . Herkesin sırası var , o sıra geldi mi gitmemek elde değil . ''

Müdür Bey : Üzgünüm , evladım . Gel beraber gidelim .

Ben ağlayacaktım tuttum kendimi sonuçta '' erkek adam ağlamaz '' dediler . Sınıftaki çantamı yine unutup saldım yalnızlık köşesine . Müdürümle beraber öğretmenimizin evine gittik .

Herkes oradaydı anlaşılan sınıfa yine en geç gelen bendim. Koştum papatyamın yanına gözünden akan damlaları kıskandım , düşmesin yere dedim . Sarıldım kocaman sımsıkı sarıldım .

Ben : Ağlama , sana yakışmaz . Papatyalar bir tek yağmur yağarken yere güzelliğinden bir parça düşürür , sen ağlama .

Yüzüne değen saçlarını çektim önünden kirpiklerini sele boğmuş gözyaşını sildim .

Ben : O ölmedi , sadece bu dünyadaki işi bitti göç etti bizide orda bekliyor .

Tebessüm etti ve sımsıkı sarıldı bana .

Sen ve Ben (BAŞLANGIÇ) Wattys2015Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin