Can you keep a Secret? ~ L.S

Part 3.

Harry's Pov.

Gelukkig verliep de rest van de dag aardig goed, het was gezellig en na een tijdje kwam Bruce ook binnen, hij legde me alles uit en liet me zien hoe de bier-tap werkte. Regelmatig keek ik even opzij door het raam waar ik de spelers zag trainen en iedere keer volgde mijn blik de aanvoerder. Ik voelde me zo dom dat ik hem niet fatsoenlijk kon bedanken. Maar daarnet, ik sloeg gewoon dicht, een mini paniekaanval kon je het noemen. Even bleef ik weer naar buiten staren en zag de spelers het veld verlaten en richting de kleedkamer vertrekken. 'ze zullen zo wel hier komen' mompelde ik tegen mezelf en weer voelde ik me zo nerveus, nerveus voor John, nerveus om met die Lou te praten, in mijn gedachten verzonken zette ik de bier-tap vast aan en leunde over de bar, wachtend op de spelers. Opeens werd ik wakker geschut uit mijn gedachten door een deur die met een ruk werd opengegooid en tot mijn grote angst stond John in de deuropening, de aders op zijn hoofd en in zijn nek klopten duidelijk en hij had een woeste uitdrukking op zijn gezicht. Met grote passen stapte hij op me af en ging tegenover me aan de bar zitten "bier. ijskoud" beviel hij me. Ik knikte en met trillende handen pakte ik een bierglas, waar was Bruce nou? Kon hij niet opschieten in dat magazijn helemaal beneden "komt er nog wat van!" bromde John weer en sloeg met zijn vuist op de bar, hierdoor werd ik alleen maar meer nerveus en met nog meer trillende handen plaatste ik het volle bierglas op de bar. John wou net het glas aanpakken toen ik me realiseerde dat ik geen onderzetter had gepakt. In een vlugge reactie pakte ik een onderzetter en net toen ik de onderzetter neer wilde zetten raakte mijn hand de onderkant van het glas van John, het glas wankelde en in een flits viel het om. Ik nam een diepe hap lucht en keek John met grote ogen aan, paniekerig keek ik om me heen in de hoop dat ik nog iemand zag maar nee, niemand kwam me te hulp. John's ogen leken wel vuur te spuwen en in een tiende van een seconde leek hij me al bij mijn kraag vast te hebben, hij tilde me tot over de bar en spuugde bij elk scheldwoord wat hij uitsprak in m'n gezicht. Mijn ogen kneep ik stijf dicht toen hij zijn hand ophief om me een flinke slag in mijn gezicht gegeven totdat op dat moment de deur werd opengeslingerd "John! Put. Him. Down" klonk een ijzige stem door de kantine.