Can you keep a Secret? ~ L.S

Part 10

Harry's Pov.

"nou.. zullen we dan maar?" Niall stond op en keek ons glimlachend aan "ja jij hebt nog genoeg energie, kijk wat wij al gedaan hebben" mompelde ik. Niall begon te lachen en maakte een rondje zodat hij iedereen aangekeken had "we doen het zo, als jij en Louis sneller dat gedeelte af hebben dan dat wij met z'n drieën dat gedeelte af hebben, dan hoeven jullie de spullen niet op te ruimen en kunnen jullie naar huis" ik voelde hoe Louis, die half tegen me aangezakt was, vlug opstond en begon te juichen "o reken maar dat wij sneller zijn" "dan gaat bij deze de tijd in!" riep Niall en samen met Olly en Liam rende hij richting de tribunes terwijl Louis en ik naar de andere kant renden.

"Klaar!!" Riep Louis met een harde schreeuw, hard genoeg zodat de jongens het aan de overkant van het stadion het konden horen en met tegenzin kwamen ze onze kant op "oké, oké, eerlijk is eerlijk, gaan jullie maar" zei Olly met tegenzin, Louis begon te springen en legde zijn armen om mijn middel "Hazz spring es mee we hebben gewonnen!" riep hij weer, ik begon te lachen en rolde met mijn ogen "oke, ja we hebben gewonnen, genoeg gesprongen" lachte ik "wen er maar aan, Louis is soms net een klein kind" fluisterde Liam me toe, maar net hard genoeg zodat Louis het hoorde "ben ik niet" Louis kwam met de handen in zijn zij voor Liam staan "ik zal je laten zien hoe volwassen ik weg kan lopen terwijl jullie hier opruimen" gniffelde hij terwijl hij mij meetrok "succes!" riepen Liam en ik elkaar lachend toe.

Samen slenterden Louis en ik over de parkeerplaats, we hadden toch besloten even te wachten op de anderen en dan gezamenlijk afscheid van elkaar te nemen "Louis?" mijn stem klonk wat zenuwachtig toen ik naast hem op een muurtje ging zitten "waarom noemde je me eigenlijk Hazz?" even keek Louis geschrokken op "deed ik dat dan?" "ja, twee keer" glimlachte ik terug "sorry" antwoorde hij beschaamt "het is niet erg, ik vind het juist leuk" Louis keek me verbaasd aan "serieus?" "ja, serieus" Louis glimlachte en legde zijn handen steunend op met muurtje naast zicht neer, perongeluk zijn linkerhand net over me mijne, mijn eerste reactie zou zijn wegtrekken en in mini paniek raken maar op de één of andere manier bleef ik rustig, ook Louis bleef stil voor zich uitkijken en verroerde zich niet, zag ik het nu goed of ontstond er een lichte blos op zijn wangen? Vast niet...