Ae Mi buraya ne yapıpta düştüğünü düşünüyordu...
O gün eğer Min Ho biraz daha geç gelseydi ya da kendisi biraz daha hızlı hareket etseydi, özgürlüğü elindeydi...
Kendini düşüncelerine kaptırmışken açılan gıcırtılı kapıyla uçup gitti.
Min Ho'nun önüne koyduğu yemeğe baktı.
Yemeyecekti.
Min Ho
"Bakıp bakıp durma da ye !" demesiyle harekete geçti.
O ne derse yapmalıydı, yoksa canı yanıyordu.
İştahı yoktu, bu yüzden bir iki kere alıp bıraktı.
Min Ho elinde ki içeceği kıza uzattı.
Ae Mi bir bir içeceğe bir de Min Ho'ya baktı ve mecburi olarak aldı.
Bunun rengi koyu kırmızıydı (!).
Tadına baktığında yüzünü buruşturmadan edemedi.
Bu şeyin tadı çok...değişikti (?)
Min Ho keyifle kızı izlerken
"Ne o Ae Mi... Yoksa... Annenin tadını beğenmedin mi ?" piç-smile atarak konuştu.
Ae Mi tam bir yudum alacağı sırada durdu,
O az önce ne demişti !?
"N-ne diyorsun ?"
"Bence ne demek istediği mi gayet iyi anladın Ae Mi.!" deyip göz kırptı.
Ae Mi gözleri yanmaya başlarken elinde ki içeceği fırlattığında Min Ho'nun üzerine de kan sıçramıştı.
Göz yaşları hızla akarken bir taraftanda bağırmaya başladı.
"Sen neden bunu yapıyorsun ?
Annemden ne istedin ?
Lanet herifin tekisin !
Neden beni öldürmüyorsun ha !?"
Bu bir tür krizdi.
Min Ho ise, sadece gülüyordu. O gerçektende bir psikopattı.
●●●
Bu kitabın sonu nasıl olacak bilmiyorum ama yazarken çok eğleniyorum.
Son olarak, medya..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
psychopath ✘ mino
Fanfiction"Ssh... Unutma Ae Mi ! Fiziksel acı geçicidir ! Duygusal acı ise peşini bırakmaz..!" ● O, uçurumun dibinde ya da kenarında değildi. O, uçurumun tam olarak kendisiydi...
