Ae Mi sert bir şekilde Min Ho tarafından arabadan indirilip sürüklenmeye başlanmış etrafına bile tam olarak bakamamıştı.
Merdivenlerden hızla aşağı indiler eski bir yer olmalıydı ki bazı yerler yıkık dökük duruyordu ve burası biraz karanlıktı.
Min Ho kapıyı açtı ve Ae Mi'yi resmen içeri fırlattığında kız can acısıyla bir inilti bıraktı.
Demir ayak bileği kısmına geldiği için kanamaya başladığında Ae Mi fark etmemişti.
Etrafına baktı. Bu evin dışı her ne kadar kötü gözüksede burası gayet iyiydi.
"Ayağın kanıyor hissetmiyor musun ?" dediğinde Ae Mi şaşkınca ayağına çevirdi gözlerini.
Artık bir önemi yoktu ki bunun.
"Bana cevap vermeyecek misin ?"
Ae Mi cidden anlayamıyordu.
Cevap verince kızıyordu, vermeyince de kızıyordu...
"Ş-şey-" tam konuşmaya başladığında Min Ho yine kızı susturdu.
"Neyse." deyip Ae Mi'nin kolunu tuttu ve ardından çekiştirip ileride ki siyah demir kapıya ilerledi ve kapı kolunu sola çevirdi.
Ae Mi odaya girdiğinde garip garip etrafa baktı. Burası çok..değişikti. Ve evde odanın bir kapısı demirdendi ki bu saçmaydı.
Min Ho kızın kolunu bıraktı.
"Yeni mekanımıza hoş geldin" dedi ve göz kırptı.
Ae Mi içinin titrediğini hissetti, biraz soğuktu bu odaya benzemeyen yer.
●●●
Hmm. Bir bölüm daha.
Çok mu sade oldu gibi ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
psychopath ✘ mino
Fanfiction"Ssh... Unutma Ae Mi ! Fiziksel acı geçicidir ! Duygusal acı ise peşini bırakmaz..!" ● O, uçurumun dibinde ya da kenarında değildi. O, uçurumun tam olarak kendisiydi...
