Min Ho kıza yaklaşıp önce ellerini, sonra da ayaklarını ipten kurtardı ve Ae Mi'yi ayağa kaldırdı.
"Ne o-"
"Sus !"
Min Ho Ae Mi'nin konuşmasına izin vermeden kolundan sertçe tutarak arkasından sürüklemeye başlamıştı bile.
Min Ho durdu ve kapıdan çıkmadan önce Ae Mi'nin gözlerini siyah bir bez parçası ile kapayıp yine kızı ardından sürükledi.
Ae Mi dışarı çıktığını anladığında kurtulmaya çalıştı
"Ne yapmaya çalışıyorsun !" Min Ho Ae Mi'nin kolunda ki elini biraz daha sıkılaştırdı...
"Bırak beni !" Ae Mi ne kadar diretse de kurtulamıyordu..
Min Ho kızın sırtını hızla duvarla buluşturup kendini kızın vücuduna yakınlaştırdı ve gözlerinde ki bez parçasını çıkarıp fırlattı.
Ve kızın kulağına fısıldadı...
"Bak güzelim ! Eğer böyle davranmaya devam edersen... Asla düşünemeyeceğin şeyler yaparım !"
diyip Ae Mi'nin boynuna ufak ama sert bir öpücük bırakıp gözlerini kızın gözlerine dikti.
"Şimdi... Anlaştık mı ?!"
Ae Mi korkudan titrerken kafasını sallamakla yetindi... Yüreği ağzına gelmiş gibi hissediyordu...
●●●
Bu da böyle oldu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
psychopath ✘ mino
Fanfiction"Ssh... Unutma Ae Mi ! Fiziksel acı geçicidir ! Duygusal acı ise peşini bırakmaz..!" ● O, uçurumun dibinde ya da kenarında değildi. O, uçurumun tam olarak kendisiydi...
