#1: Once A Gangster Loves (WATTYS2020)

CHAPTER 32 - Lover's Quarrel

ONCE A GANGSTER LOVES

CHAPTER 32

Kaisler Jake's POV

Max poured the shot glasses while wearing his mischievous grin. We both looked at him in disbelief. He really likes playing around. No wonder why he's called as the smart asshole in the campus.

"Are you this bored?" Tristan broke the silence covering us few minutes ago. Max chuckled.

"Sorry na. But this is for the sake of the gang," aniya. I looked at him in disbelief. He handed us our shot glasses and added, "Magpakalasing kayo kung gusto niyo peto matapos nito dapat ayos na kayong dalawa. Iiwanan ko kayo dito pero wag na wag kayong magpapatayan." Then he stood up.

Nang makaalis si Max, tinungga agad ni Tristan yung inumin niya habang ako ay tinitigan lang yung baso ko. I couldn't come up with words to say.

Lumipas ang ilang minuto at tahimik pa rin kaming dalawa. Tristan keeps on drinking while I remained silent looking on my glass of an alcohol. This is the first time I was left dumbfounded. I couldn't say a word. I can't even mutter the word "sorry".

"Aren't you going to say anything?" Tristan said and looked at me. This is such a strange moment between us. We used to mock each other, share laughs, create memories, and such because we're the best of friends. But right now, sobrang nababalot ng awkwardness yung paligid.

I composed myself upang magkaroon ng lakas ng loob.

"I'm sorry," I finally said. Matapos kong masabi 'yon namalayan ko nalang ang sarili ko na ngumiti sakaniya. Pero agad ko iyong binawi.

"You know it will not change the fact that you hurt me," he said with a serious voice. He poured out glasses and handed the other one to me. I grinned. I guess we're now okay.

"It's not my intention you know that."

Matapos noon ay nanatili ulit kaming tahimik pero ngayon, mas maaliwalas na ang paligid.

"About Shazney... Take care of her," Tristan said tapos uminom ulit siya.

"Ofcourse, I will. You didn't have to say that."

"Be extra careful of her. Don't lose her or else kukunin ko siya sa'yo."

Napatingin ako sakaniya. Medyo nagugulat ako dahil sobrang seryoso siya pero kinalaunan ay napatawa ako.

"Don't worry. Hindi ko hahayaang mawala siya sakin. Lalong hindi ko hahayaang mapunta siya sa'yo, noh. Panget mo kaya."

Ngumisi siya. "Gago."

Tumayo na kami pareho para lumabas na ng kwarto tapos nauna na akong maglakad sakaniya. Pero nakakailang hakbang palang ako nang tinawag niya ako.

Tumigil ako sa paglalakad at nilingon siya. "Bakit?" Tanong ko sakaniya. He lookee at me with hesitants on his eyes.

"Wala."

Kinunutan ko siya ng noo pero kinalunan ay nginisian ko siya nang makaisip ng kalokohan.

"Sabihin mo lang kung namiss mo ko. Wag ka ng mahiya," pang-aasar ko sakaniya. He frowned and looked at me with disgusted look then we both laughed after.

***

"Kamusta?" Nakangising salubong ni Max nang makalabas kami ng bakanteng silid. Parehas namin siyang binalewala ni Tristan at nilagpasan lang. Bagay 'yan sakaniya. Pati kami pinaglalaruan niya eh.

"Hoy. Mga gago!" Rinig naming sigaw niya mula sa likuran namin tapos ay nakarinig kami ng yapak ng isang taong tumatakbo papalapit sa pwesto namin. Humihingal na naglakad kasabay namin si Maxton nang maabutan niya kami.

"Masaya ka na?" May halong banta kong saad sakaniya. He put his arms around mine na para bang nanlalambing dahil nagkasala siya. I just rolled my eyes at him.

"Pero mukhang nagkabati naman kayo," puna niya. He untied his arms around mine and instead, he put it around our necks. I frowned because it kinda hurts. Medyo maliit kasi sakin si Max kaya para siyang bumibitin sakin. Psh. But despite that, hinayaan ko nalang siyang umakbay sakin. If that will makes him happy.

Matapos namin manggaling sa abandoned house na pinagdalhan samin ni Max ay dumiretso kami sa hide out. Doon ay nadatnan namin ang buong gang na nag-iinuman. I frowned upon seeing how messy the whole living room was. Nagkalat sa gilid nila ang mga pinagbalatan ng mga snacks, canned beers, at sticks ng barbeques.

They all greeted us grins. Mukha namang matino pa sila. I guess they just started one hour ago.

"Tara dito! Mag-celebrate tayo!" Sigaw ni Brysen na tanging tipsy na tapos ay itinaas niya ang canned beer niya sa ere. I smirked a little bit and muttered,

"tss." Tapos ay naglakad na kami palapit sakanila at naupo na rin. They gave us our canned beer.

"Cheers ang mga gwapo!" Sigaw ulit ni Brysen. Napailing ang ilan sa amin sakaniya dahil halatang tipsy na si Bry.

"Di ka kasali!" Pambabasag naman ni Zeke. Nagtawanan kaming lahat.

"Gwapo din ako," pagmamayabang ni Brysen.

"Lasing ka na Bry," pambabasag ulit ni Zeke. Sinamaan lang siya ng tingin ni Brysen.

Lumipas ang halos kalhating oras at tatlo nalang kami nila Tristan at Max and hindi pa tipsy. Si Brysen tulog na dahil sa kalasingan. Sa buong gang kasi siya din ang pinakamahina pagdating sa alak.

Inilibot ko ang aking paningin at doon ko lamang napansing wala pala si Clinton. Tanging siya lamang ang wala rito. Bakit hindi ko iyon agad napansin kanina?

"Nasaan si Pinsan?" Wika ko, referring to Clinton.

"May pupuntahan daw siya." Tumango ako kay Bryle nang sagutin niya ako. Saan naman kaya 'yon pumunta?

Nang sumapit ang hapon, napagdesisyunan na naming magsiuwian na. Si Bryle at Max na ang naghatid kina Brysen at Gray na bagsak na dahil sa kalasingan. Pagkasakay ko sa motor ko, inilabas ko muna ang cellphone ko at nakita kong may nagtext si Shazney sakin. Nakaramdam ako ng kaba dahil apat na text ang sinend niya sakin. Lagot.

Nagmadali akong umalis roon at hindi na pinansin sila Bryle na tinatawag ako. Mukhang galit si Shazney sa texts niya, eh. Nakalimutan ko kasing magpupunta kami sa Star City ngayong 5:00PM. Eight o'clock na ngayon ng gabi. Shit.

Ang mahigit kalhating oras na byahe mula sa hideout patungo saamin ay naging halos 15 minutes dahil sa pagmamadali ko. Pagdating ko ng bahay ay agad akong pumasok sa loob. Halos tumakbo na ako.

Hinihingal akong pumanik sa taas para puntahan si Shazney sa kwarto niya. Pagbukas ko ng pinto ng kwarto niya ay sinalubong ako ng masamang tingin ni Shazney. I bit my lower lip and walked towards her.

"I waited for you Kaisler Jake. Did you forget we have a date? Ikaw pa mismo ang nag-aya sakin tapos di ka agad umuwi." I sighed. She's really mad.

I sat beside her and touched her hand. "Sorry. Nag-inuman kasi kami. Nakalimutan ko. Galit ka ba?"

She scoffed. "Hindi. Tuwang tuwa ako," sarkastiko niyang sagot. Napatahimik ako.

"Bati na tayo," panlalambing ko tapos ay niyakap siya pero pa-sideward. She sighed tapos nilingon ako. Nagulat kami pareho nang maglapat ang labi namin. She was about to pull it back but I stopped her from doing that. I grabbed the chance to kiss her. God. I missed her lips.

"Hindi pa rin tayo bati," masungit niyang saad at inirapan ako. I grinned when I noticed her cheeks turning red.

"Okay," may halong pang-aasar kong saad tapos umayos na ako ng upo. "Pero pwede isa pa?" I said mischievously. She glared at me.

"Kaisler," she warned.

"Joke lang. Next time nalang." Hinampas niya ako dahil narinig niya yung binulong ko.

"Lumabas ka nga!" Aniya.

"Grabe ka sakin. Pinapalayas mo ba ako?" Then I acted like nagtatampo ako. She ignored me.

"Labas na," tapos pinagtulakan niya ko palabas ng kwarto.

Nanatili ako sa tapat ng pintuan niya ng ilang segundo. I laughed when I remembered her blushing cheeks awhile ago. Kinilig siguro.