CAM KIRIKLARI ♣

BÖLÜM 10 ♣

MULTİMEDİA RÜYA

Bölüm şarkısı: All Back - Chris Brown

"Kızım, karneni göster bakalım."

Babam gülerek kahverengi koltuğunda dikleşti ve koşarak getirdiğim karnemi incelemeye başladı. İlk karnem olduğu için çok heyecanlıydım. Birinci sınıfımın ilk dönemi karnemdi.

"Aferin Rüya'm. Çok güzel başaracağını biliyorum. Seninle gurur duyuyorum kızım."

Beni dizine oturttu karnemi yanındaki fiskosa yerleştirdi ve saçımı okşadı.

"Sana karne hediyesi olarak bir şey düşündük kızım annenle. Bugün oraya gitmek ister misin? "

Dizinden fırlayıp ellerimi çırptım.

"Evet babacım evet. Hemen gidelim."

Tam karşısında oturan annem ayaklandı ve elini uzattı.

"O zaman istediğin kıyafeti giyelim de hazır olalım kızım. İstersen benim kıyafetlerimi de sen seçebilirsin."

Zafer kazanmışçasına gülümsedim. Elini tuttum ve beraber koşarak yukarı çıktık. En sevdiğim şeydi annemin kıyafetlerini kombinlemek. Makyajını da yapmayı deli gibi istiyordum ama izin vermeyeceğini de biliyordum.

Hazırlandıktan sonra arabamıza bindik ve yola çıktık. İki koltuğun arasından kafamı uzattım ve ikisinin de yanaklarından öptüm.

Bu da hep yaptığım bir şeydi. Kafamı aradan uzatıp yolu izlemek, onları izlemek, öpmek..

Nihayet büyük bir yere gelmiştik. Çat pat okumamla birşeyler çıkarabilmiştim.

"Moo..tor..yarı..şı..festi..valleri"

Okuduktan sonra sevinç çığlıkları atıp arabadan indim.

Annemin ve babamım elini tutup hızla içeri girdik ve en önden yerimize oturduk.

Yarışlar başlamıştı. Sıra sıra renk renk bi sürü yarış motoru boy gösteriyordu asfalt pistin üstünde.

Birkaç tur atılmıştı ki siyah olan motordan dumanlar yükselmeye başladı. Herkes ayaklanmıştı. Babam ve annem de dahil. Ve tam önümüzden geçerken bi anda alev aldı. Üstündeki sürücüsüyle beraber.

Babam ne kadar gözümü kapatmaya çalışsa da ben göreceğimi görmüştüm.

Ve sürücünün acı çığlıkları..babamın beni koşaradım dışarı çıkartmaya çalışması..gözyaşlarım..

Çığlık çığlığa ayaklandığım yatağımda annem beni uyandırmak için oturuyordu. Yüzünde endişe hakimdi.

"Kızım, kabus gördün yavrum. Ben burdayım." diyerek terden sırılsıklam olmuş bedenimi kendine yaklaştırdı. Kollarını bana sardığında nefes alış verişimi düzene sokmaya çalışıyordum.

Yanaklarımdaki ıslaklık ve yastığımda görünen koyuluk ağladığımın göstergesiydi.

Fobimin tetiklenmesinin sonucu olarak kabus görmem pek de anormal değildi.

Annem gece lambamın altına koyduğu bir bardak suyu bana uzattı. Ama elim titriyordu. Elimi indirip birkaç yudum içirdi.

"O kazanın olduğu gün de cumaydı. Bir cuma sabahından günaydın Rüya"