CAM KIRIKLARI ♣

BÖLÜM 3 ♣

Multimedia Enis

OKULUN AÇILDIĞI GÜN

Heyecanlı mıyım? Değilim heralde. Hayır hayır çok heyecanlıyım. Haftasonu okulun sitesine göz atmıştım. Zaten okulu görmüştüm. Gayet modern temiz ve güzeldi. Geniş bahçesi birkaç kamelya ve bank vardı.
Okula gittiğimizde bizi oldukça zayıf, makyaj çuvalı ve gözlüklü bir müdür yardımcısı karşılamıştı. Okulda birkaç sınıfı gezdirip kayıt yapmıştı. Çok sevememiştim nedense.

Şimdi gerçekten çok heyecanlıydım. Saçlarımı kuruturkem bir yandan da kapağını açık bıraktığım dolabımda göz gezdiriyordum. Aslında bu sahneyi yaşayacağımı bildiğim için dün akşamdan ne giyeceğime karar vermiştim Deniz sayesinde. Ama şimdi tereddüte düşmüştüm. Annemin kahvaltı için çağırmasıyla saçlarımı kuruturken kullandığım havluyu bırakıp hızlıca Deniz'in seçtiklerini giydim. Aynanın karşısına geçtiğimde içime daha çok sinmişti. Sadece rimel sürerken aslında uykumun olduğunu fark ettim. Heyecandan uyuyamamıştım ki. Niye panik oluyorum anlamadım.

Beyaz tişörtüm kot ceketim ve siyah dar pantolonlu kombinime bir de babamın hediyesi olan kolyeyi de takıp kahvaltı masasına koşar adım gittim.

İlk gün annem bırakacak geri kalan günler de servisle gidip gelecektim. Ben ciddi ciddi heyecanlıyım ya. Ne kadar ilk görüşte okulu müdür yardımcısından dolayı biraz sevemesem de yeni insanlar tanıyacağım için çok heyecanlıydım. Bi iki lokma bi şey yiyip -yalan, sadece iki zeytin yedim sjsjdgs-, çantamla telefonumu alıp çıktık.
Annem de işe girmişti. Beni bıraktıktan sonra işe geçecekti. Nerde çalıştığını çok irdelemedim. Zaten gerektiği zaman beni kendisi götürürdü.

Annemle vedalaşıp arabadan indim. Etraf cıvıl cıvık görünüyordu. Ön kapıya doğru ilerlerken arkamdan biri adımla seslendi. Şaşırdım ve durdum. Koşuyordu sanırım. Ona döndüm. Açık kestane saçlı kahverengi gözlü güzel bir kızdı. Elini uzattı.

"Merhaba, Rüya. Ben Seçil. Aynı sınıftayız. Gel istersen beraber gidelim."

Nedense kanım ısınmıştı. Garip. Gülümsedim ve koluma girmesine izin verdim.

"Olur, teşekkür ederim."

Sınıf gayet sessiz, sakin ve genişti. Seçil'in çantası cam kenarında arkadan dördüncü sıradaydı. İdeal. Beraber oturduk.

"Tekrar merhaba canım"

"Merhaba..Seçil ismimi nerden biliyordun ?"

"Tatlım, siteye giren herkes biliyor."

Bi an şaşırdım.
"Nasıl yani?"

"Okul sitesinde çoğu bilgin var."

Ama ben okulun sitesine bakmıştım ama hiç kendime rastlamamıştım. Benim düşünceli halimi gören Seçil

"Okul sitesinde sağ alt köşede okulun isminin yazılı olduğu reklam köşeşi var. Orda transfer olan nakil olan veya daimi buranın öğrencisi olan kişilerin listesi ve hakkında bilinenler kısmı var."

Merak etmiştim doğrusu. Nasıl da fark edememiştim? Yazılanların bana sorulmadan yazılmış olması sinirime dokunsada çabuk sakinleşip konuşabilmiştim.

"Ne yazıyordu? "

"Ankara'dan geliyorsun. Baban vefat etmiş. Başın sağolsun. Bababnın mesleği annenin mesleği. Ve bir de hiç kardeşim yok."

"Bu kadar olması güzel" dedim zoraki.

En yakın fırsatta göz gezdirmeliydim.

"Seçil, arkadaşın yok mu? Yalnız mısın? "

Küçük bir kahkaha attı.

"Kız olarak şuan sadece sen varsın. Ama erkek arkadaşım daha gelmedi. Gelir birazdan."

Birkaç dakika sonra zilin çaldığını duydum. Yanımdan ilk önce kısa şortlu bir kız geçip orta sıranın en arkasına oturdu. Parfümünden kendi kokusunu unutmuş olmalıydı. Kıvıra kıvıra yaptığı şovun üstüne ağzındaki sakız profilini oluşturmamda son nokta oldu.
Seçil hafifçe kulağıma eğildi.
"Bu Aynur. Okulun tanınan kızlarından. Hani şu herkesle yatan meşhur kızlardan. Kızlardan dediğime bakma. Arkadaş gurubunda bile tek verici olarak bilinir yani. Kodumun şırfıntısı"
Nefretle söylenirken konuşmadan edemedim.
"Aranızda bir şey mi oldu? "
Omzunu silkti.