CAM KIRIKLARI ♣

BÖLÜM 20 ♣ Part 1

Baran değişmiştir bilginize.

Patateslerim, bu bölümde sizden tek bir ricam var. Lütfen, müziklerle okuyun. Hepinizi çok seviyorum :)

Bölüm şarkıları :

☆ Emre Aydın - Sen Gitme
☆ Kolpa - Sen Olmadan
☆ Conor Maynard - Marvins Room (cover)
☆ Rihanna - Stay
☆ James Arthur - Recovery

Keyifli okumalar :*

♣

"Aranızda ne geçti? "

İşte bu soruyu beklemiyordum. Onun için mi burda Enis'i izliyordu düşünceli düşünceli.

Yani bi nevi benden şüphelenmişti.

"Ne demek ne geçti Baran, neyden bahsediyorsun sen? "

"Soruma cevap ver Rüya. "

Yüzündeki ifadesizlik ve ikinci defa yaptığı suçlama bana haksızlık değil miydi?

"Neden bana güvenmekte bu kadar zorluk çekiyorsun Baran? "

İfadesi yine değişmemişti. Ama benim gözlerimin istemesem de dolduğu barizdi. Gerçekten, neden bana güvenmekte bu kadar zorluk çekiyordu ? O kadar mı güvensizdim, o kadar mı..

"Sana güveniyorum."

"Bu güveniyor halin mi Baran? Bu iki oldu farkında mısın? Kaldırmıyor artık bünyem senin bu suçlamalarını. "

"Sen de şüphelendirme o zaman "

"Ben ne yaptım ya ?"

Resmen şuan bana düşünmemi sen sağlıyosun demişti. Hala ifadesiz olması kanıma dokunuyordu artık.

"Bak, ben sana güveniyorum tamam mı? Güvenemediğim güzelliğin. "

Hadi canım. Baran şuan iltifat etmiş olamaz dimi. Yok canım. Yanlış duydum kesin.

"Bilerek mi güzel olduk da şüpheleniyosun? "

"Ya tamam, sus. Şimdi bana Enis'i anlat. "

"Ha emir veriyorum diyorsuun. Hem, nesini anlatıyım ki? Biz hep arkadaştık. "

"Nasıl tanıştığınız mesela? "

Ayakta dikilmekten vazgeçip camın tam karşısında olan sandalyelere oturdum. Aynı şeyi o da yapınca Enis'e bakarak anlattım. Çoğu şeyi. İçimden geldiği gibi.

"Sen hiç sevdin mi onu? "

"Tabiiki, o benim can parçam Baran "

Garipçe bana baktığını fak ettiğimde yanlış cümle kurduğumu fark ettim. Daha doğrusu sorduğu soruya pembe gözlüklerle bakmıştım. Hemen toparladım.

"Hayır, o manada asla. "

Yüz ifadesini tekrar eski haline döndürdü.

"Saat çok geç. Hadi git yat artık. Bir şey olursa uyandırırım. "

Bir şey olursa uyandırım. Hayır, olmasın.

"Umarım uyandırmazsın Baran. İyi geceler. "

"Lafın gelişi söyledim. Kederlenme. Bir şey olmaz inşallah. Sağlam çocuğa benziyor. "

Kafamı memnun olmuşçasına salladım ve ayağa kalktım. Umarım şimdi uyuyabilirdim.
Adımlarımı ağır ağır atarken Baran mırıldandı ve ben tabiki duydum.

"İyi geceler patates. "

◆

"Ya kızım kalksana, hasta olan benim. Ben sana bakacağım resmen. Kalk artık Rüya, kahvaltını geciktireceksin. "